Άγγελος Τερζάκης – Απόσπασμα από το βιβλίο του ”Το Κατινάκι”

Άγγελος Τερζάκης

(16 Φεβρουαρίου 1907 – 3 Αυγούστου 1979).

Ήταν Έλληνας λογοτέχνης της γενιάς του ’30 και δοκιμιογράφος. Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα. Πολύ αξιόλογο είναι το δοκιμιακό του έργο: αυτός και ο Γεώργιος Θεοτοκάς είναι οι κύριοι εκφραστές του θεωρητικού προβληματισμού και των αναζητήσεων της ανανεωτικής γενιάς του ’30.

Χτίζοντας τον λαβύρινθο μιας βιβλιοθήκης

Χ. Λ. Μπόρχες και Φράνκο Μαρία Ρίτσι (Φωτ. Massimo Listri)

του Φράνκο Μαρία Ρίτσι

«Μια μέ­ρα, το χει­μώ­να του 1973, πή­γα στην Εθνι­κή Βι­βλιο­θή­κη του Μπου­έ­νος Άι­ρες, την οποία δι­ύ­θυ­νε ο Μπόρ­χες. Κα­λο­ντυ­μέ­νος, με λευ­κό που­κά­μι­σο, με πε­ρί­με­νε κά­τω από τον θό­λο του ανα­γνω­στη­ρί­ου. Μό­λις τον ενη­μέ­ρω­σαν ότι έφτα­σε ο εκ­δό­της από το Μι­λά­νο, άρ­χι­σε να βα­δί­ζει προς το μέ­ρος μου, απευ­θύ­νο­ντάς μου έναν στί­χο από την Κό­λα­ση του Δά­ντη: Tu duca, tu signore, tu maestro («Θα εί­σαι ο οδη­γός μου, ο κύ­ριος και ο αφέ­ντης μου»).

30 βιβλία που πρέπει να έχετε διαβάσει ως τα 30!

Στάινμπεκ

Έχει (σοφά) ειπωθεί πως αυτοί που διαβάζουν έχουν τον κόσμο κι αυτοί που βλέπουν τηλεόραση τον χάνουν. Το διάβασμα είναι απόλαυση κι όπως κάθε απόλαυση, δεν μπορεί παρά να υπόκειται και να αγκαλιάζεται απ’ τα γούστα του υποκειμένου που απολαμβάνει.

Οι λίστες που σου λένε τι πρέπει να κάνεις είναι αντιπαθητικές και το γνωρίζουμε. Επίσης, οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι είναι κάτοχοι της Μεγάλης Αλήθειας είναι κι αυτοί τόσο αντιπαθητικοί, όσο οι λίστες τους. Τα ξέρουμε όλα αυτά, γι’ αυτό δείξτε μεγαλοψυχία, συγχωρήστε μας το «πρέπει» του τίτλου κι επιτρέψτε μας να το αντικαταστήσουμε ταπεινά απ’ το «πραγματικά (πιστεύουμε) ότι αξίζει να διαβαστούν».

«Δράση, δράση θέλω, όχι γράψιμο»

Το τελευταίο ποίημα και δύο επιστολές του Λόρδου Βύρωνα με έντονα ελληνικό ενδιαφέρον σε πρωτότυπη μετάφραση

ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ*

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

04.01.2021

Κανένας ποιητής δεν σαγήνευσε και δεν σκανδάλισε τους συγχρόνους του περισσότερο απ’ όσο ο Μπάιρον. Τα πάντα συνήργησαν για να προσελκύσουν την προσοχή – η ιδιοφυΐα, ο πλούτος, η ομορφιά του, η αντισυμβατική συμπεριφορά του, ο ηρωικός του θάνατος και κάτι απερίσκεπτο και παράτολμο στον χαρακτήρα και τον τρόπο ζωής του. Υπήρξε το πρότυπο του ρομαντικού ήρωα, ένας Δον Ζουάν με σάρκα και οστά –τολμηρός, προκλητικός, μελαγχολικός, βασανισμένος από ενοχές– ένας Übermensch, κατά τον Νίτσε.

Νικήτας Σινιόγλου: Από το ημερολόγιο ενός μισανθρώπου

Ξεπόρτισα αμελώντας να στείλω το λεγόμενο «μήνυμα» στον πενταψήφιο αριθμό 13033

Αρχές Δεκεμβρίου και το βλέμμα της Μόνα Λίζα διαπερνά την άδεια πόλη. Μια πόλη σε παύση, όπου ο δημόσιος χώρος έχει μετατραπεί σε χώρο διέλευσης. Φωτ. ΑP Photo/Petros Giannakouris

ΝΙΚΗΤΑΣ ΣΙΝΙΟΓΛΟΥ*

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 03.01.2021

Η πόλη είναι σε παύση κι είναι πόλη άρρωστη. Οι διανομείς τη διασχίζουν από άκρη σε άκρη με ευσυνειδησία νοσοκόμων. Ο αναβαθμισμένος ρόλος των διανομέων είναι σύμπτωμα μιας γενικευμένης μεταβολής: ο δημόσιος χώρος μετατρέπεται σε χώρο διέλευσης· και δη μιας διέλευσης προγραμματισμένης με αφετηρία δηλωμένη και προορισμό σαφή. Απαγορεύονται οι άσκοπες μετακινήσεις!

Το γράψιμο είναι ιερή υπόθεση

Κάθε φορά που γράφω, πού βρίσκομαι;

Του Νίκου Τσούλια

     Το ταξίδι μου με το γράψιμο, αν και καθημερινό, είναι πάντα ταξίδι πρωτόγνωρο, παράξενο, αξιοθαύμαστο. Είναι μια πηγή ανεξάντλητη, που πάντα θα αναβλύζει όσο η ανάσα μου με συνδέει με τον κόσμο της ύπαρξης.

Πέντε βιβλία Ελλήνων πεζογράφων, για να αποχαιρετήσουμε το 2020

Πλούσια και πολυθεματική συνεχίζει να είναι η σύγχρονη ελληνική πεζογραφία

in.gr

27 Δεκεμβρίου 2020

Με πέντε Έλληνες πεζογράφους, διαλεγμένους από τη σοδιά της χρονιάς που φεύγει, αποχαιρετά το 2020 το ΑΠΕ-ΜΠΕ, προτείνοντας βιβλία για τις γιορτές.

Θέλω να γίνω συγγραφέας!

“When writers die they become books, which is, after all, not too bad an incarnation.” — Jorge Luis Borges

Του Νίκου Τσούλια

      Όταν για πρώτη φορά ο διευθυντής σύνταξης της «ΕΞΟΡΜΗΣΗΣ», της εφημερίδας στην οποία αρθρογραφούσα, μου έγραψε σε ένα πρόχειρο βιογραφικό μου ότι ήμουνα συγγραφέας των τάδε άρθρων, ένιωσα μια ξεχωριστή ομορφιά σα να βίωνα την εκπλήρωση ενός ονειρεμένου σκοπού της ζωής μου.

Παπαδιαμάντης και Ντίκενς: Μας συντροφεύουν στα φετινά μας Χριστούγεννα!

Του Νίκου Τσούλια

     Ισχυρίζομαι ότι τρία είναι τα βασικά πεδία αναφοράς για το όλο στερέωμα των Χριστουγέννων, για να γευθούμε τη μοναδική ομορφιά αυτής της Γιορτής, της Γιορτής που ενώνει το σύνολο του χριστιανικού κόσμου χωρίς διαφοροποιήσεις στο χρόνο τέλεσης και στις παραδόσεις.

Όμορφες φωτογραφίες για τον Παπαδιαμάντη

Ο Παπαδιαμάντης φωτογραφημένος από τον Παύλο Νιρβάνα στην Δεξαμενή της Αθήνας το 1906 (η κλασική του φωτογραφία)

Του Νίκου Τσούλια

     Μια συλλογή όμορφων εικόνων για τον Αλέξανδρο των Γραμμάτων μας. Καθεμιά εικόνα και ένας κόσμος – αρκεί να αγαπάτε τον Παπαδιαμάντη και να ψυχανεμίζεστε με το πλούσιο πνευματικό του έργο, με το πάθος του για τον ταπεινό και φτωχό άνθρωπο, για την κοινωνική δικαιοσύνη, για τον Ελληνισμό, για τον ανθρωπισμό.

Παπαδιαμάντης και παιδεία

Του Νίκου Τσούλια

Ως πρόεδρος της ΟΛΜΕ

Ένα παλιό μου άρθρο, που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην εφημερίδα:
«ΤΑ ΝΕΑ», 27 Μαρτίου 2001

      Στη σημερινή περίοδο των μεγάλων αλλαγών και των αβεβαιοτήτων, θεωρώ πως οι αποκρυσταλλώσεις των προσωπικών και συλλογικών αναζητήσεών μας δεν μπορεί παρά να σχηματοποιούνται και στις επίκαιρες προκλήσεις της εποχής μας αλλά και στις μεγάλες αφηγήσεις που εξυφαίνονται μέσα από την ιστορία του τόπου μας.

Καφκικά όνειρα

 

Ενα συναρπαστικό «ονειρολόγιο» αντλημένο από τα ημερολόγια και τις επιστολές του συγγραφέα της «Δίκης».

Βιστωνίτης Αναστάσης

ΤΟ ΒΗΜΑ

28.05.2020