Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης : Πέθανε χωρίς να δει το έργο του τυπωμένο

Στις 3 Ιανουαρίου 1911, έφυγε από τη ζωή ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Ο Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1851 και γονείς του ήταν ο ιερέας Αδαμάντιος Εμμανουήλ και η Γκουλιώ (Αγγελική) Εμμανουήλ. Μεγάλωσε με ακόμα οκτώ αδέρφια, τέσσερις αδελφές και δύο αδερφούς.

Αθηναϊκόν Πάσχα, 1892

(Εφημερίς «Ακρόπολις», Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.)

«Πάσχα ιερόν ημίν σήμερον αναδέδεικται, Πάσχα καινόν άγιον, Πάσχα μυστικόν…».

Δήμου Νίκος

ΤΟ ΒΗΜΑ, 02.05.2021

Χριστός Ανέστη! αδελφοί.

Εικαστικό ανθολόγιο για τον Παπαδιαμάντη

Του Νίκου Τσούλια

 

      Η τέχνη εμπνέεται και δημιουργεί όταν βρίσκει τον πυρήνα της ψυχής των ανθρώπων και τα ύψιστα πολιτισμικά έργα και ιδεώδη των λαών, όταν συναντάει μεγάλα ιστορικά γεγονότα αλλά και σπουδαίες κορυφές του πνεύματος, όταν άνθρωποι συγκροτούν διαχρονικούς συμβολισμούς και γίνεται η Μορφή τους είδωλο αιώνιο.

Παπαδιαμάντης και Ντίκενς: Μας συντροφεύουν στα φετινά μας Χριστούγεννα!

Του Νίκου Τσούλια

     Ισχυρίζομαι ότι τρία είναι τα βασικά πεδία αναφοράς για το όλο στερέωμα των Χριστουγέννων, για να γευθούμε τη μοναδική ομορφιά αυτής της Γιορτής, της Γιορτής που ενώνει το σύνολο του χριστιανικού κόσμου χωρίς διαφοροποιήσεις στο χρόνο τέλεσης και στις παραδόσεις.

Όμορφες φωτογραφίες για τον Παπαδιαμάντη

Ο Παπαδιαμάντης φωτογραφημένος από τον Παύλο Νιρβάνα στην Δεξαμενή της Αθήνας το 1906 (η κλασική του φωτογραφία)

Του Νίκου Τσούλια

     Μια συλλογή όμορφων εικόνων για τον Αλέξανδρο των Γραμμάτων μας. Καθεμιά εικόνα και ένας κόσμος – αρκεί να αγαπάτε τον Παπαδιαμάντη και να ψυχανεμίζεστε με το πλούσιο πνευματικό του έργο, με το πάθος του για τον ταπεινό και φτωχό άνθρωπο, για την κοινωνική δικαιοσύνη, για τον Ελληνισμό, για τον ανθρωπισμό.

Παπαδιαμάντης και παιδεία

Του Νίκου Τσούλια

Ως πρόεδρος της ΟΛΜΕ

Ένα παλιό μου άρθρο, που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην εφημερίδα:
«ΤΑ ΝΕΑ», 27 Μαρτίου 2001

      Στη σημερινή περίοδο των μεγάλων αλλαγών και των αβεβαιοτήτων, θεωρώ πως οι αποκρυσταλλώσεις των προσωπικών και συλλογικών αναζητήσεών μας δεν μπορεί παρά να σχηματοποιούνται και στις επίκαιρες προκλήσεις της εποχής μας αλλά και στις μεγάλες αφηγήσεις που εξυφαίνονται μέσα από την ιστορία του τόπου μας.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, μεγάλη Μορφή του νεοελληνικού πολιτισμού

Του Νίκου Τσούλια

 

     Μια ανάγνωση δεν είναι πάντα αθώα. Μπορεί να είναι και «επώδυνη», αν μεταναστεύσουμε στη χώρα ενός μεγάλου συγγραφέα που συντρίβει το χρόνο και τη φθορά, που φανερώνει τον πυρήνα του ουσιώδους μέσα από τα τόσα και τόσα σκηνικά του ανούσιου, αν δηλαδή ανατραπεί το δικό μας σύστημα αναφοράς.

Η Γυφτοπούλα

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

Του Νίκου Τσούλια

      Το να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα ή ένα διήγημα του Παπαδιαμάντη είναι ένα όμορφο ταξίδι της ψυχής σου. Και δεν είναι μόνο το γνωστό και τόσο ξεχωριστό γλωσσικό παπαδιαμαντικό σύμπαν, που σε οδηγεί με έναν μοναδικό τρόπο σε καιρούς αλλοτινούς αλλά και η επιμονή του να συνδέει τους διάφορους καιρούς του ελληνισμού και να καταδεικνύει τη διαχρονικότητα και τη δημιουργικότητα του πολιτισμού μας.

Παπαδιαμάντης και παιδεία

 

Του Νίκου Τσούλια

Ως πρόεδρος της ΟΛΜΕ

Δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην εφημερίδα:

«ΤΑ ΝΕΑ», 27 Μαρτίου 2001

 

      Στη σημερινή περίοδο των μεγάλων αλλαγών και των αβεβαιοτήτων, θεωρώ πως οι αποκρυσταλλώσεις των προσωπικών και συλλογικών αναζητήσεών μας δεν μπορεί παρά να σχηματοποιούνται και στις επίκαιρες προκλήσεις της εποχής μας αλλά και στις μεγάλες αφηγήσεις που εξυφαίνονται μέσα από την ιστορία του τόπου μας. Και σ’ αυτή την εθνική μας περιπέτεια και ανέλιξη, η μορφή του Παπαδιαμάντη εξορύσσει διαρκώς νέα κοιτάσματα λαϊκών θησαυρών. Γιατί ο οίστρος του περιδινίζεται γύρω από τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης. Γιατί ο στοχασμός του έχει τη «θεία νόσο» να αγγίζει το βίωμα και τη σκέψη του απλού ανθρώπου χωρίς κανένα φτιασίδωμα, χωρίς καμιά επινόηση.

Παπαδιαμάντης: Τα καλαμπούρια ενός δασκάλου

 

3.1.2018

Ἀναμνήσεις φοιτητικοῦ βίου

 

Τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ―ἦτο, νομίζω, εἰς τὰ 1874― εἶχε στηθῆ καὶ ὁ ἀνδριὰς τοῦ Κοραῆ, ἐκεῖ ὅπου εἶναι. Μίαν πρωίαν, εὐθὺς μετὰ τ᾿ ἀποκαλυπτήρια, εὑρέθη ἐπὶ τοῦ βάθρου χαραγμένον ἀνωνύμως διὰ μολυβδοκονδύλου τὸ ἑξῆς δίστιχον:

Η Σαπφώ Νοταρά διαβάζει το "Έρωτας στα χιόνια"

29.12.2016

 

 

"Kαρδιά του χειμώνος. Xριστούγεννα, Άις-Bασίλης, Φώτα.

     Kαι αυτός εσηκώνετο το πρωί, έρριπτεν εις τους ώμους την παλιάν πατατούκαν του, το μόνον ρούχον οπού εσώζετο ακόμη από τους προ της ευτυχίας του χρόνους, και κατήρχετο εις την παραθαλάσσιον αγοράν, μορμυρίζων, ενώ κατέβαινεν από το παλαιόν μισογκρεμισμένον σπίτι, με τρόπον ώστε να τον ακούη η γειτόνισσα".

Ὑπηρέτρα

Moonlit Shipwreck at Sea by Thomas Moran, 1901

Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1888)

Τὴν ἑσπέραν τῆς παραμονῆς τῶν Χριστουγέννων τοῦ ἔτους… ἡ δεκαοκταέτις κόρη τὸ Οὐρανιὼ τὸ Διόμικο, μελαγχροινὴ νοστιμούλα, ἐκλείσθη εἰς τὴν οἰκίαν της ἐνωρίς, διότι ἦτο μόνη.