Απολογισμός εκπαιδευτικού

3ο Γ.Λ. Ζωγράφου, Επίδαυρος, 2011

 

 

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Είναι φοβερά όμορφο το όλο σκηνικό του απολογισμού. Προσφέρει μια ξεχωριστή ψυχική ανακούφιση και ευφορία, μια μοναδική συναισθηματική όαση, ένα προνομιακό πεδίο αυτογνωσίας. Χωρίς κουλτούρα απολογισμού σε κάθε ξεχωριστή φάση της ζωής – ακόμα και στην καθημερινή διάστασής της – δεν μπορείς να κατανοείς τη σχέση σου με την πραγματικότητα και με τον κόσμο ούτε και να σχεδιάζεις και να ανασχεδιάζεις τον προγραμματισμό σου, μικρόπνοο ή μεγαλεπήβολο.

Είχα (έχω) προτάσεις για την εκπαίδευση;

 

Θάλεια Φλωρά Καραβία, Κοπέλα που διαβάζει, Εθνική Πινακοθήκη, Αθήνα

 

Συνδικαλισμός χωρίς θέσεις και προτάσεις είναι ιδεολογικά μετέωρος

Του Νίκου Τσούλια

 

      Αφορμή για τη γραφή αυτού του άρθρου ήταν το σχόλιο ενός μάλλον συναδέλφου σε γνωστή εκπαιδευτική ιστοσελίδα με το ερώτημα / πρόκληση: «γιατί γράφεις, αφού δεν έχεις προτάσεις;». Αναγκαστικά θα έχει ένα προσωπικό περιεχόμενο το παρόν αφήγημα, αφού αυτό που περισσότερο ενδιαφέρει είναι κυρίως αν είχα προτάσεις σε εκείνη την περίοδο (1996-2003) που είχα και θεσμική ευθύνη παρά στη σημερινή συγκυρία που αρθρογραφώ ως άτομο και μόνο.

Όταν ο συνδικαλιστής δεν έχει «ούτε ιερό ούτε όσιο»

 

Jean Marchand (French, 1883-1940), Nature morte [Still Life]

Εκκρεμές της απελπισίας και της δημαγωγίας ή του καιροσκοπισμού και του ευτελισμού;

Του Νίκου Τσούλια

 

      Όταν αγωνίζεσαι στους κοινωνικούς χώρους, διαμορφώνεις και μια φυσιογνωμία όσον αφορά σημαντικά ζητήματα της συλλογικής δράσης: ουμανιστικό και δημοκρατικό αξιακό σύστημα και αξιοπιστία στις προτάσεις και στις θέσεις, σεβασμό των αποφάσεων των οργάνων και προαγωγή των αιτημάτων, καλλιέργεια του διαλόγου και της σύνθεσης των παραταξιακών θέσεων κλπ, και σε κάθε περίπτωση (πρέπει να) έχεις και μια ηθική στάση και συμπεριφορά.

Συμπαράσταση στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Το παρόν άρθρο έχει κυρίως αφηγηματικό περιεχόμενο, γιατί αναφέρεται πρωτίστως για μια περίοδο (1993-2003) στην οποία είχα θεσμικό ρόλο στο εκπαιδευτικό κίνημα και θεωρώ ότι τα παρουσιαζόμενα στοιχεία έχουν μια σχετική αξία έστω για κάποιους μελετητές / ερευνητές της ιστορικής πορείας του συνδικαλισμού και της εκπαίδευσης.

Ψευδαισθήσεις των Υπουργών Παιδείας

 

 

Alexander Deineka, Young woman, 1934

Του Νίκου Τσούλια

 

      Ένα σταθερό και διαχρονικό και εν μέρει διακομματικό νήμα διατρέχει την πολιτική των Υπουργών Παιδείας, που έχει πεισματικά τα ίδια αρνητικά χαρακτηριστικά σαν να πηγάζουν από τον ίδιο το θεσμό της εκπαίδευσης. Αλλά δεν πρόκειται περί αυτού ούτε συνδέεται με κάποιο χρώμα εθνικής εκπαιδευτικής πολιτικής που θα διαμόρφωνε μια κοινή ατζέντα ανεξάρτητα από την παρουσία του «άλφα» ή του «βήτα» κόμματος ή υπουργού.

Η ΠΕΚ για τις Πανελλαδικές εξετάσεις

Town Street in Bali   -   Carl Fahringer

Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών (ΠΕΚ)

      Μετά από μία περίοδο  δημαγωγικών δηλώσεων  του Υπουργού Παιδείας περί κατάργησης των  Πανελλαδικών εξετάσεων, η πραγματικότητα επαναφέρει το όλο ζήτημα στη σωστή του διάσταση.

Θα έχουμε πάλι μια δίχρονη απραξία στην ΟΛΜΕ;

Anna Ancher, Harvesters, 1905

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Θα δώσω την απάντησή μου από την αρχή και θα προσπαθήσω να την τεκμηριώσω ελπίζοντας – θέλω να πιστεύω – στη δύναμη των απλών και συνάμα ορθολογικών επιχειρημάτων μου.