Καταδίκη για την κ. Καϊλή

Του Νίκου Τσούλια

     Καταδίκη για την πρωτοφανή παρανομία και τον προκλητικό χρηματισμό της κ. Ε. Καϊλή. Η δωροδοκία της και η διαφθορά της αποτελούν γεγονότα σήψης και παρακμής. Η εξαχρείωση κάθε έννοιας δικαίου και νομιμότητας δεν έχει όρια!

Δεν τη σώζει τίποτα την κυβέρνηση της Ν.Δ.

Του Νίκου Τσούλια

     Τα τρέχοντα αντιδημοκρατικά και αντισυνταγματικά, γεγονότα και συνακόλουθα, της παρακολούθησης του τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη από την Ε.Υ.Π. προφανώς δεν είναι ζήτημα κομματικής αντιπαράθεσης ούτε και αφορά μόνο τον αρχηγό του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – Κινήματος Αλλαγής.

Οι πυρκαγιές είναι στοιχείο της σύγχρονης …ανάπτυξής μας

Του Νίκου Τσούλια

     Ας μην απορούμε συνεχώς και αδιαλείπτως για τα αίτια των πυρκαγιών. Ας μην αναθεματίζουμε προς κάθε κατεύθυνση τις ημέρες που καίγονται άνθρωποι και περιουσίες. Ας μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια – αναλύσεις επί αναλύσεων, μέτρα κυβερνητικά ανακούφισης και πρόληψης, δικαστήρια και πολιτικές ευθύνες κλπ κλπ

Η μεγάλη πληγή της διαφθοράς

Laura Knight (English, 1877-1970), Lamorna Cove, Fantastic landscape.

Του Νίκου Τσούλια

 

      Η διαφθορά είναι ένα από τα πιο μεγάλα – ίσως και το μεγαλύτερο – προβλήματα της σύγχρονης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Δεν υπάρχει καμιά δημοκρατική χώρα σήμερα χωρίς προβλήματα διαφθοράς και παράνομων συναλλαγών. Προφανώς δεν έχει την ίδια διάσταση σε όλα τα κράτη και μπορούμε να ισχυριστούμε ότι όσο ισχυρή και ουσιαστική είναι η δημοκρατία τόσο λιγότερα τα φαινόμενα διαφθοράς.

Γλωσσική σύγχυση ή κίβδηλες αξίες της κοινωνίας;

Edwin Lord Weeks (1849-1903) The_Moorish_Bazaar

Του Νίκου Τσούλια

      Μαθαίνουμε και έχουμε συνηθίσει να αντλούμε το βασικό περιεχόμενο των λέξεων της γλώσσας μας μέσα από τα ποικίλα λεξικά[i] και από τους θεσμούς της εκπαίδευσης. Όμως πολύ εύκολα συνειδητοποιούμε ότι η οριοθέτηση των σημασιολογικών φορτίων των λέξεων δεν είναι τόσο απλή όσο παρουσιάζεται από τις προαναφερθείσες επίσημες πηγές.

Ο ελληνικός λαός και η φορολογία

A Cloudy Day (Hudson River- Coming Squall) – George Bellows, 1908

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Αν προσεγγίσουμε με μια αξιολογική κρίση το φάσμα των πιο αρνητικών χαρακτηριστικών της ελληνικής κοινωνίας, είναι μάλλον βέβαιο ότι η φοροδιαφυγή θα είναι στην πρώτη θέση. Είναι στοιχείο που διατρέχει όλη την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους και που συνεχίζει να έχει την άκρως τιμητική του θέση παρά το γεγονός του μείζονος εγχειρήματός μας, της ένταξής μας στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) και της εν μέρει «πολιτισμικής αποκόλλησής» μας από τη βαλκανοποιημένη γεωγραφική γειτονιά μας αλλά και από τη συλλογική συνειδητοποίησή μας ότι αποτελεί έναν βασικό παράγοντα παρακμής της χώρας μας.

Ελλάδα, χώρα διαφθοράς;

Le Coucher Du Soleil La Seine-Claude Monet

Του Νίκου Τσούλια

      Στις σχετικές του θέματος διεθνείς αξιολογήσεις η χώρα μας έχει μια θέση με μεγάλο ποσοστό διαφθοράς, που δεν θυμίζει σε τίποτα οργανωμένο και εκσυγχρονισμένο κράτος. Και προφανώς δεν χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη επιστημονική ανάλυση για να εξαχθεί αυτό το συμπέρασμα. Κάθε πολίτης θα έχει συναντήσει αρκετές φορές στη ζωή του φαινόμενο διαφθοράς.

Περί της ακμής και της …παρακμής των ιδιαίτερων φροντιστηρίων

Dennis Perrin

Του Νίκου Τσούλια

 

      Ξεκίνησε ως ένα εκπαιδευτικό πρόβλημα. Εξελίχτηκε σαν μια ξεχωριστή εκπαιδευτική φροντίδα των γονέων προς τα παιδιά τους. Γενικεύτηκε σαν έκφραση οικογενειακής αγάπης για τη μόρφωση της νέας γενιάς. Ερμηνεύτηκε σαν ένα εκπαιδευτικό πρόβλημα που απορρέει από τις αδυναμίες του θεσμικού εκπαιδευτικού μας συστήματος. Τώρα έχει πλέον μετασχηματιστεί˙ έχει γίνει κοινωνικό φαινόμενο και μάλλον κοινωνικό πρόβλημα. Πρόκειται για μια συλλογική ψύχωση της ελληνικής κοινωνίας που συνδέεται φαινομενικά με τη διαμόρφωση της εκπαιδευτικής αποσκευής των νέων αλλά κατ’ ουσίαν με τη μεταβίβαση πρωτίστως άμετρων ονείρων και προσδοκιών των γονέων προς τα παιδιά τους.

Νέα Μανωλάδα – Φαρ Ουέστ

 

Του Νίκου Τσούλια

      Ένα έγκλημα μπορεί να γίνει απόλυτα βάρβαρη και απάνθρωπη πράξη με πολλούς τρόπους: αν είναι ειδεχθές, αν είναι επαναλαμβανόμενο, αν δεν τιμωρείται από το νόμο και από την θεσμική έκφραση της πολιτείας ή αν η τιμωρία είναι «στάχτη στα μάτια», αν ο δράστης δεν αναγνωρίζει το λάθος του και δεν επιζητεί συγχώρεση, αν ο δράστης δικαιώνεται άμεσα ή έμμεσα από τη δικαστική απόφαση, αν το έγκλημα συναντάει αδιαφορία ή και ανοχή από την κοινωνία, αν δεν δικαιώνεται το θύμα, αν το ξεχνάμε πολύ εύκολα κλπ.

Παρανομία: το μέγα πρόβλημά μας

Του Νίκου Τσούλια

      Καθημερινά βιώνουμε όλο και καινούργιες περιπτώσεις παρανομίας, κλοπής και υφαρπαγής δημόσιων οικονομικών πόρων. Ξαφνιαζόμαστε από την ευρηματικότητα της καταπάτησης του νόμου. Απορούμε για τα μεγάλα οικονομικά μεγέθη που έχουν κλαπεί. Μένουμε έκπληκτοι από την έκταση της παρανομίας. Πολιτικοί του τύπου: Τσοχατζόπουλου, Παπαγεωργόπουλου, Λιάπη κλπ, στελέχη της κρατικής διοίκησης και των κομματικών μηχανισμών, πρόεδροι και διευθύνοντες σύμβουλοι Δημόσιων Οργανισμών και πολίτες κάθε κατηγορίες έσερναν και σέρνουν το χορό της λεηλασίας του δημόσιου πλούτου της χώρας μας με την πιο απίστευτη ευκολία και κανένας θεσμός δεν το έπαιρνε είδηση και δεν ελάμβανε κανένα μέτρο! Η φοροδιαφυγή έχει τέτοια μεγέθη που αναλογίζεται κανείς, αν μπορούμε να μιλάμε ουσιαστικά για κάποιο υπαρκτό φορολογικό σύστημα.

Είμαστε σε «χώρα της διαφθοράς»;

 

Abstract Art by Paul McGuire

Του Νίκου Τσούλια

      Ξεφλουδίζουμε τις φλούδες του κρεμμυδιού της διαφθοράς και τελειωμό δεν έχουν. Κάθε φορά που φτάνουμε σε μια νέα φλούδα λέμε, «φτάσαμε στο τέλος, στον πυρήνα». Αλλά δεν είναι έτσι. Κουραστήκαμε να εμφανιζόμαστε στις συζητήσεις μας απορημένοι και έκπληκτοι. Ίσως πρέπει να το πάρουμε απόφαση, να δεχτούμε το γεγονός, μήπως μπορέσουμε τελικά και το προσεγγίσουμε με ουσιαστικό τρόπο. Να δεχτούμε ότι είμαστε σε χώρα διαφθοράς;

Θα ζήσουμε με φορολογίες επί φορολογιών;

Σύνταγμα & Λυκαβηττός, 1966

Του Νίκου Τσούλια

      Είναι μια πραγματικότητα η βαθιά πολύπλευρη κρίση και ο μεγάλος δανεισμός της χώρας μας. Είναι μια πραγματικότητα ότι η οικονομία μας είναι όμηρος των δεσμεύσεών της απέναντι στους δανειστές, ότι είναι δέσμια των επιλογών της τρόικα. Αλλά, είναι δυνατόν η οικονομία μας να μην έχει κάποιο περιεχόμενο και κάποιους προσανατολισμούς εξόδου από την κρίση; Είναι δυνατόν η κυβέρνηση να μην έχει ένα κάποιο σχέδιο υπέρβασης από τη σημερινή κατάμαυρη εικόνα της οικονομικής κατάστασης του λαού μας;