Πηγαίνοντας για εκλογή προέδρου στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ

Pissaro, The harvest, 1882

Του Νίκου Τσούλια

     Να ‘μαστε και πάλι λοιπόν για εκλογή προέδρου. Είναι φαινόμενο, που από ό,τι φαίνεται, το έχουμε συνηθίσει. Σε κάθε περίπτωση το βασικό στοιχείο είναι το εξής. Πρόκειται για μια από τις πιο θεμελιακές λειτουργίες του κόμματός μας. Φυσικά έχει συγκεκριμένο πλαίσιο διεξαγωγής και, το πιο σημαντικό, προάγει τη συλλογικότητα και τη δυναμική του κόμματός μας.

     Είναι μια απόλυτα δημοκρατική έκφραση, που μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει. Οτιδήποτε άλλο γκρίζο προκύπτει από διχαστικές αντιλήψεις και από σκιές υποκουλτούρας, δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία και με την προοπτική του κόμματός μας – αντίθετα τα εχθρεύεται!

     Θεωρώ ότι η Σοσιαλδημοκρατία δεν είναι απλά και μόνο πολιτική και κομματική επιλογή, αλλά είναι ένας τρόπος ζωής, που έχει στον γαλαξία των αξιών του την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα, τον αλληλοσεβασμό, μεταρρυθμιστικό περιεχόμενο, τον ουσιαστικό διάλογο, την ελευθερία του πνεύματος και κυρίως τον κοινό αγώνα να βελτιώσει τη ζωή των πολιτών και να δώσει ευοίωνες προοπτικές στη χώρα μας.

     Ποιες είναι, κατά τη γνώμη μου, οι βασικές προϋποθέσεις γι’ αυτή τη λειτουργία.

     α) Πρέπει να προηγηθεί πολιτικός διάλογος για τα ζητήματα που θέτει η επικαιρότητα αλλά και για τις στρατηγικές του ΠΑΣΟΚ. Οφείλουμε να δούμε με κριτική και αυτοκριτική διάθεση ο καθένας μας γιατί δεν πετύχαμε με απόλυτο τρόπο τον εκλογικό μας στόχο και τι πρέπει να γίνει, για να βελτιώσουμε καθοριστικά την κοινωνική και εκλογική μας παρέμβαση. Η πολιτική συζήτηση δεν πρέπει να είναι ένας πρόλογος, αλλά να αποτελεί την ουσία της όλης συζήτησής μας. Και επ’ αυτής να γίνει συζήτηση για τους υποψήφιους.

     Ουσιαστικά δηλαδή είναι εξαιρετικά κρίσιμο να υπάρξει μια συζήτηση που θα οδηγήσει σε συμπεράσματα στέρεα και ικανά να αποτελέσουν τη βάση πάνω στην οποία θα χαραχθεί ο νέος οδικός χάρτης για την οργανωτική, προγραμματική και επικοινωνιακή δράση μας και η οποία ως στόχευση θα έχει την ανάδειξη του χώρου με όρους πολιτικής, ιδεολογικής και κοινωνικής πρωτοβουλίας.

     β) Είναι αδήριτη ανάγκη η τήρηση των στοιχειωδών κανόνων αξιοπρέπειας στη συμπεριφορά μας. Δεν νοείται σε καμία περίπτωση να απαξιώνουμε κανέναν υποψήφιο. Οφείλουμε να τους σεβόμαστε με απόλυτο τρόπο ανεξάρτητα από την όποια επιλογή μας. Οι υποψήφιοι είναι διακεκριμένα στελέχη μας. Η επόμενη ημέρα της ενότητας και της σύνθεσης γεννιέται στην πορεία της εκλογής.

     Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι την επόμενη ημέρα όλες και όλοι μαζί θα δώσουμε τις μάχες. Η διαφορετική προσέγγιση και η διαφορετική επιλογή αποτελούν δικαίωμα το οποίο προκύπτει από την ελεύθερη βούληση μας και δεν θα πρέπει να εκτροχιαστεί σε συμπεριφορές αρένας και στην επιδίωξη της συντριβής της αντίπαλης φωνής. Η δημοκρατική διαδικασία – για να είναι πράγματι δημοκρατική – οφείλει να ενώνει και να συνθέτει.

     γ) Η όλη προεκλογική εξέλιξη οφείλει να διαμορφώνει συνθήκες εξωστρέφειας και ανοίγματος στην κοινωνία. Η εκλογή προέδρου είναι κομματική υπόθεση αλλά παράλληλα είναι και πολιτική και κοινωνική υπόθεση. Αφορά το πολιτικό μας σύστημα, την κοινοβουλευτική δημοκρατία μας, τη χώρα μας. Εξωστρέφεια σημαίνει ότι η κοινωνία θα γίνει κοινωνός των διαδικασιών με τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή και θα αναδειχθούν ιδέες και προτάσεις για τα μείζονα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα.

     δ) Αποσκοπούμε στην ενίσχυση της αυτονομίας της ιδεολογίας μας και της πολιτικής μας πρότασης. Είναι διαφορετικό θέμα οι ενδεχόμενες συνεργασίες με άλλα προοδευτικά κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ είναι ιστορικό κόμμα, με βαθιές ρίζες στην κοινωνία και στην δημοκρατική εξέλιξή της. Είναι κόμμα προοπτικής, γιατί η ιδεολογία του και η πολιτική του πρόταση έχουν ως πυρήνα τη βιώσιμη ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη, την άμβλυνση των ανισοτήτων, τον πατριωτισμό, τον συνεχή εκδημοκρατισμό και εκσυγχρονισμό, την ειρήνη.

     Προφανώς η κατάθεση αυτών των ιδεών έχει προσωπικό άρωμα. Δεν κατέχω καμιά αλήθεια. Δεν ηθικολογώ. Δεν παριστάνω τον κυανόκρανο – παίρνω θέση για το επίκαιρο διακύβευμά μας. Απλά, προσπαθώ να δω όσο πιο πολιτικά και δημοκρατικά μπορώ το θέμα μας. Και μάλιστα με την εξής πολύ θετική και αισιόδοξη ματιά.

     Ισχυρίζομαι ότι η εκλογή προέδρου εκφράζει ομορφιά. Και αυτό όχι μόνο γιατί πάντα μια δημοκρατική λειτουργία – ιδιαίτερα σε κορυφαία ζητήματα – έχει πάντα γοητεία, αφού είναι μια γραφή της ιστορίας. Αλλά και γιατί εκφράζει με πολύ ισχυρό τρόπο τις συλλογικές μας αγωνίες και τους κοινούς μας πόθους για μια δίκαιη κοινωνία.

Τι πιο πολιτικό, τι πιο γοητευτικό, για ένα μέλος μας, για έναν φίλο μας / μια φίλη μας;

Γραμματέας του Τομέα Παιδείας του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ

Van Gogh