Η Ανατολή της Γης!

Η Γη από τον Απόλλωνα 8 καθώς γύριζε από τη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Φωτογραφία της NASA.

Του Νίκου Τσούλια

     Διαβάζοντας τον τίτλο του άρθρου η σκέψη σας είναι βέβαιο ότι πηγαίνει σε ένα γεωγραφικό μέρος της Γης, που κατά συνθήκη το ονομάζουμε Ανατολή και είναι μάλλον η περιοχή της Ιαπωνίας, της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου.

Ένα όμορφο όνειρο από το μέλλον…

Να δούμε την ανατολή και τη δύση της Γης!

Του Νίκου Τσούλια

     Αναρωτιέμαι. Πώς θα νιώθεις να θαυμάζεις τη Γη από τη Σελήνη, να είναι άστρο φωτεινό η Γη μας και το φεγγάρι ένας μεγάλος βράχος, να ανταλλάξουν τους ρόλους τους το δίδυμο ζευγάρι Γη – Σελήνη, να αλλάξει ο κόσμος σου όλος, να φτερουγίσει η σκέψη σου στην απεραντοσύνη του χωροχρόνου, να νιώσεις την ταπεινότητα του μπλε πλανήτη μας (να προβληματιστείς ότι είναι μόνο μια μικρή κουκίδα στο Σύμπαν), να αναθεωρήσεις τις μεταφυσικές σου ανησυχίες, να ξαναδείς το υπαρξιακό σου πρόβλημα, γιατί θα χρειαστεί να το τροποποιήσεις…

Η Σελήνη

 

Ρώμος Φιλύρας

(1935)

 

Ως πότε θα γυρνάς στ’ ουρανού τα πλάτη, αργυρή,
πασίφαη, πλησίφαη, γεμάτη, μισή, σα δρεπάνι,
σα μαγεία φωτεινή, δέσμη φώτων, σφυρί
που αργάζει, χρυσή, μια φεγγόρροη στεφάνη;

Του φεγγαριού οι βόλτες

Rising moon, Van Gogh

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

 

      Ήταν και είναι πηγή έμπνευσης για την ποίηση και για την τέχνη, ένα διαρκές σκίρτημα ρομαντισμού και φαντασίωσης για ερωτευμένους και μη, ο μοναδικός σύντροφος της Γης στην απέραντη ερημιά του γνωστού μας Σύμπαντος. Για τους ανθρώπους της αγροτικής ζωής το φεγγάρι πάντα ήταν μόνιμο σημάδι αναφοράς για να κάνει τη «νύχτα ημέρα», να προεκτείνει τη δυνατότητα υλοποίησης των ατέλειωτων εργασιών και να δείχνει του καιρού τα γυρίσματα.