Ανάσα Ζωής το Βιβλίο

 

«Σταδίου 5», τεύχος 1, Ιανουάριος Φεβρουάριος Μάρτιος 1996

     Το κείμενο δόθηκε από τον Μιχάλη Ράπτη Πάμπλο στο περιοδικό «Σταδίου 5», λίγες μέρες πριν το θάνατό του. Δημοσιεύεται με την ανάλογη αγάπη για τον φίλο, τον διανοούμενο, τον αγωνιστή, τον επαναστάτη.

     Είναι μέρος μιας ευρείας συνέντευξης με πολιτικό, εκπαιδευτικό και βιβλιοφιλικό περιεχόμενο, που δημοσιεύτηκε αντίστοιχα: στην εφημερίδα «ΕΞΟΡΜΗΣΗ», στο «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΟ ΔΕΛΤΊΟ» της ΟΛΜΕ και στο περιοδικό «Σταδίου 5».

Oι 10 χώρες που είναι πρωταθλήτριες στο διάβασμα βιβλίων!

Post by: Αλέξανδρος Δρίβας 29/01/2018

Υπάρχουν χώρες στις οποίες το διάβασμα είναι τρόπος ζωής και παρακολουθώντας τη λίστα με τις χώρες που δεσπόζουν στο «πρωτάθλημα» διαβάσματος, θα εκπλαγούμε σίγουρα! Το αντικειμενικό κριτήριο για να βρούμε πόσο διαβάζουν οι χώρες είναι οι ώρες που αφιερώνει στο διάβασμα ο μέσος πολίτης μιας χώρας ανά βδομάδα!

Ένας σύγχρονος αναγνώστης του παλιού καλού καιρού

Του Νίκου Τσούλια

     Με μια τσάντα θα τον δεις. Μια τσάντα κλασική, απ’ αυτές που κρατούσαν κάποτε οι γραμματιζούμενοι, αυτοί που σπούδαζαν, αλλά και που είχαν μια κάποια άνεση.

Τι είναι το διάβασμα;

Του Νίκου Τσούλια

Είναι η εισαγωγή και η συνεχής και διαβίου δραστηριότητά μας στον κόσμο των Γραμμάτων, στον πιο σημαντικό κόσμο της Ιστορίας του ανθρώπου.

Το διάβασμα είναι μια όμορφη περιπέτεια στον εαυτό σου

Του Νίκου Τσούλια

     Το διάβασμα, αν και είναι συνηθισμένο με την έννοια ότι είναι βασικό στοιχείο της εκπαίδευσης και της μόρφωσης, είναι αρκετά παράξενο. Κανένας δεν ξέρει πού βρίσκεται ένας αναγνώστης και που περιδιαβαίνει η σκέψη του και ο στοχασμός του. Τι συναισθήματα έχει και πώς νιώθει, πόση σχέση έχει με την πραγματικότητα, που εμείς προσλαμβάνουμε, και τι ερμηνείες κάνει;

Έρωτας με τα βιβλία

Του Νίκου Τσούλια

     Ό,τι έχεις αγαπήσει από τα πρώτα σου βήματα, ό,τι έχεις λατρέψει ως κομμάτι ακριβό της ομορφιάς σου, ό,τι έχεις κάνει παρέα κάθε μέρα στην πορεία της ζωής σου.. Ε, αυτό είναι έρωτας.

Μικρές παλιές αφηγήσεις για τις εφημερίδες…

Του Νίκου Τσούλια

     Πάνε οι εποχές που οι έντυπες εφημερίδες ήταν καθημερινός σύντροφος του ανήσυχου πολίτη. Κάθε άνθρωπος είχε την εφημερίδα του – καμάρωνε ότι τη διαβάζει π.χ. 20 ή 30 χρόνια – ή τις εφημερίδες του.

Ο μέσος Έλληνας και το διάβασμα

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

in.gr, 22 Οκτωβρίου 2022

Ο μέσος Έλληνας προτιμάει την εικόνα, το σύνθημα, τον ηχηρό τίτλο

Ο μέσος Έλληνας αναγνώστης –οφείλουμε να το πούμε ξεκάθαρα– δεν αντέχει στον πνευματικό κόπο που απαιτείται για την ανάγνωση οποιουδήποτε σοβαρού κειμένου, έστω κι αν αυτό είναι ειδησεογραφικό, πληροφοριακό, ενημερωτικό.

Ο μέσος Έλληνας, περισσότερο απ’ οποιονδήποτε άλλο, προτιμάει την εικόνα, το σύνθημα, τον ηχηρό τίτλο. Τον τίτλο που «δονείται» από ποδοσφαιρικής μορφολογίας επίθετα και το σύνθημα που ξεπερνάει –υποτίθεται– την ανάγκη για ανάλυση και επιχειρηματολογία. Και ερωτάται: Αν αυτό δεν είναι εκβαρβαρισμός, τότε τι είναι;

Χαιρόταν σαν μικρό παιδί…

Του Νίκου Τσούλια

     Κάθε φορά που αγόραζε ή κάποιος του δώριζε ένα βιβλίο, ένα καλό στυλό ή καλό μολύβι (για τη συλλογή του), ένα όμορφο σημειωματάριο, μια πένα, έναν ξεχωριστό σελιδοδείκτη, σαν μικρό παιδί χαιρόταν που απολάμβανε την καλύτερη λιχουδιά του ή το καλύτερο παιχνίδι του.

Διάβασμα και γράψιμο, μα είναι τόσο εύκολο να βιώνεις την ομορφιά;

Του Νίκου Τσούλια

     Όταν τελειώνεις τη θεσμική, εργασιακή σου ασχολία, όταν κλείνεις τον επαγγελματικό σου κύκλο, τίθεται αναπόφευκτα και επιτακτικά ένα κρίσιμο ερώτημα. Τι θα αναπληρώσει, ως έναν βαθμό φυσικά, την επαγγελματική λειτουργία σου, ποια θα είναι η βασική σου δραστηριότητα;

Γίνεται διάλογος μεταξύ των βιβλίων;

Του Νίκου Τσούλια

     Συνομιλούν οι εποχές μεταξύ τους; Είναι δυνατόν; Φυσικά και βρίσκονται σε συνεχή διάλογο όσον αφορά βασικά στοιχεία τους στον κόσμο του πολιτισμού, των Γραμμάτων, της επιστήμης, της φιλοσοφίας.

Από το ένα βιβλίο στο άλλο…

Του Νίκου Τσούλια

     Μήνας Οκτώβρης, ακόλουθος του σχολικού Σεπτέμβρη, της καθολικής υπόμνησης της σχέσης μας με τη θεσμική εκπαίδευση, με τον κόσμο των Γραμμάτων. Το διάβασμα – μετά την καλοκαιρινή επιμέρους χαλαρή διαφοροποίησή του – έχει πάρει όλο και πιο δημιουργικές πνοές. Η μελέτη δοκιμίων και η αποδελτίωσή τους παραπέμπει σε διάβασμα πλήρους κατανόησης και μάθησης παρά σε διάβασμα απλής ανάγνωσης.