Αρχείο
Ένα όμορφο όνειρο από το μέλλον…
Να δούμε την ανατολή και τη δύση της Γης!
Του Νίκου Τσούλια
Αναρωτιέμαι. Πώς θα νιώθεις να θαυμάζεις τη Γη από τη Σελήνη, να είναι άστρο φωτεινό η Γη μας και το φεγγάρι ένας μεγάλος βράχος, να ανταλλάξουν τους ρόλους τους το δίδυμο ζευγάρι Γη – Σελήνη, να αλλάξει ο κόσμος σου όλος, να φτερουγίσει η σκέψη σου στην απεραντοσύνη του χωροχρόνου, να νιώσεις την ταπεινότητα του μπλε πλανήτη μας (να προβληματιστείς ότι είναι μόνο μια μικρή κουκίδα στο Σύμπαν), να αναθεωρήσεις τις μεταφυσικές σου ανησυχίες, να ξαναδείς το υπαρξιακό σου πρόβλημα, γιατί θα χρειαστεί να το τροποποιήσεις…
Αγαπητά ανεκπλήρωτα όνειρά μου…
Peach Tree in Bloom – Vincent van Gogh, 1888
Του Νίκου Τσούλια
Δεν ξέρω κατά πόσο είστε ανεξάρτητα από εμένα, αν έχετε κάποιο βαθμό αυτονομίας – καταπώς λένε σ’ αυτές τις περιπτώσεις – και αν κατά συνέπεια οφείλω να συζητήσω με εσάς ή απλά και μόνο με τον εαυτό μου. Ταλαντεύομαι ανάμεσα σ’ αυτές τις άκρες του δίπολου, όπως ταλαντευόμαστε σ’ όλα τα μεγάλα ζητήματα της ζωής.
Οι φαντασιώσεις στη ζωή μας
linda christensen
Του Νίκου Τσούλια
Σ’ εκείνους τους καιρούς της Ελλάδας της κυριαρχίας του αγροτικού πληθυσμού στη δεκαετία του 1960 στα γεμάτα κόσμο χωριά υπήρχε μια μαγική εικόνα, τα μικρά καθρεφτάκια που είχαν στη μια τους όψη μια όμορφη κοπέλα και όλα σχεδόν τα αγόρια διάλεγαν την κοπέλα των ονείρων τους και προέβαλαν τον εαυτό τους στο μέλλον της προόδου τους μαζί με τα χαρακτηριστικά της γυναίκας που θα ερωτεύονταν και θα λάτρευαν. Οι φαντασιώσεις ήταν και ομαδικές αλλά και απόλυτα προσωπικές, αφού κάθε παιδί φιλοτεχνούσε στη συνέχεια και τα άλλα γνωρίσματα που δεν είχαν κατοπτρική απεικόνιση…
Ταμίλα Κουλίεβα, Μάτια ερμητικά κλειστά
Αδαμοπούλου Μαίρη
TA NEA, 23 Ιανουαρίου 2019
Είναι συναρπαστική η γνώση ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος από τα ίδια υλικά με τα οποία είναι φτιαγμένο το Σύμπαν και τα αστέρια του.
Φως υπάρχει παντού…
the sun in the dark! by Akiles
Του Νίκου Τσούλια
Ένα πηγάδι με αλήθεια, εικόνες, λέξεις.
Χαμηλά εκεί βρίσκεται ο Ωρίων
Βλέπω το λάκκο του ηλιοστασίου να γίνεται σκαλί,
Οι αστερισμοί προβάλλουν.Jay Macpherson, The Well
Νιώθεις την ύπαρξή σου αιθέρια να κινείται στην παραμεθόριο πραγματικότητας και φαντασίας και δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις πού ακριβώς βρίσκεσαι και κατά πόσο ο ίδιος είσαι υπαρκτός. Γοητεύεσαι από την εξαφάνιση της βαρύτητας και χαίρεσαι την απελευθέρωσή σου από τη γήινη δέσμευση. Πετάς παντού, είσαι διασκορπισμένος αλλά δεν έχεις χάσει τη συνεκτικότητά σου.
Πρόσφατα σχόλια