«Κάθε μαθητής, κάθε μαθήτρια και ένας ξεχωριστός κόσμος, ένας όμορφος κόσμος»

 

 

Διαθεματικό Συνέδριο Ειδικής Αγωγής

Οργάνωση ELT PRESS

6, 7 Απριλίου 2024

Χαιρετισμός του Νίκου Τσούλια

Δρ Ειδικής Αγωγής ΕΚΠΑ, Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ

Ευχαριστώ για την πρόσκληση

κυρία Πρόεδρε, συναδέλφισσες, συνάδελφοι, Κυρίες, κύριοι,

     Χαιρετίζω την Οργάνωση του Συνεδρίου. Είναι σημαντική συμβολή για τη βελτίωση της εκπαίδευσης.

Το μέλλον είναι ήδη εδώ!

Του Νίκου Τσούλια

     Έχει ειπωθεί, πολύ εύστοχα, ότι «το μέλλον δεν διαρκεί πολύ» για να καταδειχτεί η φοβερή εξέλιξη των καιρών μας με αναθεωρήσεις και ανατροπές σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, δημόσιας και προσωπικής.

Στο Γυμνάσιο τουρίστες, στο Λύκειο σκληρά εργαζόμενοι, στο Πανεπιστήμιο τεχνοκράτες

Διαφορετική στάση έχουν οι μαθητές στο Γυμνάσιο, διαφορετική στο Λύκειο και διαφορετική ως φοιτητές στο Πανεπιστήμιο –

Γράφει ο Δημήτρης Τσιριγώτης

Και να που οι βαθμίδες εκπαίδευσης στη χώρα μας διαφοροποιούνται πλέον όχι μόνο ως προς τη νοητική ετοιμότητα αλλά και ως προς τη στάση ζωής και τη συμπεριφορά των νέων μας. Διαφορετική στάση έχουν οι μαθητές στο Γυμνάσιο, διαφορετική στο Λύκειο και διαφορετική ως φοιτητές στο Πανεπιστήμιο. Και αυτή η διαφοροποίηση δεν έχει να κάνει με τις αναμενόμενες αλλαγές λόγω ηλικιακής ωρίμανσης αλλά με τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε βαθμίδα.

Stuart J. Russell: «Η δουλειά των δασκάλων μπορεί να αλλάξει, αλλά πάντα θα τους χρειαζόμαστε»

Ικανή όχι μόνο να παρέχει περιεχόμενο αλλά και να αλληλεπιδρά με μαθητές, η γενετική τεχνητή νοημοσύνη (AI) μπορεί να είναι μια εξαιρετική βοήθεια για τους δασκάλους, υπό την προϋπόθεση ότι η ανάπτυξή τους ελέγχεται και επιβλέπεται, εξηγεί ο Stuart J. Russell, καθηγητής επιστήμης υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ. (Ηνωμένες Πολιτείες) και συν-συγγραφέας με τον Peter Norvig του βιβλίου αναφοράς Artificial Intelligence. Μια Σύγχρονη Προσέγγιση.

4 Σεπτεμβρίου 2023

© Boris Séméniako

Συνέντευξη της  Anuliina Savolainen
UNESCO

Μαθητές και σχολεία για μοντέρνους καιρούς

Αθως Δημουλάς

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ, 18.09.2021

Η Χρύσα Σοφιανοπούλου μού μιλάει για τα σχολεία του μέλλοντος. Για σχολεία που παρακολουθούν τις τεχνολογικές εξελίξεις, για σχολεία-εργαστήρια, για σχολεία που συνεργάζονται με άλλα σχολεία· για όσα συζητούνται σήμερα διεθνώς από ερευνητές της εκπαίδευσης, για προτάσεις και προβληματισμούς. «Χρειάζεται μια καινούργια προσέγγιση, να βρούμε τρόπους να υποστηρίξουμε μαθητές και εκπαιδευτικούς που έχουν πλέον ένα παγκόσμιο βλέμμα και πάρα πολλά ερεθίσματα, αλλά συγχρόνως είναι ριζωμένοι σε έναν τόπο», μου λέει. «Το σημερινό σχολείο φτιάχτηκε για έναν παλιότερο κόσμο και οφείλουμε να προσαρμοστούμε στη σημερινή εποχή, είτε αυτό αφορά το πώς είναι δομημένη μια αίθουσα είτε το πώς ένα σχολείο εκπαιδεύει πολίτες του κόσμου».

Η ΠΕΚ για την παγκόσμια ημέρα των εκπαιδευτικών

     Η 5η Οκτωβρίου είναι μια σημαντική ημέρα για τον κόσμο της εκπαίδευσης. Είναι η ημέρα που η UNESCO  καθιέρωσε από το 1994 ως την  Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών για να αναδείξει αλλά και να υπενθυμίζει σε όλες και όλους τον εμβληματικό ρόλο αλλά και την καταλυτική επίδραση που διαδραματίζει ο εκπαιδευτικός  τόσο στο επίπεδο της σχολικής ζωής όσο και στο πεδίο της κοινωνικής πραγματικότητας.

Οι δάσκαλοι της καρδιάς μας

Απόστολος Λακασάς

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΉ 06.11.2021

Θυμάμαι έναν μαθητή πριν από σχεδόν 30 χρόνια στο γυμνάσιο. Το παιδί, προερχόμενο από ένα αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον εκπαιδευτικών, διεκδικούσε στο σχολείο το άριστα, και τα 20άρια που έπαιρνε δεν είχαν τίποτε… χατιρικό. Σημαιοφόρος στο δημοτικό, πάνω από 19 ο προαγωγικός βαθμός του στην Α΄ Γυμνασίου. Ωστόσο στη Β΄ Γυμνασίου άρχισε να χάνει τον γνωστό βηματισμό του.

Μετά τα αποτελέσματα της ελληνικής PISA, τι;

Αν συνεχίσουμε να προσφέρουμε Εκπαίδευση με τους όρους που το κάνουμε έως σήμερα, χωρίς να προχωρήσουμε σε μια μεγάλη συζήτηση και στην υλοποίηση συναινετικών και εκ βάθρων αλλαγών, μεγάλο μέρος των αυριανών ελλήνων πολιτών δεν θα είναι σε θέση να συμμετάσχει στον αυριανό κόσμο

Νίκος Σαλτερής,

24 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022,

Προ ημερών ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα των εξετάσεων της λεγόμενης «ελληνικής PISA». Σε γενικές γραμμές, επιβεβαίωσαν ευρήματα παλαιότερων ερευνών που έχουν πραγματοποιηθεί και στη χώρα, καθώς και γνωστά συμπεράσματα της Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης. Κεντρικό συμπέρασμα: το μορφωτικό επίπεδο των γονέων και η φοίτηση των παιδιών από νωρίς σε εκπαιδευτικές δομές διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στις επιδόσεις τους.  Επιπλέον, επιβεβαίωσαν τις χαμηλές επιδόσεις των μαθητών μας και στα δύο γνωστικά αντικείμενα που εξετάστηκαν (Γλώσσα, Μαθηματικά), ιδιαίτερα όσον αφορά τον χειρισμό ερωτήσεων που απαιτούν πιο σύνθετη, συνδυαστική και κριτική σκέψη.

Η ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΒΑΣΗ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΕΙ

– Ελάχιστη σοβαρότητα, μέγιστος λαϊκισμός, περίσσευμα ανευθυνότητας

Του Σήφη Μπουζάκη

     Με έκπληξη, αλλά και απογοήτευση, παρακολουθούμε παραμονές εκλογών τον δημόσιο ‘διάλογο’ για θέματα παιδείας, έναν ‘διάλογο’ για τον οποίο θα ανέμενε κανείς τη μέγιστη υπευθυνότητα, τεκμηριωμένες θέσεις και, ακόμη, να ληφθούν υπόψη τα ευρήματα πλήθους σχετικών ερευνών και η διεθνής εμπειρία.

Να καλλιεργούμε στους μαθητές τον σεβασμό και τις ευαισθησίες

Του Νίκου Τσούλια

     Βλέπουμε ότι η ζωή του ανθρώπου είναι έντονα απαιτητική, ότι η κοινωνία μας είναι άκρως ανταγωνιστική, ότι οι σχέσεις των ανθρώπων δεν διαπνέονται από αλληλεγγύη και από αγάπη. Και απ’ αυτή τη διαπίστωση ξεκινάει η αντίληψή μας για διαμόρφωση «σκληρών χαρακτήρων» στα παιδιά μας. Θεωρούμε ότι έτσι θα ανταποκριθούν πιο αποτελεσματικά στα κελεύσματα των καιρών. Και λίγο πολύ αυτή η νοοτροπία – αν και σε πιο ήπια εκδοχή – φτάνει μετά την οικογένεια και στο σχολείο.

Εκπαιδευτικές ανισότητες: να θέσουμε το πραγματικό τους πλαίσιο

Του Νίκου Τσούλια

     Αν η εκπαίδευση νομιμοποιήθηκε τόσο έντονα στις συνειδήσεις των πολιτών στη διάρκεια του εκδημοκρατισμού της και της μαζικοποίησής της – που έγιναν από τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις στη μεταπολεμική Ευρώπη, και στη χώρα μας στη δεκαετία του 1980 για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και στη δεκαετία του 1990 για την τριτοβάθμια εκπαίδευση – ήταν εκτός από το δημιουργημένο «μορφωτικό και πολιτισμικό κεφάλαιο» για τους πολίτες (αλλά και για τις χώρες γενικότερα) και η κοινωνική κινητικότητα εκατομμυρίων νέων, που επηρέασε τη συνολική πρόοδο των λαών και των εθνών.

Εκπαιδευτικές ανισότητες: ρήγμα στη δημοκρατική παιδεία

Του Νίκου Τσούλια

     Οι εκπαιδευτικές ανισότητες είναι εν πολλοίς βαθιά ριζωμένες στις κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες και αποτελούν μείζον κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα.

     Ένα μέρος των κοινωνικών ανισοτήτων διαποτίζει το εκπαιδευτικό εποικοδόμημα, διατρέχει ένα πολύ μεγάλο μέρος των μαθητών / μαθητριών. Στην εκπαίδευση συχνά μεταμορφώνονται και παίρνουν την όψη της μαθησιακής αδυναμίας και υστέρησης. Αναπαράγονται, εδραιώνονται και επιστρέφουν πάλι στην αρχική τους πηγή, για να συνεχίσουν να τροφοδοτούν την ταξική διάσταση της εκπαίδευσης στο διάβα των καιρών.