Ο Αλμπέρ Καμύ για το χειμώνα…

Ξέρετε πού είναι η μοναδική ομορφιά του χειμώνα;

Του Νίκου Τσούλια

     Όχι, η τόσο ξεχωριστή ομορφιά του χειμώνα δεν είναι ότι κάποια στιγμή – θέλει δεν θέλει – θα τον αντικαταστήσει η άνοιξη των λουλουδιών και του γαλανού ουρανού, της γενναιοδωρίας του ήλιου και της γλυκιάς θωπείας του φωτός, της επιστροφής στην εξωστρέφεια και στο νέο ξεπέταγμα της ζωής.

Να χιονίσει παντού!

Φθιώτιδα

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Να χιονίσει παντού να αλλάξει έστω την καθημερινότητά μας αφού δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας! «Να δούμε μια άσπρη ημέρα», αφού από παντού σύννεφα γκρίζα και μαύρα γεμίζουν τον ουρανό μας.

Η εικόνα στο τζάκι στους παλιούς χειμώνες του χωριού…

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Χειμώνα καιρό, το τζάκι ήταν το κέντρο της ζωής του φτωχικού σπιτιού, η εστία της εστίας ή μάλλον η πραγματική εστία. Όλοι περιστρεφόμαστε γύρω από αυτό. Το χειμώνα αυτά, γιατί τις άλλες εποχές το τζάκι ήταν αόρατο κανένας δεν το έβλεπε, κανένας δεν ασχολείτο μαζί του, απλά το φόρτωναν και κανένα κουζινικό και γινόταν ανύπαρκτο…

Του χειμώνα οι κρυφές χάρες και οι μεγάλες χαρές

Ερύμανθος

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Είναι η παρεξηγημένη εποχή μας. Οι προκαταλήψεις μας δίνουν και παίρνουν και πάντα περισσεύουν γι’ αυτόν. Ακόμα και όταν μιλάμε για τον καιρό, αναφερόμαστε σε «κακό καιρό» του χειμώνα εννοώντας τα κρύα και τις βροχές δηλαδή τον καλό καιρό του (τον κανονικό του) τον θεωρούμε κακό! Δεν σκεπτόμαστε καν ότι αν ο χειμώνας είχε καλοκαιρία, τότε θα ήταν καιρός άρρωστος και δεν θα είχαμε καμιά τύχη… Δεν σκεπτόμαστε ότι οι βροχές και τα χιόνια του χειμώνα θρέφουν τη γη και την ίδια τη ζωή!

Οι γλύκες του χειμώνα

 

Claude Monet

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      «Άντε τον βγάλαμε και τούτο το χειμώνα», έλεγαν οι γερόντοι παλιότερα στα χωριά, θεωρώντας πώς ο χειμώνας είναι η δύσκολη εποχή με τα κρύα και τις βροχές, ενώ στις άλλες εποχές ο χρόνος κυλάει πολύ πιο εύκολα και έτσι αν έβγαινε ο χειμώνας, μετά θα είχαν κερδισμένη τη χρονιά. Και είχαν δίκιο, γιατί τότε οι χωρικού έβγαζαν τους χειμώνες μέσα στα χωράφια και στις δουλειές και τα σπίτια ήταν ανοχύρωτα, χαμοκέλες και χαμόσπιτα τα περισσότερα, πού και πού κανένα δίπατο αλλά και αυτό μέσα στη γύμνια του.

Χιόνι πέφτει στην αυλή…

Vincent van Gogh, Antwerp, Belgium: December, 1885

Του Νίκου Τσούλια

 

      Η αναμονή του είναι μια από τις πιο ταπεινές αλλά και πιο όμορφες προσδοκίες του ανθρώπου. Μπορεί στα ακραία καιρικά φαινόμενα να υπάρχει πάντα μια σχετική ανησυχία για το τι μπορεί να προκληθεί, για επιπτώσεις και ζημιές, αλλά η επίσκεψή του είναι πάντα ευπρόσδεκτη και καλοδεχούμενη.