Πώς κατανοούμε τον κόσμο;

Χωρίς τίτλο, Moise Kisling

 

Του Νίκου Τσούλια

     Υπάρχει ο νοητικός κόσμος, ο κόσμος του πνεύματος, των ιδεών μας, της φαντασίας μας, των σκέψεών μας – και με αυτόν τον κόσμο προσπαθούμε να έρθουμε σε προσέγγιση με τον φυσικό κόσμο, να τον ερμηνεύσουμε, όσο πιο πιστά μπορούμε και διαπιστώνουμε με το πέρασμα του χρόνου, ότι πάντα ένα μόνο μέρος του κόσμου γνωρίζουμε, ότι πάντα κάτι καινούργιο βρίσκουμε ή (και συνήθως) τροποποιούμε τις προϋπάρχουσες προσλαμβάνουσες παραστάσεις μας μέσα στην ατελείωτη αυτή πορεία. Ναι, το ξέρουμε ότι ποτέ δεν θα σταματήσουμε σε μία τελική αλήθεια, σε ένα πεδίο που θα είναι το έσχατο πεδίο της γνώσης.

Ποιο είναι το όραμα για το σύγχρονο δημόσιο πανεπιστήμιο

Γεράσιμος Σιάσος

in.gr, 18 Απριλίου 2023,

Σήμερα το πανεπιστήμιο οφείλει να εστιάσει στον βασικό του ρόλο και να λειτουργήσει χωρίς «τοίχους», ως «φάρος» της ελληνικής κοινωνίας.

Τελικά ποιοι είμαστε;

Κεφάλι μιας νεαρής γυναίκας με ανακατωμένα μαλλιά (Λήδα), Λεονάρντο Ντα Βίντσι

Του Νίκου Τσούλια

     Όχι, δεν αναφέρομαι σε κάποιο φιλοσοφικό και υπαρξιακό ερώτημα, σε έναν προβληματισμό που δύσκολα μπορεί να τον προσεγγίσουμε είτε από εγγενείς αδυναμίες είτε από αντικειμενικές οριοθετήσεις του πνεύματος του ανθρώπου απέναντι στην «παράλογη σιωπή του Σύμπαντος» ή στο «ποιο μπορεί να είναι το νόημα της ζωής» ή στα διαχρονικά αναπάντητα μεταφυσικά ζητήματα.

Το δημόσιο πανεπιστήμιο βασικός θεσμός στις Κοινωνίες της Γνώσης

Του Νίκου Τσούλια

     Η δημόσια εκπαίδευση είναι πρώτιστο κοινωνικό αγαθό, πεδίο δημιουργικής διαμόρφωσης του μέλλοντος της χώρας μας, παράγοντας εθνικής προόδου και βιώσιμης ανάπτυξης. Η συμμετοχή του πολίτη στον σύγχρονο πολιτισμό εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τα αγαθά της παιδείας, από τα μορφωτικά του προσόντα.

Το στοίχειωμα των βιβλίων και το γιγάντωμα της Μηχανής

Του Νίκου Τσούλια

     Το 2100 οι άνθρωποι έπαψαν να διαβάζουν βιβλία. Όλη μέρα στον πληροφοριόκοσμο του ίντερνετ. Και όταν κουράζονταν, κολλούσαν στην τηλεόραση. Οι εικόνες ήταν το μεγάλο πεδίο της ζωής τους. Πολλοί άρχισαν να μην ξέρουν να διαβάζουν. Διάβαζαν κάποια φυλλάδια με οδηγίες για καταναλωτικά αγαθά, για τα φαγητά στα εστιατόρια και καμιά αθλητική εφημερίδα.

Το Μαντείο των Δελφών ούτε λέγει ούτε κρύβει αλλά σημαίνει

Του Νίκου Τσούλια

     Κάποιο δραματικό γεγονός: μια φυσική καταστροφή με πολλά θύματα, ένας κοντινός πόλεμος, μια πανδημία κλπ μας αλλάζει την εικόνα που έχουμε για τον κόσμο, για τη ζωή, για τον εαυτό μας. Πέφτουμε σε μελαγχολία. Τα πάντα σκοτεινιάζουν γύρω μας.

Όμορφος και δημιουργικός ο ρόλος της Βιολογίας στην εκπαίδευση

Του Νίκου Τσούλια

     Με αφορμή τον Εορτασμό των 50 χρόνων συστηματικής λειτουργίας και πλούσιας δράσης της Πανελλήνιας Ένωσης Βιοεπιστημόνων – και έχοντας υπάρξει για ένα διάστημα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της στη δεκαετία του 1980 – σημειώνω κάποιες ιδέες και σχετικούς προβληματισμούς.

Ανοιχτή επιστήμη: Ένα παγκόσμιο κίνημα πιάνει

Εικονογράφηση: © Boris Séméniako για The UNESCO Courier

23 Σεπτεμβρίου 2021

της Chérifa Boukacem-Zeghmouri

Η πανδημία Covid-19 οδήγησε σε πραγματικές προόδους στον τρόπο κοινής χρήσης των επιστημονικών δεδομένων. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος για να διανυθεί μέχρι η ανοιχτή επιστήμη να περιλάβει πραγματικά την ανεμπόδιστη πρόσβαση σε επιστημονικές δημοσιεύσεις, δεδομένα και συλλογική έρευνα. Ενώ η ιδέα ενός κοινού καλού κερδίζει έδαφος – ιδίως μεταξύ της νεότερης γενιάς ερευνητών – η εμπορευματοποίηση της επιστημονικής γνώσης συνεχίζεται. Ολόκληρη η σχέση μεταξύ πολιτών και επιστήμης διακυβεύεται όταν εξετάζουμε αυτά τα ζητήματα.

Συζητώντας για το μεγαλείο του εκπαιδευτικού

Η σχολική βόλτα, Άλμπρεχτ Άνκερ, 1872

Του Νίκου Τσούλια

Των Πάρι Βεντήρη και Νίκου Τσούλια

Αν κάποιος ανατρέξει στο παρελθόν, θα διαπιστώσει ότι ποτέ ο εκπαιδευτικός δεν βρέθηκε σε ανάλογη δίνη εξελίξεων και ανακατατάξεων όπως σήμερα. Πέραν τούτου. Σε κάθε περίπτωση, αν αναφερόμαστε για οποιαδήποτε μορφής μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση, είμαστε «αναγκασμένοι» να φιλοτεχνήσουμε το πορτραίτο του εκπαιδευτικού.

Ένα διαρκές κάλεσμα είναι το θαύμα του ουρανού!

Βαν Γκογκ

Του Νίκου Τσούλια

     Αναρωτιέμαι. Γιατί αυτή η τόσο μοναδική, η τόσο ξεχωριστή ομορφιά του ουρανού; Δεν σου αρκεί μόνο να τον θαυμάζεις. Θέλεις να τον προσεγγίσεις με κάποιο τρόπο. Δεν σου αρκεί η όποια γνωριμία του μέσα από την επιστήμη, μέσα από την τέχνη. Αν δεν μπορείς να φτιάξεις δικά σου μονοπάτια γνώσης αυτού που συμβαίνει εκεί μακριά, εκεί που τα φώτα λαμπυρίζουν – έστω και αν δεν μπορείς να φανταστείς ότι είναι μία κόλαση αυτές οι πηγές του φωτός, ότι εκεί δεν θα μπορούσες να υπάρξεις στο καμίνι των χιλιάδων βαθμών Κελσίου ούτε όσο ένα βλεφάρισμα, ότι θα εξαϋλωνόσουν.

Πόσο όμορφο ταξίδι είναι το ταξίδι της Γνώσης…

Χωριό Ανάμεσα στα Βουνά, Dumitru Ghiatza

Του Νίκου Τσούλια

     Το μεγάλο πρόβλημα της γνωσιοθεωρίας: Το πως αποκτάμε γνώσεις. Πώς προσεγγίζουμε και αναλύουμε την πραγματικότητα; Πώς κατανοούμε τον κόσμο; Πώς τον ερμηνεύουμε; Γιατί αλλάζουμε τις ερμηνείες και τις θεωρίες; Μπορεί να υπάρξει μια τελική κοσμοθεωρία;

Καλή και δημιουργική σχολική και ακαδημαϊκή χρονιά

Του Νίκου Τσούλια

Ζούμε μια αλληλουχία τραγικών γεγονότων.

· Είναι η τραγωδία των Τεμπών με τον άδικο χαμό νέων ανθρώπων και με τους υπεύθυνους να είναι φοβερά κυνικοί…

· Είναι η φονική φωτιά στον Έβρο και στη Ροδόπη με το επιτελικό κράτος να αδυνατεί να αντιμετωπίσει την καταστροφή επί μισό και πλέον μήνα…