Όχι, δεν υπάρχουν Χριστούγεννα των φτωχών

Μπορούμε να μιλήσουμε για τα Χριστούγεννα των φτωχών με τη ματιά ενός παρατηρητή; Μπορούμε να μιλάμε για τους φτωχούς, όντας εμείς έξω από το σκοτεινό σύμπαν τους; Μπορούμε να περιγράφουμε και να αναλύουμε μια κατάσταση του ανθρώπου, με την οποία δεν έχουμε καμιά οργανική σχέση; Μπορούμε να αναφερόμαστε σε ακραία άσχημες βιωματικές καταστάσεις, σε συνθήκες ζωής εξαθλιωμένης, ενώ εμείς έχουμε εξασφαλίσει μια καλή προοπτική – έστω και με την αίρεση της όποιας αβεβαιότητας που πάντα κρύβει το μέλλον;

Παιδεία: ο πλούτος των φτωχών

Η εκπαίδευση κάνει τα πρώτα οργανωμένα της βήματα στο Μεσαίωνα υπό την επίβλεψη της εκκλησίας, με τα γραμματοδιδασκαλεία για τους λίγους και με στόχο η ηγεσία της εκκλησίας να ελέγχει / κατευθύνει τις μάζες.

Η περίοδος της Αναγέννησης είναι αυτή που δίνει τα εργαλεία στην παιδεία να σπάσει το τσόφλι και να ανοιχτεί στον πραγματικό κόσμο, καταλαμβάνοντας χώρο και ρόλο:

Είμαι ευτυχισμένος, γιατί υπήρξα φτωχός!

Late Light    –   Marcel Schellekens, 2009

Του Νίκου Τσούλια

      Δεν ξέρω ποια είναι η έννοια και ποιο το περιεχόμενο της ευτυχίας. Δεν ξέρω αν μπορεί να οριστεί με μια καθολική αποδοχή. Εγώ πάντως θεωρώ ότι είναι εκείνη η κατάσταση που νιώθεις όμορφα και χαίρεσαι κάθε στιγμή και κάθε έκφραση της ζωής, που γεύεσαι την πληρότητα του εαυτού σου και θεωρείς ότι όλος ο κόσμος είναι δικός σου και ας μην έχεις τίποτα.

Χαμένη είναι η ζωή μου

Του Νίκου Τσούλια

     Χαμένη είναι η ζωή μου. Ένα κενό αισθάνομαι για τον εαυτό μου. Από τότε που συνειδητοποίησα ότι είμαι άχρηστος, δεν έχω καμιά γεύση για τίποτα και για κανέναν. Απλά υπάρχω όπως τα δέντρα και οι πέτρες. Είναι σαν να μην έζησα τη ζωή μου…

Οι νεόπτωχοι του ΣΥΡΙΖΑ

 

Γεωργάκης Ηλίας

ΤΑ ΝΕΑ,

23 Ιανουαρίου 2019

 

Μετά το σίριαλ της ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών, το νέο κυβερνητικό αφήγημα θα είναι η αύξηση του κατώτατου μισθού με τη γνωστή επίκληση περί εξόδου από τα Μνημόνια.