Μετά τις συζητήσεις για το Μνημόνιο, τι;

Laurence Stephen Lowry

 

Του Νίκου Τσούλια

Η πολιτική ζωή εξακολουθεί να κινείται σε μια συζήτηση «παγωμένη» τα τελευταία χρόνια. Το Μνημόνιο εμφανίζεται να είναι όχι απλά και μόνο ο κύριος άξονας της κομματικής διαπάλης – κάτι που θα ήταν μάλλον θεμιτό και εξηγήσιμο -, αλλά έχει καταστεί το μοναδικό πεδίο των πολιτικών και των κοινωνικών διεργασιών. Αλλά το Μνημόνιο δεν είναι ιδεολογική πλατφόρμα, δεν είναι το οικονομικό υπόστρωμα επί του οποίου θα δοκιμάζονται οι πολιτικές προτάσεις. Το Μνημόνιο είναι αποτέλεσμα λανθασμένων πολιτικών επιλογών, λανθασμένων κοινωνικών και πολιτισμικών συμπεριφορών και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Κοινωνική αμηχανία

Vincent van Gogh (1853–1890), The State Lottery Office (‘The Poor and Money’), 1883

 

Του Νίκου Τσούλια

Έχει επικαθίσει εδώ και μερικά χρόνια για καλά στη δημόσια ζωή της χώρας σαν πυκνή ομίχλη που δεν λέει να ξεδιαλύνει, απλά γιατί πουθενά δεν εμφανίζεται το φως του ήλιου, το φως μιας νέας εποχής. Χαρακτηρίζει το πολιτικό μας σύστημα, τους κοινωνικούς θεσμούς, την προσωπική μας επικράτεια. Όλοι δείχνουμε μεν ότι δεν έχουμε αμηχανία, γιατί ξέρουμε περισσότερο τι ευθύνεται και λιγότερο τι πρέπει να γίνει, αλλά κατά μόνας ο καθένας μας είναι προβληματισμένος και σκεπτικιστής.

Ο εφιάλτης της ανεργίας

Van Gogh, The Red Vineyard, November 1888, Pushkin Museum, Moscow

Του Νίκου Τσούλια

Είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό μας πρόβλημα, ίσως το εθνικό μας πρόβλημα σ’ αυτή τη συγκυρία. Είναι το φαινόμενο που μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική έκρηξη. Γιατί η ανεργία έχει διεισδύσει σε κάθε οικογένεια. Αποδομεί τον κοινωνικό ιστό. Αποσαθρώνει κάθε έννοια του κράτους πρόνοιας. Ταπεινώνει τον άνθρωπο. Ακυρώνει το μέλλον των νέων. Απογυμνώνει την έννοια της κοινωνικότητάς μας.

Η κρίση και το πολιτικό μας σύστημα

Μόραλης Γιάννης (1916 Άρτα – 2009 Αθήνα) Μόραλης Γιάννης (1916 – 2009)

 

Του Νίκου Τσούλια

Βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της βαθιάς κρίσης που πλήττει τη χώρα μας και προφανώς δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε την ευρύτητα και την ένταση των επιπτώσεων. Αρκούμαστε στο να παρακολουθούμε τις τρέχουσες οικονομικές παρεμβάσεις των κυβερνήσεων, όπου και εδώ η ματιά μας είναι μάλλον ρηχή, ακριβώς γιατί αναλύουμε τα μεγέθη υπό το φως της προηγούμενης οικονομικής κατάστασης της χώρας μας.

Νέα πολιτική πρόταση

Baranov Pavel, Landscape

 

 

Του Νίκου Τσούλια

Βρισκόμαστε σε μεταβατική εποχή. Η έκβασή της δεν έχει ακόμη κριθεί. Η Ευρώπη και ο αναπτυγμένος κόσμος βρίσκεται σε μια ιστορική φάση, από την οποία – με βάση τα σημερινά δεδομένα – μπορεί να προκύψει ή μια νέα φωτεινή περίοδος σταδιακής υπέρβασης του υπάρχοντος καπιταλιστικού μοντέλου ή μια εποχή βαρβαρότητας. Η όλη σύγκρουση μεταξύ των προοδευτικών κοινωνικών δυνάμεων και του παρασιτικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, μεταξύ της πολιτικής και των δυνάμεων της αγοράς έχει ήδη αρχίσει και θα είναι σκληρή και αβέβαιη. Η δε έκβασή της θα εξαρτηθεί από τους πολιτικούς, ιδεολογικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς, όπως γίνεται πάντα, όπως «επιτάσσει» η ιστορία.

Η αριστερά στις εκλογές (γ)

V.Surikov: The Morning of the Execution of Streltsy (1881)

Η περίπτωση του Κ.Κ.Ε.

Του Νίκου Τσούλια

Ο δεύτερος μεγάλος χαμένος των πρόσφατων εκλογών – μετά προφανώς από τη στρατηγικής έκτασης ήττα της σοσιαλδημοκρατίας – είναι το κομμουνιστικό κόμμα. Και ναι μεν η κεντροαριστερά – ως πολιτική δύναμη που εισήγαγε το Μνημόνιο – αναγκαστικά και αναγκαία, μπορεί κάποιος να ισχυριστεί, ότι η εκλογική της συντριβή ήταν αναμενόμενη, αλλά το ανεξήγητο είναι η εντυπωσιακή μείωση των εκλογικών δυνάμεων του Κ.Κ.Ε.

Η αριστερά και οι εκλογές (β)

The Sower, 1888. Oil on canvas. 
Van Gogh Museum, Amsterdam (Vincent van Gogh Foundation)

 

Η περίπτωση της ΔΗΜ.ΑΡ.

Του Νίκου Τσούλια

Έκανε το πιο καινοτόμο πολιτικό άλμα των τελευταίων δεκαετιών, εμφανίζεται να είναι ένα βήμα μπροστά σε σχέση με τα άλλα κόμματα, μετασχηματίζει τον πολιτικό λόγο του φαίνεσθαι σε πολιτικό λόγο του είναι.

Η Αριστερά και οι εκλογές (α)

Η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ

Battle near Gangut on the 27th July of 1714

The quickest way of ending a war is to lose it.

George Orwell, Polemic, May 1946, "Second Thoughts on James Burnham"

Του Νίκου Τσούλια

Αμηχανία, κινήσεις τακτικής και χρησιμοθηρική πρακτική είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της πολιτικής συμπεριφοράς της αριστεράς στις πρόσφατες εκλογές. Το στοιχείο βέβαια που επηρέασε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στην όλη λειτουργία της είναι το γεγονός της έντονης αμφισβήτησης της κεντροαριστεράς από το εκλογικό σώμα, που διαμόρφωσε και ένα διαφορετικό σκηνικό σε σχέση με εκείνο των προηγούμενων χρόνων.

Και τώρα τι κάνουμε;

K. Μαλάμος (ελαιογραφία)

 

Του Νίκου Τσούλια

Ποτέ οι εκλογές δεν ήταν και δεν είναι αυτοσκοπός. Οι εκλογές μέχρι πρότινος στη μεταπολίτευση σημειώνονταν ως γεγονότα δημιουργίας του πολιτικού χάρτη και κυρίως δημιουργίας ενός αυτονόητα εύκολου κυβερνητικού σχήματος. Το ποιο κόμμα κέρδιζε τις εκλογές έγραφε λίγο – πολύ τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας. Τώρα το σκηνικό έχει αλλάξει. Η κρίση δίνει άλλη τροφή στη γραφή της ιστορίας.

Βουλευτικές εκλογές 17.6.2012

 

Εδώ η διαρκής ροή των αποτελεσμάτων: http://ekloges.ypes.gr/

Αφιέρωμα

διαρκούς ενημέρωσης…

Οι σημερινές εκλογές γίνονται στην πιο δύσκολη φάση της μεταπολεμικής περιόδου. Το πολιτικό σκηνικό είναι επιμερισμένο και πολυσύνθετο.  Αλλά οι εκλογές δεν είναι αυτοσκοπός. Το καίριο ερώτημα είναι απλό: θα δημιουργηθεί κυβέρνηση συνεργασίας για να βγάλει τη χώρα από την κρίση ή θα επικρατήσει πολιτική αστάθεια που θα επιτείνει και θα βαθύνει την κρίση;       

Τα πιο πρόσφατα άρθρα από σήμερα 17.6.12  θα αθροίζονται στο πάνω μέρος της σελίδας  κάθε φορά, ανεξάρτητα από τη σειρά σπουδαιότητας.
Τελευταία ενημέρωση: 18.6.12, 7.40 μ.μ.

Η ώρα της κάλπης

Francis Wheatley, Coniston Lake

 

Του Νίκου Τσούλια

Για άλλη μια φορά θα μάς υποδεχτούν. Για άλλη μια φορά θα δεχτούν τον σπόρο της επιλογής μας. Για άλλη μια φορά θα δεχτούν τα βλέμματα και τις σκέψεις όλων μας. Τι θα βγάλουν; Θα οδηγήσουν τον τόπο μας σε ηρεμία; Θα δώσουν λύση στο καινούργιο μας πρόβλημα, το πολιτικό; Ή θα επικαθίσει και το πολιτικό πρόβλημα ως μια καινούργια όψη της κρίσης και θα προστεθεί στο μείζον οικονομικό πρόβλημα;

Μετά τις εκλογές τι;

W. Cole, Παζαρόπορτα (ακουατίντα)

Του Νίκου Τσούλια

Γνωστό το μετά τις εκλογές πολιτικό τοπίο, γνωστό στα βασικά του σημεία. Και όσον αφορά το μήνυμα των εκλογών τα πράγματα παραμένουν δύσκολα ή και γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Και να γιατί. Το όλο εγχείρημα της διακυβέρνησης της χώρας καθίσταται πολιτικό πρόβλημα, αφού από πουθενά δεν προκύπτει ότι οι πολιτικές διεργασίες θα είναι ομαλές και θα οδηγήσουν σε σχηματισμό σταθερού κυβερνητικού σχήματος. Και όχι μόνο αυτό, αλλά η πιθανή πολιτική αστάθεια θα προκαλέσει νέα όξυνση στο ήδη υπάρχον εθνικό πρόβλημα της οικονομίας.