Αρχείο
Ανθρώπους που συμπαθώ
Van Gogh, Self-Portrait with Straw Hat, Paris, Winter 1887/88, Metropolitan Museum of Art
Του Νίκου Τσούλια
Να καταθέσω δύο προλογικές παρατηρήσεις για το παρόν κείμενό μου. Για ποιο λόγο μπορεί να γραφεί ένα τέτοιο ζήτημα και ποιον άλλον μπορεί να αφορά μια πολύ προσωπική αναφορά; Και η δεύτερη παρατήρηση αναφέρεται στο ότι μιλάω μόνο για δημόσια πρόσωπα. Σ’ αυτή την καταγραφή δεν αναφέρω το πεδίο της λογοτεχνίας και των Γραμμάτων γενικότερα, γιατί προσέγγισα με άλλο πνεύμα αυτούς τους ανθρώπους και ήδη έχω γράψει σχετικό άρθρο με τον τίτλο «Άγιοι της Γης…».
Η απόλυτη ομορφιά του ανθρώπινου προσώπου
Του Νίκου Τσούλια
Δεν υπάρχει πιο ωραίο θέαμα από το όμορφο πρόσωπο και δεν υπάρχει μουσική πιο γλυκιά από το ήχο της φωνής της αγαπημένης.
Λα Μπρυγιέρ
Μπορεί να θαυμάζουμε την ομορφιά των λουλουδιών. Μπορεί να γοητευόμαστε από ένα ηλιοβασίλεμα. Μπορεί να μένουμε έκπλαγοι και να δηλώνουμε θαυμαστές στις τόσες και τόσες ομορφιές της φύσης. Ωστόσο, αν προβληματιστούμε στο ερώτημα: ποια είναι η απόλυτη ομορφιά που μπορούμε να συναντήσουμε στη ζωή μας, η απάντησή μας θα είναι μία και μοναδική και χωρίς καμιά ταλάντευση: είναι ο άνθρωπος, το ανθρώπινο πρόσωπο.
Διαρκής ο μετασχηματισμός των προσωπικών σχέσεων
Abstract Artist Marina Rehrmann
Του Νίκου Τσούλια
Μέσα από τις προσωπικές σχέσεις των ποικίλων κατηγοριών βιώνουμε αυθεντικά τη ζωή μας και κατανοούμε σε μεγάλο βαθμό τον εαυτό μας και την πραγματικότητα. Εδώ κρίνονται και αξιολογούνται οι ενέργειές μας με τον πιο γνήσιο τρόπο και εξασφαλίζεται σχεδόν εξ ορισμού η «έξωθεν καλή μαρτυρία». Εδώ καταθέτουμε τις πιο μύχιες σκέψεις μας και τα πιο κρυφά όνειρά μας χωρίς περιορισμούς και σκοπιμότητες.
«ΔΙΠΡΟΣΩΠΙΑ: Ο ΚΡΥΜΜΈΝΟΣ ΠΡΩΤΈΑΣ – ΙΑΝΌΣ»
Eyes Without a Face, 1990 – Luc Tuymans
«Μισώ τον άνδρα τον διπλούν πεφυκότα, χρηστόν λόγοισι, πολέμιον δε τοις τρόποις» (Φωκυλίδης)
Του Ηλία Γιαννακόπουλου
Ο άνθρωπος καθημερινά είναι υποχρεωμένος να συναναστρέφεται με άλλους ανθρώπους και να συνάπτει μαζί τους σχέσεις, φιλικές, επαγγελματικές, κοινωνικές. Στον απέναντι, στον «άλλο» αναζητά την ειλικρίνεια, την αλήθεια, την αυθεντικότητα, το πρόσωπο. Απεχθάνεται την υποκρισία, την προσποίηση, το ψέμα, το κίβδηλο και το προσωπείο. Ζητούμενο της επικοινωνίας και των ανθρώπινων επαφών η συνέπεια λόγων και έργων.
Εδώ βασιλεύει η ομορφιά
Του Νίκου Τσούλια
Απόλυτα μοναδικό,
τίποτα δεν του μοιάζει.
Στην απουσία του,
ερημιά και φόβος…
Πρόσωπο με πρόσωπο…
Ernst Ludwig Kirchner (Germany 1880-1938), Drei Bauren – Three Farmers
Του Νίκου Τσούλια
Κάθε φορά που βρίσκεσαι σε ξένη χώρα θέλεις να τη γνωρίσεις, για να τοποθετήσεις τον εαυτό σου με κάποια μορφή ασφάλειας στο καινούργιο σκηνικό. Η terra incognita είναι πάντα μια πρόκληση. Πάντα την επιζητείς γιατί είναι η πορεία της ζωής, γιατί είναι το ξετύλιγμα του κόσμου σου.
Η απόλυτη ομορφιά του γυναικείου προσώπου
http://www.pinterest.com/pin/364721269793309344/
Του Νίκου Τσούλια
Αν τεθεί το ερώτημα: ποια εικόνα από όλα τα πράγματα του Κόσμου μπορεί να αξιολογηθεί ως η πρώτη των πρώτων, η απάντηση είναι εύκολη αφού το πρόσωπο της γυναίκας είναι η κορυφαία εκδήλωση της φύσης και της ζωής. Αν ζητηθεί να διερευνηθεί ποια είναι η πηγή της Ομορφιάς στο στερέωμα της ανθρώπινης ιστορίας, η απάντηση πάλι είναι εύκολη αφού το είδωλο της γυναίκας είναι η εστία της έννοιας της Καλαισθησίας και της Ωραιότητας. Αν για κάποιο λόγο έπρεπε να διασωθεί στη σύγχρονη Κιβωτό μόνο ένα «είδος» και μια «εικόνα», μόνο το γυναικείο πρόσωπο θα μπορούσε να είναι… Μπορεί άραγε κάποιος «κλείνοντας» τα μάτια του, της ψυχής και του σώματος, να φανταστεί έναν Κόσμο χωρίς το πρόσωπο της γυναίκας;
Πρόσφατα σχόλια