Πού πάει η κεντροαριστερά;

The Pieta   by Michelangelo Buonarroti

 

Του Νίκου Τσούλια

Ξεκίνησε με τον πιο ελπιδοφόρο και ριζοσπαστικό λόγο της πρώιμης μεταπολιτευτικής περιόδου. Συνδέθηκε με την εντυπωσιακή (κυρίως οικονομική) άνοδο της μεσαίας τάξης στη χώρα μας. Έδωσε σάρκα και οστά σε όνειρα καταπιεσμένων της μεταπολεμικής πολιτικής ζωής, συνέλαβε και εξέφρασε τη συλλογικότητα των «μη προνομιούχων». Κινήθηκε στον «τρίτο δρόμο» μαζί με τα κινήματα των αδεσμεύτων σε εποχές του διεθνούς πολιτικού διπολισμού και έγκαιρα έκανε ευρωπαϊκή στροφή. Δημιούργησε το πρώτο στοιχειώδες κοινωνικό κράτος και προώθησε μια έστω ελλιπή μορφή κράτους δικαίου. Είχε μια εντυπωσιακή κοινωνική και πολιτική ανάπτυξη με φοβερή ανθεκτικότητα στην πολιτική σκηνή που δεν είχε κανένα άλλο πολιτικό κόμμα ποτέ άλλοτε στη σύγχρονη ιστορία του τόπου.

Βιβλία ανοιχτά, Βιβλιοθήκες γεμάτες…

A good book has no ending 

R.D. Cumming

Γιατί όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο να έχει ανοιχτό βιβλίο, νιώθουμε έναν σεβασμό; Πού ακριβώς βρίσκεται αυτός / αυτή  που διαβάζει; Γιατί το φως στις βιβλιοθήκες είναι πάντα πιο φωτεινό; Γιατί οι άνθρωποι των βιβλιοθηκών έχουν μια διάχυτη ευγένεια σε κάθε κίνησή τους; Τι ακριβώς γεύονται; Το ανακαλύπτουν μέσα στα βιβλία ή είναι αρκετό το διαρκές άγγιγμα των βιβλίων που κάνουν; Οι άνθρωποι των βιβλιοθηκών πώς φαντάζονται τον κόσμο; Γιατί οι άνθρωποι που διαβάζουν μοιάζουν μεταξύ τους όπου γης και όπου χρόνου; Ποια ακριβώς είναι η ουσία του διαβάσματος;

Και ακόμα, αν η πολιτική δεν μπορεί να αλλάξει (να κάνει καλύτερο) τον κόσμο, μήπως ο κόσμος του βιβλίου είναι ο καλύτερος δρόμος προς τούτο; Υπάρχει η δημοκρατία των Γραμμάτων; Πρέπει να την επινοήσουμε και πώς; Το ανοιχτό βιβλίο, η γεμάτη βιβλιοθήκη είναι το μονοπάτι γι’ αυτή τη δημοκρατία;

In books lies the soul of the whole Past Time: the articulate audible voice of the Past, when the body and material substance of it has altogether vanished like a dream. 

Thomas Carlyle

Επιμέλεια: Νίκου Τσούλια