“Μεταξύ ποίησης και πεζογραφίας”

Kirstal Abbey near Leeds Yorkshire, Engraver : Jukes, Francis

«Οι τρεις φωνές της ποίησης. Η πρώτη φωνή είναι του ποιητή που μιλάει στον εαυτό του – ή σε κανέναν. Η δεύτερη, η φωνή του ποιητή που απευθύνεται σ’ ένα κοινό, είτε μεγάλο είτε μικρό. Η τρίτη είναι η φωνή του ποιητή όταν προσπαθεί να δημιουργήσει ένα δραματικό χαρακτήρα που να μιλάει με στίχο».

Τ. Σ. Έλιοτ, Επτά δοκίμια για την ποίηση

Του Νίκου Τσούλια

Τι το ήθελε και αυτός ο δάσκαλος. Είχε ζητήσει να βρούμε πέντε διαφορές μεταξύ ποιήματος και πεζογραφήματος. Έχουμε και λέμε. Πρώτη, το ποίημα έχει ομοιοκαταληξία. Δεύτερη, το ποίημα έχει στιχάκια. Τρίτη, το ποίημα έχει μικρές προτάσεις. Μετά κολλήσαμε. «Δεν ξέρω τι θα κάνετε, έχετε άλλη μια μέρα καιρό». Πού να ρωτήσεις; Στο χωριό κανένας δεν ήξερε από τέτοια πράγματα. Στα άλλα μαθήματα: στην πρακτική αριθμητική, στην ανάγνωση, στη φυσική ιστορία, στη γεωγραφία, στα θρησκευτικά σε βοηθούσαν με κάποιο τρόπο. Δεν τόλμησε κανένας να ζητήσει βοήθεια. Δεν είχε νόημα. «Μα δεν μας είπε ο δάσκαλος να χρησιμοποιήσουμε τη φαντασία μας; Αφήστε το βράδυ συνέχεια φαντάζομαι τόσα και τόσα. Μόνο που εκείνα τα φτιάχνω εγώ καταπώς τα θέλω· και τις ερωτήσεις και τις απορίες και τις απαντήσεις. Να δοκιμάσω το βράδυ. Μπορεί να τα καταφέρω. Πάντως κάτι θα βρω να πω».

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 21.3.2012

Ο χορός των Μουσών με τον Απόλλωνα, Baldassarre Peruzzi, 16ος αιώνας

Πολύ καλό αφιέρωμα της UNESCO στην ιστοσελίδα:

http://www.unesco.org/new/en/unesco-courier/in-focus/poetry-in-the-unesco-courier/

Επιμέλεια: Νίκου Τσούλια