Το πρωτείο της δημοκρατίας

η σοσιαλδημοκρατία μετά τη σοσιαλδημοκρατία

Συγγραφέας Γιώργος Σιακαντάρης, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια, σελίδες 252

Του Νίκου Τσούλια

     Τα βιβλία δεν κρίνονται μόνο από το περιεχόμενό τους και από την θεματική τους αλλά κατά πόσο μετά την ανάγνωση τους λειτουργούν ως βιβλία επιδραστικά και σε καλούν να τα διαβάσεις ξανά ή και ακόμα να τα έχεις ως μια πηγή στο γνωσιακό σου πεδίο ως πνευματικού ανθρώπου.

Εκπαιδευτικές ανισότητες: να θέσουμε το πραγματικό τους πλαίσιο

Του Νίκου Τσούλια

     Αν η εκπαίδευση νομιμοποιήθηκε τόσο έντονα στις συνειδήσεις των πολιτών στη διάρκεια του εκδημοκρατισμού της και της μαζικοποίησής της – που έγιναν από τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις στη μεταπολεμική Ευρώπη, και στη χώρα μας στη δεκαετία του 1980 για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και στη δεκαετία του 1990 για την τριτοβάθμια εκπαίδευση – ήταν εκτός από το δημιουργημένο «μορφωτικό και πολιτισμικό κεφάλαιο» για τους πολίτες (αλλά και για τις χώρες γενικότερα) και η κοινωνική κινητικότητα εκατομμυρίων νέων, που επηρέασε τη συνολική πρόοδο των λαών και των εθνών.

Δυναμικό το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής

Του Νίκου Τσούλια

      Μπορεί κάποια πολιτικά γεγονότα να τα αναλύσεις και να τα ερμηνεύσεις. Αλλά εκείνο που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι να βιώσεις τη δυναμική τους, να γευθείς την προβολή τους στο μέλλον, να νιώσεις το ιστορικό τους φορτίο.

Σοσιαλδημοκρατία και Παιδεία στις νέες εποχές

Του Νίκου Τσούλια

Α. Γενική θεώρηση

Η Παιδεία και ο Πολιτισμός αποτελούν μια θαυμαστή ενότητα αλληλοτροφοδότησης, συνύπαρξης και συνεξέλιξηςˑ και ως εκ τούτου είναι αναγκαία η συνδιαμόρφωση κοινής πολιτικής τους. Το όλο σύμπαν τους είναι το πιο σταθερό νήμα της διαχρονικής πορείας του λαού μας και της χώρας μας. Διαμορφώνει την εθνική ταυτότητά μας, τις προσωπικές και συλλογικές συνειδήσεις μας, το κοινό φαντασιακό μας. Προβάλλει στο μέλλον τους οραματισμούς μας και τους σχεδιασμούς μας.

Νέο δυναμικό ξεκίνημα για τη Σοσιαλδημοκρατία

Στις δύσκολες στιγμές, μεγάλες αποφάσεις

Του Νίκου Τσούλια

     Η νέα ελπιδοφόρα περίοδος της Σοσιαλδημοκρατίας έχει ήδη αρχίσει. Η πανηγυρική εκλογή του νέου Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, Νίκου Ανδρουλάκη, και η μαζική συμμετοχή των πολιτών σε αυτή τη διαδικασία άνοιξε το δρόμο για μια δυναμική ανάπτυξη του πολιτικού και κοινωνικού χώρου που έφερε την «άνοιξη» στη χώρα μας, που διαμόρφωσε την πιο ριζοσπαστική, την πιο προοδευτική περίοδο της μεταπολεμικής ιστορίας μας.

Μεγάλη νίκη της Σοσιαλδημοκρατίας, μεγάλη ευθύνη

Του Νίκου Τσούλια

     Η όλη διαδικασία για την εκλογή Προέδρου στο κόμμα μας είναι μείζον πολιτικό γεγονός. Είναι μεγάλη νίκη για το Κίνημα Αλλαγής / ΠΑ.ΣΟ.Κ., για τη Δημοκρατική Παράταξη, για τη Σοσιαλδημοκρατία. Παράλληλα, όμως εκφράζεται πλέον αποφασιστικά ένα νέο ρεύμα γενικότερης πολιτικής ανανέωσης στη χώρα μας. Δεν αφορά μόνο το κόμμα μας.

5 Δεκεμβρίου 2021, Μεγάλη νίκη της Σοσιαλδημοκρατίας

Του Νίκου Τσούλια

     Νέα εποχή στην πολιτική ζωή της χώρας μας. Η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη του Κινήματος Αλλαγής / ΠΑ.ΣΟ.Κ ανοίγει νέα ελπιδοφόρα σελίδα για την χώρα μας. Η δύναμή μας είναι η πιο ουμανιστική και η πιο δημοκρατική πολιτική την ιστορία της Ελλάδας και της Ευρώπης – η Σοσιαλδημοκρατία της δικαιοσύνης και του πλουραλισμού, του κοινωνικού κράτους και της ισονομίας.

Ενα εσπερινό γυμνάσιο-παράγκα… (Σοσιαλδημοκρατία, εκπαίδευση και κινητικότητα)

Ο γράφων με τον Μίκη Θεοδωράκη την εποχή εκείνη

Η βιωματική μου εμπειρία πιστοποίησε πράγματι τις δυνατότητες, ευκαιρίες για μια «καλύτερη ζωή» που προσφέρει η δωρεάν δημόσια εκπαίδευση. Ανέδειξε όμως και τα όρια που τη συνοδεύουν

Π.Κ. Ιωακείμιδης

in.gr

14 Ιουλίου 2021

Στο προηγούμενο κείμενό μου στις «Νέες Εποχές» («Το Σοσιαλδημοκρατικό Παράδοξο») έγραφα ότι σχεδόν όλοι οι δρώντες στην πολιτική σφαίρα στην εποχή της πανδημίας (εμφανίζονται να) έχουν γίνει κεντροαριστεροί, σοσιαλδημοκράτες υπερασπιζόμενοι τον κοινωνικό ρόλο του κράτους, τις αυξημένες δαπάνες, κ.λπ. Σε τέτοιο σημείο που και ο έλληνας πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης να ερωτάται σε συνέντευξή του («Καθημερινή», 4/7) «αισθάνεστε ότι η πανδημία σάς έχει κάνει κεντροαριστερό;». «Θα μείνω προοδευτικός φιλελεύθερος κεντροδεξιός πολιτικός» απαντά ο πρωθυπουργός. Ωστόσο αμέσως μετά διατυπώνει μια από τις κεντρικές θέσεις της σοσιαλδημοκρατίας.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Του Θόδωρου Μαργαρίτη

Η σχέση μου με την Αριστερά ξεκίνησε την εποχή της εκρηκτικής πολιτικοποίησης στην Μεταπολίτευση. Με συγκίνησαν οι κόκκινες σημαίες, ο Αντιδικτατορικός αγώνας, οι κομμουνιστές διανοούμενοι. Τα πράγματα όμως αλλάξαν ριζικά. Ο Κομμουνισμός ηττήθηκε. Κυρίως ηττήθηκε η έννοια του «ηθικού πλεονεκτήματος».

Οι νέες μορφές της βαρβαρότητας του καπιταλισμού

The Toilet Ms. Fabre by Henri de Toulouse-Lautrec

Του Νίκου Τσούλια

      Όταν στη δεκαετία του 1990 ο Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο) αναφερόταν με έμφαση ότι η Ευρώπη και ο κόσμος όλος οδηγείται σε εποχές διευρυνόμενης βαρβαρότητας και ότι η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα σε συνθήκες υψηλού οικονομικού ανταγωνισμού, μου φαινόταν ότι αποτελούσε μια ανάλυση υπερβολής. Από την άλλη πλευρά, θαύμαζα πάντα τις θεωρήσεις του – ήταν ο πρώτος που μίλησε για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και για το ρόλο της Γερμανίας και του Βατικανού – και σε μια συνέντευξή του, που μου είχε δώσει για λογαριασμό της τότε εφημερίδας «ΕΞΟΡΜΗΣΗΣ», είχε εξηγήσει πλήρως τις επερχόμενες εξελίξεις.

Εισαγωγική παρέμβαση της Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, Φώφης Γεννηματά στη τηλε-συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας

 

Αθήνα, 5 Ιουνίου 2020

 

Συντρόφισσες, Σύντροφοι,

 

Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. Κρίση υγειονομική, αλλά οικονομική και κοινωνική. Τα όσα συμβαίνουν αυτό τον καιρό στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, δείχνουν που μπορεί να οδηγήσουν η συσσώρευση πλούτου σε πολύ λίγους, παράλληλα με τη φτώχεια, την ανεργία, τις κοινωνικές ανισότητες, το ρατσισμό, τη βία και το διχασμό.

Τα συνδικάτα ως όχημα προοδευτικής αλλαγής

Γιώργος Γεωργακόπουλος

Μέλος της Γραμματείας του Τομέα Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής

 

Οργανικά στοιχεία του προγραμματικού λόγου των συνδικαλιστικών κινημάτων του προοδευτικού χώρου, αναδεικνύονται η επιδίωξη της κοινωνικής δικαιοσύνης, η κουλτούρα της σύνθεσης και του διαλόγου, ο λεγόμενος ¨σοσιαλδημοκρατικός συμβιβασμός¨ ο οποίος συνδυάζει την μεγάλη εργατική και λαϊκή παράδοση με μια οργανωτική και πολιτική ταυτότητα η οποία καθιστά δυνατή την υλοποίηση πολυεπίπεδων δημόσιων πολιτικών και λειτουργεί ως όχημα μιας μεταρρύθμισης με προοδευτικό περιεχόμενο, ως

«ένας επαναστάτης χωρίς επανάσταση».