Γιατί συγκρούονται οι άνθρωποι;

Claude Monet – Nymphéas – ca.1917-19

Του Νίκου Τσούλια

      Η σύγκρουση ως έκφραση διαπροσωπικού ανταγωνισμού και κοινωνικής διαπάλης μπορεί να θεωρηθεί ως συστατικό στοιχείο κάθε πολιτισμού και κάθε εποχής. Μπορεί δε να σημειωθεί και ως συντελεστής της ίδιας της λειτουργίας της ζωής. Η ρήση του Ηράκλειτου «πόλεμος πάντων πατήρ» ερμηνεύει με τον καλύτερο τρόπο το (δημιουργικό) ανταγωνισμό – κυριολεκτικά και μεταφορικά – ως κρατούσα τάση στη φύση και στην κοινωνία.

Πατήρ πάντων πόλεμος

Ηράκλειτος

Του Νίκου Τσούλια

 

      Η άκρως στοχαστική αυτή ρήση του Ηράκλειτου θεωρώ ότι αποδίδει τη ροή των πραγμάτων σε κάθε έκφραση του χωροχρόνου, στο Σύμπαν και σε κάθε γωνιά του. Προφανώς εδώ ο «πόλεμος» έχει την έννοια της διαρκούς αντιπαράθεσης αντίθετων πλευρών που οδηγεί στη σύνθεση, στην αρμονία και στην ομορφιά.

Συγκρούσεις μεταξύ εκπαιδευτικού και μαθητή

 

Albin Valeska art

 

Του Νίκου Τσούλια

      Ίσως να μην υπάρχει καμιά μορφή σχέσης μεταξύ των ανθρώπων που να μην έχει και αναφορές σύγκρουσης. Μπορούμε δε – κατά τη γνώμη μου – να ισχυριστούμε ότι οι συγκρούσεις είναι συστατικό στοιχείο κάθε ανθρώπινης σχέσης ως απόρροια τόσο της διαμόρφωσης των αυτόνομων πεδίων των προσωπικοτήτων κάθε πλευράς όσο και της συνδιαμόρφωσης του κοινού πεδίου αυτής καθ’ εαυτής της σχέσης. «Πόλεμος πάντων ανήρ» – καταπώς ισχυριζόταν ο Ηράκλειτος – λοιπόν για να προεκτείνουμε τη γνωστή ρήση, με την έννοια ότι η αντιπαράθεση είναι θετικός παράγοντας προαγωγής της σύνθεσης των πραγμάτων.

Συγκρούσεις μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών

Του Νίκου Τσούλια

      Δεν υπάρχει εκπαιδευτικός ο οποίος στην προσωπική σταδιοδρομία δεν θα έχει σύγκρουση με κάποιο μαθητή του ή με κάποια μαθήτριά του. Ακόμα και οι επαναλαμβανόμενες παρατηρήσεις του σε κάποιον / κάποια αποτελεί μορφή σύγκρουσης, έστω και υπόγειας ή και ανεκδήλωτης.