Υπερασπίζομαι και υμνώ τους άριστους μαθητές και τις άριστες μαθήτριες

Του Νίκου Τσούλια

      Θέλω να πιστεύω ότι δεν έκανα σοβαρές διακρίσεις όσον αφορά την αντιμετώπιση των μαθητών και των μαθητριών στην εκπαιδευτική μου διαδρομή. Αποτελεί δε η δίκαιη αντιμετώπισή τους μια στάση και συμπεριφορά που είναι ένα από τα πιο βασικά και πιο θεμελιώδη γνωρίσματα κάθε εκπαιδευτικού – αλλιώς είναι αποτυχημένος και μόνο εξ αυτού του στοιχείου.

Advertisements

Το σχολείο «τότε» και «τώρα»

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Πώς να συγκρίνεις το σχολείο του «τότε» και του «τώρα», όταν η νοσταλγία σου για της παιδικότητάς σου την αθωότητα υπερχειλίζει τον κόσμο των συναισθημάτων σου, όταν η νοσταλγία σου για της εφηβείας τις μυθοπλασίες και τις φαντασιώσεις υπερβαίνει όλη τη δύναμη των μετέπειτα ονείρων σου, όταν η νοσταλγία σου για της νεότητάς σου το σφρίγος επισκιάζει κάθε απόπειρα ορθολογικής αξιολόγησης;

Παράλληλες Αναγνώσεις: Ο G.Biesta «ενάντια στη μάθηση»

Matt Connors

 

14.11.2016

Ο Gert Biesta είναι ένας σημαντικός θεωρητικός γύρω από ζητήματα εκπαίδευσης. Έρχεται από μία μακρά παράδοση γύρω από τη δημοκρατική εκπαίδευση που ξεκινά από τον Dewey, περνά μέσα από την Κριτική Παιδαγωγική και ενσωματώνει σύγχρονους στοχαστές, όπως ο Levinas, ο Foucault και o Derrida. Στο άρθρο του με τίτλο “Against Learning” (“Ενάντια στη μάθηση”) επιχειρεί να καταδείξει τη σύγχρονη γλώσσα με την οποία προσεγγίζουμε τα ζητήματα της εκπαίδευσης. Και αυτό διότι, η γλώσσα που χρησιμοποιούμε κάθε φορά δεν είναι ουδέτερη. Δεν περιγράφει απλώς την πραγματικότητα. Αντίθετα, η γλώσσα ορίζει πρακτικές και με τον τρόπο αυτό προσδιορίζει τι μπορούμε να αντιληφθούμε και τι μπορούμε να αμφισβητήσουμε.

Να μιλήσουμε για τον παιδαγωγικό μας ρόλο!

 

Αλέξανδρος Δελμούζος, Δημήτρης Γληνός, Μανώλης Τριανταφυλλίδης

Του Νίκου Τσούλια

 

      Υπήρχαν παραδοσιακά δύο κύρια παράλληλα ρεύματα μέσα στον κλάδο των εκπαιδευτικών, ένα του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος και ένα των εκπαιδευτικών μέσα από τη σχολική λειτουργία τους και από τις διαδικασίες των Συλλόγων Διδασκόντων, και υπήρχε μια αμφίδρομη αλληλεπίδραση που αναζωογονούσε συνολικά την εκπαιδευτική κοινότητα.

Δέκα επιστολές προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν

 

PAULO FREIRE 

 

 

Απέναντι στην ελεγχόμενη συχνά γραφειοκρατική διεκπεραίωση των διδακτικών μας καθηκόντων οι παιδαγωγικές αντιλήψεις του Freire όχι μόνο συνεισφέρουν στον προβληματισμό για το ρόλο της εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού στη σύγχρονη κοινωνία, αλλά και αποκαλύπτουν τις πραγματικές τους δυνατότητες. Μιλάμε για μια απελευθερωτική παιδαγωγική πράξη, που κάνει τον άνθρωπο περισσότερο άνθρωπο και ανοίγει δρόμους προς την ελευθερία, προς μια πιο δίκαιη και δημοκρατική  κοινωνία.

Ο CELESTIN FREINET ΚΑΙ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ

Elizabeth reading, 1897 Bessie MacNicol

 

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗ – ΠΑΥΛΙΝΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

​

Εργαλεία για την κοινωνικοποίηση και την πολιτική χειραφέτηση του μαθητή»

​

Το κείμενο αυτό στηρίχθηκε σε ανακοίνωση που πραγματοποιήσαμε στο τριήμερο αφιέρωμα στον μεγάλο μεταρρυθμιστή παιδαγωγό Célestin Freinet για τα 50 χρόνια από το θάνατό του που διοργάνωσε το Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας (1-3 Δεκέμβρη 2016).

Ο Παιδαγωγικός Έρωτας είναι πάντα υπαρκτός και δημιουργικός!

 

H. Edw. Lamson (1841-1919), Ένα σχολείο του χωριού (Αγροτικό σχολείο). 1890. Πινακοθήκη Τέχνης του Πανεπιστημίου του Γέηλ (Yale University Art Gallery)

Του Νίκου Τσούλια

 

     Γεννιέται με τον πιο αθώο τρόπο. Στην παιδική ηλικία ο μαθητής μπορεί να προσλάβει την εικόνα μιας δασκάλας ή ενός δάσκαλου ως φυσική προέκταση της μητέρας του ή του πατέρα του. Θα νιώσει μια αίσθηση διάχυτης και πανίσχυρης εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του εκπαιδευτικού – είναι αυτός που θα τον υπερασπιστεί σε κάθε δύσκολη εκτός της οικογενειακής εστίας στιγμή του.