Αρχείο
Ανδρέας Εμπειρίκος: Ο ποιητής που έφερε τον σουρεαλισμό και την ψυχανάλυση στην Ελλάδα
Γιάννης Θ. Διαμαντής
in.gr, 3 Αυγούστου 2022
Τότε εγώ, με ισχυρόν παλμόν καρδίας, σταμάτησα για μια στιγμή, ακίνητος μέσα στο πλήθος, ως άνθρωπος που δέχεται αποκάλυψιν ακαριαίαν
Στις 3 Αυγούστου του 1975, πέθανε ο Ανδρέας Εμπειρίκος. Ο ποιητής στον οποίο οφείλεται η εισαγωγή του σουρεαλισμού στην ελληνική τέχνη εν γένει.
Δεν μπορούμε να αφήνουμε τη μοναξιά να μας ερημώνει…
Του Νίκου Τσούλια
Κακό πράγμα η μοναξιά, μα και περίεργο πολύ. Ποτέ δεν ξέρεις από που έρχεται. Γεννιέται από το περιβάλλον ή από μέσα από το δικό μας συναισθηματικό κόσμο ή μήπως έχει διπλή πηγή;
Χωρίς αγάπη δεν βγαίνει η ζωή!
Κλιμτ, το φιλί
Του Νίκου Τσούλια
Αναρωτιόμαστε συνέχεια το τι μας λείπει και η σκέψη μας περιορίζεται στα υλικά αγαθά. Προβληματιζόμαστε γιατί δεν αισθανόμαστε καλά, ενώ δεν μας λείπει τίποτα. Απορούμε για την κυριαρχία της βίας στην κοινωνία, στην οικογένεια, στο σχολείο, στους δρόμους, αλλά οι αναλύσεις μας εξαντλούνται στη συμπτωματολογία και στην φτηνή ηθικολογία.
Η αξία της αγκαλιάς!
Ένα «μικρό συναισθηματικό άνοιγμα»…
…έτσι και η λέξη αγκαλιάζω, κρύβει το ρήμα ζω, την ουσία της ζωής…
Μαρίνα Μόσχα
Πόσα μπορεί να κάνει η ανάγκη ενός ανθρώπου για …αγκαλιά; Για τον τότε φοιτητή ψυχολογίας μάλλον ήταν μεγάλη! Το 1986 αποφάσισε να αφιερώσει μία ολόκληρη ημέρα όπου θα προσφέρουμε απλόχερα παραπάνω αγκαλιές σε εκείνους που αγαπάμε.
Η αγάπη και ο έρωτας στην ψυχανάλυση
«Αγάπη είναι να δίνεις κάτι που δεν έχεις σε κάποιον που δεν το θέλει…»
~ Ζακ Λακάν, 1901-1981, Γάλλος ψυχίατρος
«Τι είναι η αγάπη;» Αυτό το ερώτημα προσπαθεί να απαντήσει ο Γάλλος ψυχαναλυτής Ζακ Λακάν στο VIII σεμινάριο του.
Ήπια κατάθλιψη. Θα είναι η νέα πανδημία;
της Ελένης Καραγιάννη
Μετά την εμφάνιση του κορονοϊού, οι έρευνες δείχνουν ότι η COVID-19 δεν απειλεί μόνο τη σωματική υγεία, αλλά και την ψυχική.
Η δική μας γενιά δε γνώρισε πόλεμο, κατοχή ή εμφύλιο, φαίνεται όμως πως η ιστορία τής επιφύλασσε το δικό της μερίδιο στον συλλογικό θρήνο με τη μορφή μιας πανδημίας. Κάτι ο φόβος, κάτι η απομόνωση, η έλλειψη κοινωνικής επαφής και η σκιά του θανάτου που πλανάται πάνω από όλο τον πλανήτη, δεν είναι καθόλου δύσκολο να κλονιστεί η υγεία μας. Κι ενώ κάθε βράδυ στα δελτία ειδήσεων (και όχι μόνο) γίνεται υπερβολικά πολύς λόγος για τη σωματική υγεία, οι συνέπειες της πανδημίας στην ψυχική παραμένουν σχεδόν ταμπού.
Θέμα… ψυχολογίας οι επιδόσεις στα μαθηματικά
Η επίδοση στα μαθηματικά συναρτάται εν μέρει από την ψυχολογία του μαθητή, σύμφωνα με νέα έρευνα επιστημόνων.
Τσιμπούκης Πάνος
ΤΟ ΒΗΜΑ, 29.10.2020,
Η επίδοση στα μαθηματικά συναρτάται εν μέρει από την ψυχολογία του μαθητή, σύμφωνα με νέα έρευνα επιστημόνων.
Μαθήματα ζωής από το 2020!
White House at Night, 1890 – Vincent van Gogh
Μαρίνα Μόσχα
Το 2020 φτάνει στο τέλος του! Πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν να φύγει ανεπιστρεπτί. Αρκετοί είναι όμως και εκείνοι που φοβούνται τι θα φέρει το 2021, αν κρίνουμε από τα λόγια των παλαιότερων: «κάθε πέρσι και καλύτερα!» Πράγματι, ήταν μία χρονιά γεμάτη αρρώστια, δάκρια, σωματικό και ψυχικό πόνο, άγχος, φόβο, θλίψη, θάνατο… Ζήσαμε και εξακολουθούμε να ζούμε ένα χρόνο σχεδόν, κυριολεκτικά μέσα στο πένθος!
Πενθούμε την απώλεια της ζωής όπως την ξέραμε, την απώλεια όλων όσων θεωρούσαμε δεδομένα, την απώλεια της αγκαλιάς, του χαμόγελου, της ζεστασιάς ενός εγκάρδιου χαιρετισμού, την απώλεια του να βλέπουμε ο ένας το πρόσωπο του άλλου, την απώλεια της φυσικής παρουσίας αγαπημένων ζώντων προσώπων – και μη, την απώλεια της υγείας, την απώλεια της ελευθερίας, της ασφάλειας και της σιγουριάς… και πολλές ακόμη απώλειες!
2020: Μία δύσκολη χρονιά…
2020: Η χρονιά της απώλειας!
Παρόλες τις δυσκολίες και το πένθος όμως, το 2020 μας έδωσε και πολλά μαθήματα, μαθήματα ζωής. Ζήσαμε μέχρι τώρα πρωτόγνωρες καταστάσεις με την πανδημία να γυροφέρνει ακόμα πάνω από τα κεφάλια μας και ενδιάμεσα στις ανάσες μας. Δύο καραντίνες, άλλη μία ενδεχόμενη οικονομική κρίση εξαιτίας του covid 19 και των εγκλεισμών… Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, ζήσαμε και το θυμό της φύσης. Θερίζουμε ότι σπείραμε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Η φύση θυμώνει για τον τρόπο που της φερόμαστε, και μας το δείχνει μέσα από έντονα καιρικά φαινόμενα. Νιώσαμε ακόμα και τη γη να σείεται και να καταπίνει στα σπλάχνα της ανθρώπους με τον τελευταίο σεισμό… Ένα έτος δύσκολο, με λιμούς, σεισμούς, καταποντισμούς…
Και ναι, θυμώνω και εγώ, όπως και αρκετοί από εσάς με τα «θετικά» και με το «όλα για κάποιο λόγο γίνονται». Τι να το κάνω όταν δεν μπορώ να επισκεφτώ για παράδειγμα, την 82χρονη ανοϊκή μητέρα μου που δεν ξέρω πόσο χρόνο ζωής έχει ακόμη μπροστά της; Τι να το κάνω όταν δεν μπορώ να αγκαλιάσω ανθρώπους, όταν χρειάζεται να κρύβω το χαμόγελο πίσω από μία μάσκα…
Μαθήματα ζωής από το 2020 – Μαρίνα Μόσχα
Και όμως, είναι στην ανθρώπινη φύση να μην το βάζει κάτω! Είναι στη φύση μας να πολεμάμε και να διεκδικούμε κάτι καλύτερο ακόμα και για λόγους επιβίωσης, αν θέλετε. Πράγματι λοιπόν, το 2020 μας έδωσε και μας δίνει ακόμα πολλά μαθήματα ζωής, όπου αν τα «εκμεταλλευτούμε» ίσως τελικά βγει και κάτι καλό μέσα από όλες αυτές τις απώλειες…
Τι μάθαμε τελικά το 2020;
-
Μάθαμε τι σημαίνει ατομική ευθύνη και υπευθυνότητα. Ασχέτως αν δεν την αναλαμβάνουν όλοι, ξέρουμε όμως πλέον πως αν ενωθούμε και ο καθένας αναλάβει τη δική του και μόνο ευθύνη, λειτουργώντας συλλογικά – και όχι μόνο για την πανδημία – τα πράγματα μπορούν να γίνουν πολύ καλύτερα σε πολλούς τομείς.
-
Μάθαμε την αξία της ελευθερίας. Πόσο τελικά μας ενοχλεί το να μην μπορώ να βγω έξω από το σπίτι μου όποτε εγώ θέλω και να νιώθω και ασφαλής!
-
Αξιολογήσαμε περισσότερο το τι σημαίνει αλληλοσεβασμός και θυσία της δικής μου ανάγκης ή και εκτόνωσης για τα αγαπημένα μας άτομα, μέσα από την δική μας στέρηση εξόδου
-
Μάθαμε την αξία της αγκαλιάς: Μας έλειψε η θετική της επίδραση στο πιο θετικό συναίσθημα, στην καλύτερη ψυχολογία και σωματική υγεία.
-
Μάθαμε την αξία του χαμόγελου και των εκφράσεων του προσώπου και πόσο σημαντική είναι η ζεστασιά αυτή.
-
Εκτιμήσαμε την υγεία, κυρίως οι πιο μικρές ηλικίες. Το υπέρτατο αυτό αγαθό που θεωρούσαμε σχεδόν όλοι δεδομένο.
-
Μάθαμε να μην επαναπαυόμαστε, καθώς τίποτα τελικά δεν είναι δεδομένο στη ζωή μας…
-
Μάθαμε την αξία της τεχνολογίας. Πόσο κοντά μπορεί να μας φέρει, πόσο μπορεί να ωφελήσει, πόσο μπορεί να μας στηρίξει ψυχικά να παραμείνουμε συνδεδεμένοι έστω και από απόσταση.
-
Μάθαμε την αξία της κοινωνικοποίησης. Πόσο σημαντική είναι για την ψυχική μας υγεία, έστω και με την βοήθεια της τεχνολογίας στα διαστήματα των εγκλεισμών! Μάθαμε να μην … χανόμαστε, να παραμένουμε συνδεδεμένοι ακόμα και αν οι καταστάσεις δεν ευνοούν την από κοντά παρουσία.
-
Βρήκαμε και αξιοποιήσαμε επιτέλους τον χρόνο που δεν είχαμε λόγω των καθημερινών υποχρεώσεων, μιλήσαμε, συζητήσαμε, τσακωθήκαμε, τα ξαναβρήκαμε… αποκτήσαμε πιο ουσιαστική και ανθρώπινη επαφή!
-
Ήρθαμε σε επαφή με άτομα που είχαμε χαθεί τον προηγούμενο καιρό ή τα προηγούμενα χρόνια
-
Μάθαμε νέους και δημιουργικούς τρόπους: επικοινωνίας αλλά και φροντίδας εαυτού
-
Μάθαμε πως τελικά αν θέλουμε η προσαρμογή δεν είναι και τόσο δύσκολη…
-
Μάθαμε να προσέχουμε τη διατροφή μας. Κυρίως μετά την πρώτη καραντίνα, την αξία της υγιούς διατροφής σε συνδυασμό με μία καλή υγεία
-
Μάθαμε να εκτιμάμε τους ανθρώπους γύρω μας και να μην τους θεωρούμε δεδομένους
-
Αντιληφθήκαμε ποια είναι τελικά τα δικά μας άτομα. Ποιοι είναι οι άνθρωποι που είναι πραγματικά δίπλα μας και μπορεί να εκπλαγήκαμε όταν είδαμε πως άλλους θεωρούσαμε «δικούς μας» και άλλοι τελικά είναι «οι δικοί μας άνθρωποι».
-
Μάθαμε την αξία του εθελοντισμού και της προσφοράς
-
Μάθαμε να είμαστε ευγνώμονες για ότι η ζωή μας δίνει και έχουμε καταφέρει
-
Ήρθαμε πιο κοντά με την οικογένειά μας, περνώντας ποιοτικό χρόνο που το προηγούμενο διάστημα δεν είχαμε. Η οικογένεια ενώθηκε και πάλι πίσω από το οικογενειακό τραπέζι. Ίσως βέβαια όχι για όλους όσους συνέχισαν να λειτουργούν αποκομμένοι και κλεισμένοι στο δικό τους εσωτερικό κόσμο ή πίσω από μία οθόνη…
-
Εκτιμήσαμε απλές καθημερινές συνήθειες που είχαμε ξεχάσει, όπως το σπίτι μας, την επαφή με την οικογένεια, το καλό φαγητό, τις στιγμές…
-
Μάθαμε το μοίρασμα. Να μοιράζομαι με όσους έχουν ανάγκη αλλά να μοιράζομαι και τη δική μου ανάγκη. Μάθαμε επίσης να μοιραζόμαστε και δουλειές στο σπίτι ώστε να δημιουργούμε περισσότερο χρόνο για «εμάς»…
-
Μάθαμε την αξία της εργασίας και την εκτιμήσαμε δεόντως! Όχι μόνο για να έχουμε τις οικονομικές απολαβές που είναι και απαραίτητες, αλλά και επειδή συνειδητοποιήσαμε την προσφορά της στην ψυχική μας υγεία, μέσα από την έξοδο από το σπίτι, την επαφή με συναδέλφους, την δημιουργικότητα…
-
Μάθαμε να εργαζόμαστε και από το σπίτι, κάτι που αρκετοί εύχονταν τον προηγούμενο καιρό… είδαμε πως μπορεί να γίνει σε πολλά είδη εργασίας, εσείς αποφασίζετε αν τελικά θέλετε αυτό τον τρόπο ή όχι!
-
Μειώθηκε η γραφειοκρατία, αποφύγαμε τις ουρές μέσα από ηλεκτρονικές πλατφόρμες
-
Μάθαμε την φροντίδα εαυτού: να γυμναζόμαστε, να διαβάζουμε, να χαλαρώνουμε…
-
Αποφύγαμε «υποχρεωτικές οικογενειακές ή φιλικές συγκεντρώσεις». Όπως πχ. το Πάσχα, όπου θεωρούσαμε πως είμαστε αναγκασμένοι να είμαστε όλοι μαζί για να μην παρεξηγηθούμε χωρίς να περνάμε όμως καλά… Μάθαμε πως μπορούμε να περάσουμε εξίσου καλά ή ίσως και καλύτερα με τα δικά μας άτομα
-
Γίναμε πιο δημιουργικοί και βρήκαμε ποιοτικό χρόνο, κυρίως οι γονείς με τα παιδιά, μέσα από τρόπους δημιουργικής απασχόλησης…
-
Μάθαμε αρκετά για τη συντροφική σχέση και την ποιότητά της. Είδαμε πως η σχέση μας κρατάει ή ότι προσπαθούμε εμείς οι δύο να την κρατήσουμε με νύχια και με …δόντια!
-
Μάθαμε την αξία της ψυχικής υγείας! Μάθαμε πόσο σημαντική είναι η φροντίδα του ψυχισμού μας. Ήρθαμε πιο κοντά με έννοιες και συναισθήματα, όπως άγχος, κατάθλιψη, απογοήτευση, ψυχικός πόνος, πίεση, καταναγκασμός, φόβος, κλπ. και το κυριότερο πως μπορούμε να μιλήσουμε πλέον ανοιχτά για το πώς νιώθουμε αυτό το διάστημα, σαν να αποβάλλαμε το «στίγμα» ενός πιθανού ψυχικού ζητήματος!
-
Μάθαμε την επαφή με τον εαυτό μας! Νομίζω πως αυτό είναι το κυριότερο μάθημα της συγκεκριμένης χρονιάς, καθώς όλοι μας αισθανθήκαμε – άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο – τι είναι αυτό που μας λείπει ή τι θέλουμε για τον εαυτό μας, ώστε αν δεν …ξεχαστούμε και πάλι, να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε αυτή την γνώση και στην μετά κορωνοϊού εποχή!
Από όλα αυτά τα μαθήματα και άλλα που δεν έχω αναφερθεί, σημαντικό είναι να προσπαθήσουμε να φωτίσουμε οποιαδήποτε προβληματική κατάσταση. Δεν φτάνει μόνο η συνειδητοποίηση του «δεν πάμε καλά». Χρειάζεται και κάτι να κάνουμε για να «πάμε και να είμαστε καλά!»
Μαρίνα Μόσχα
Van Gogh
Διαρκής ο αγώνας για τον ορθολογισμό!
Της παραφροσύνης ξεπετάγματα
Του Νίκου Τσούλια
Έχουμε τη λανθασμένη – κατά τη γνώμη μου – άποψη ότι η παραφροσύνη είναι οριοθετημένη στους διάφορους ανθρώπους. Θεωρούμε ότι κάποιοι άνθρωποι είναι παράφρονες εξ αιτίας συγκεκριμένων και γνωστών ή όχι παραγόντων και ότι όλοι οι άλλοι δεν έχουμε καμιά σχέση με το όλο φαινόμενο.
ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΊΑ: ΑΣΘΈΝΕΙΑ Ή ΡΕΑΛΙΣΜΌΣ
Του Ηλία Γιαννακόπουλου
«Αν κοιτάξεις για πολλή ώρα την άβυσσο, στο τέλος και η άβυσσος θα κοιτάξει εσένα» (Νίτσε)
Πολλοί άνθρωποι μέμφονται καθημερινά την οικονομική κρίση, την απρόσωπη κοινωνία, την ανάλγητη εξουσία, την έκπτωση των ηθικών αξιών, την απουσία νοήματος ζωής, την αδυναμία της θρησκείας να δώσει πειστικές απαντήσεις στα υπαρξιακά τους ερωτήματα, την αδυναμία έκφρασης της δημιουργικότητας στο χώρο της εργασίας, το αγχογόνο περιβάλλον και όχι σπάνια την ίδια την ανθρώπινη φύση. Παντού βλέπουν αδιέξοδα, εμπόδια και αξεπέραστες δυσκολίες.
Οι πρώτες παιδικές θύμησες
Edvard Munch (Norwegian, 1863-1944), Children in the Street, 1915
Του Νίκου Τσούλια
Οι παιδικές θύμησες ίσως να έχουν μεγαλύτερη αξία από εκείνη μιας απλής νοσταλγίας. Ίσως να εμπεριέχουν συμπυκνωμένους πυρήνες του εαυτού μας που εκφράζονται με αδιόρατο αλλά και πανίσχυρο τρόπο σ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Ίσως να μας καθορίζουν πολλές ανεξήγητες από τον ορθολογισμό πράξεις μας και ενέργειές μας.
Μακιαβέλι ή Νάρκισσος;
Η “σκοτεινή” πλευρά της Συναισθηματικής Νοημοσύνης
Της Εύης Ροδά*
Την τελευταία εικοσαετία η Συναισθηματική Νοημοσύνη, -είτε ως ικανότητα (ability) είτε ως προσωπικό χαρακτηριστικό (trait) – έτυχε μεγάλης υποστήριξης και προτάθηκε ευρέως ως πανάκεια για ευτυχισμένη ζωή ή ως προβλεπτικός παράγοντας για άριστη εργασιακή επίδοση και επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα.
Παιδείας Εγκώμιον 
Πρόσφατα σχόλια