Όταν διαβάζω, αγάπη και ομορφιά «γίνονται ένα»!

Του Νίκου Τσούλια

      Όταν διαβάζω, νιώθω μια αγάπη ξεχωριστής προέλευσης, μια γεύση παράξενη της ψυχής μου αγαλλίαση. Είναι μια αγάπη που άλλοτε γέρνει προς τον εαυτό μου και βρίσκω μέσα μου απρόσιτες με άλλο τρόπο πλευρές μου και άλλοτε είναι μια γενική αίσθησή της προς όλο τον Κόσμο, προ την ίδια τη ζωή. Ούτε και που ξέρω…

Όταν τα χαλάσματα… ψιθυρίζουν

 

 

Ο χρόνος περνά, τα γεγονότα τρέχουν, οι στιγμές φεύγουν. Διαπερνούν σαν αστραπή τη ζωή μας και μαζί τους παίρνουν κομμάτια απ τον εαυτό μας. Τότε είναι που αρχίζεις να συνειδητοποιείς, ότι ενώ τρέχεις για να προλάβεις τα ιδανικά σου παλεύοντας με ανεμόμυλους, κάτι έχεις αφήσει ξεχασμένο πίσω σου. Τελικά, ότι έμεινε πίσω, είναι ότι αγάπησες περισσότερο. Είναι ένα κομμάτι του εαυτού σου που κάπου στη πορεία το έχασες.