40 από τα καλύτερα γνωμικά του Πλάτωνος, μια σοφία αιώνων.

«The safest general characterisation of the European philosophical tradition is that it consists of a series of footnotes to Plato.» (Alfred North Whitehead,Process and Reality, 1929).

By searchingthemeaningoflife

Ο Πλάτων ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την Αθήνα, ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη.

Ένα νέο μουσείο για τον Πλάτωνα στην καρδιά της γειτονιάς του

της Αργυρώς Μποζώνη |

10 Δεκ. 15

Μικρό, ευέλικτο, ψηφιακό πανεύκολο για τους επισκέπτες, μοντέλο προς μίμηση, αισθητικά άψογο, ένα νέο μουσείο στην μικρή πλατεία στην είσοδο της Ακαδημίας Πλάτωνος.

Αριστοφάνης και Αριστοτέλης κατά Πλάτωνος

Bust of Aristotle. Marble, Roman copy after a Greek bronze original by Lysippos from 330 BC; the alabaster mantle is a modern addition.

 

Κάτσουλο Μάσσιμο, Η ΑΥΓΗ, 07.09.2014

 

Μια διαφορετική χρονολόγηση, για τις Εκκλησιάζουσες, αλλά και για την Πολιτεία, φωτίζει απρόσμενα μια κορυφαία ιδεολογική διαμάχη της αρχαιότητας

 

LUCIANO CANFORA, La crisi dell’ utopia. Aristofane contro Platone, Roma-Bari (Laterza) 2014

Περί του όντος

Nikias Painter, Symposium scene: banqueters playing the kottabos game while a girl plays the aulos. Attic red-figure bell-krater.

 

Περί του όντος: οντολογία και γνωσιολογία στον Πλάτωνα

του Κώστα Κυριάκη

Εισαγωγή – Θεωρία των ιδεών

Οι πλατωνικοί διάλογοι της πρώιμης και κάποιοι της ώριμης[1] περιόδου με την αναζήτηση για το “καθόλου” και τους “ορισμούς” εκκινούν από την ερώτηση “τι είναι το Χ ;”, όπου το Χ είναι ένας ηθικός ή και γνωσιολογικός όρος, και αναζητούν την κοινή έννοια, η οποία χαρακτηρίζει όλα τα είδη του Χ, δηλαδή το κοινό είδος (= ιδέα),[2] το επί πάσι τούτοις ταυτόν. Για να βρεθεί, λοιπόν, το κοινό είδος του Χ εισάγεται η θεωρία των ιδεών, ως εννοιών υπερβατικών, χωρισμένων από τα αντικείμενα του αισθητού κόσμου αλλά και σε αιτιολογική σχέση με αυτά, αφού θεωρούνται ως προ-είδωλα και αιτίες των αισθητών φαινομένων. Έτσι, οι ιδέες, που αποτελούν παραδείγματα της ορατής πραγματικότητας, προϋποθέτουν έναν οντολογικό και επιστημολογικό δυϊσμό, ανάμεσα στο αμετάβλητο νοητό είναι και στο γίγνεσθαι που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις, και για το οποίο μόνο γνώμες μπορούν να διατυπώσουν. Το βασικό εν τούτοις πρόβλημα παραμένει: πώς η ενότητα της ιδέας μπορεί να συμβιβαστεί με την πολλαπλότητα των αισθητών αντικειμένων που μετέχουν σε αυτήν.[3]

Πλάτων

Taylor, A.E. (2003), Πλάτων,

Αθήνα: Μ.Ι.Ε.Τ., σ.

[Οι αποδελτιώσεις δεν αντικαθιστούν το διάβασμα των βιβλίων, αντίθετα το κεντρίζουν. Προσφέρονται ως πρόταση μελέτης του σχετικού βιβλίου και για διευκόλυνση στη δική σας αποδελτίωση. Ο χρόνος γι’ αυτούς που διαβάζουν έχει … άλλη αξία.
Θεωρώ πως κάθε διάβασμα βιβλίου απαιτεί κορφολόγημα του κειμένου για καλύτερη μελέτη και για βιβλιογραφική χρήση]

Επιμέλεια: Νίκου Τσούλια

[Ο Πλάτων (αριστερά) και ο Αριστοτέλης σε νωπογραφία (λεπτομέρεια, στο κέντρο της σύνθεσης) του Ιταλού ζωγράφου Ραφαήλ κρατώντας στο ένα χέρι τον Τίμαιο και δείχνοντας με το δείκτη του άλλου χεριού του τον ουρανό 1509. Ανάκτορα του Βατικανού, Αίθουσα της Υπογραφής Σχολή των Αθηνών]

Πλάτωνος Συμπόσιον

Πλάτωνος (2001), Συμπόσιον, Αθήνα: Ι. Κολλάρος, σ.

[Οι αποδελτιώσεις δεν αντικαθιστούν το διάβασμα των βιβλίων, αντίθετα το κεντρίζουν. Προσφέρονται ως πρόταση μελέτης του σχετικού βιβλίου και για διευκόλυνση στη δική σας αποδελτίωση. Ο χρόνος γι’ αυτούς που διαβάζουν έχει … άλλη αξία]

Επιμέλεια: Νίκου Τσούλια

Πρόλογος, Ι. Συκουτρής

… να βαδίσουν μαζί του τον δρόμο τον τραχύν, τον μόνον δρόμον προς την προσωπική των ευδαιμονίαν και την ευδαιμονίαν του συνόλου, τον δρόμον προς την γνώσιν, αλλά και προς την γνώσιν των ορίων της γνώσεως. 18

Ο Έρως γίνεται χειραγωγός προς την φιλοσοφίαν, λαχτάρα και χαρά μαζί, πόθος και όλβος του απολύτου. 19

Φαίδων

[Οι αποδελτιώσεις δεν αντικαθιστούν το διάβασμα των βιβλίων, αντίθετα το κεντρίζουν. Προσφέρονται ως πρόταση μελέτης του σχετικού βιβλίου και για διευκόλυνση στη δική σας αποδελτίωση]

επιμέλεια: Ν. Τσούλια

Πλάτων (2007), Φαίδων, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος, σ.

Προλεγόμενα: Τάσος Φάλκος – Αρβανιτάκης.

Ξέρουμε ότι η ζωή έχει την τάση να διατηρηθεί στο είναι της και αποκρούει τον αφανισμό της. Ο Σωκράτης του Συμποσίου λέει: η θνητή φύσις ζητεί κατά το δυνατόν αεί τε είναι και αθάνατος. Παρόμοια σκέφτεται και ο Σπινόζα. Μια πρώτη παρηγοριά για την έλλειψη αθανασίας είναι να σε θυμούνται τα παιδιά σου, που προεκτείνουν κατά κάποιο τρόπο την ύπαρξή σου. 65