Janusz Korczak – Celestin Freinet: Ομοιότητες και διαφορές στην κοινωνική και θεσμική παιδαγωγική

 

unknown title, Constantin Blendea

 

 

Γράφει ο Μπαλτάς Χαράλαμπος και η Παπαρήγα Φωτεινή

Ελπίδα, χαρά, ενθουσιασμός, θάρρος, αγάπη. Τι λείπει από τα συναισθήματα αυτά να είναι πολιτικά ή τι λείπει από την παιδαγωγική για να είναι πολιτική; Στην περίοδο της ελληνικής κρίσης το 2012 ήταν το έτος Janusz Korczak κι αυτήν την περίοδο αναδεικνύεται στη χώρα μας και το έργο του κινήματος Freinet με την Παιδαγωγική Ομάδα «Το Σκασιαρχείο».

Η φιλοσοφία στο Λύκειο

Γαλάνης Δημήτριος [1882-1966]

Του Νίκου Τσούλια

      Υπάρχουν αντικειμενικά κάποιες ιδιαίτερες προκλήσεις που θέτει εκ της φύσεώς της η Φιλοσοφία στους κόλπους της θεσμικής εκπαίδευσής μας. Πρώτη πρόκληση. Μπορεί η Φιλοσοφία να μην είναι «άλλο ένα» μάθημα στο Λύκειο, να μην αποτελεί δηλαδή ένα γνωστικό αντικείμενο όπως τα άλλα μαθήματα; Τι εννοώ; Η Φιλοσοφία μπορεί εκτός ως πεδίο μάθησης στην καθορισμένη διδακτέα ύλη να διαμορφώσει και έναν τρόπο ζωής, να είναι δηλαδή η διδασκαλία της μια άσκηση ζωής;

Ο άγνωστος αυτισμός και το μεγάλο στοίχημα

Λευτάκη Μαρία,

Κοινωνική Λειτουργός

Αντιπρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων παιδιών με Αυτισμό και Ειδικές Ανάγκες

 

Ο αυτισμός είναι μια λέξη που μέσα της περικλείει τόσα πολλά! Υψηλά λειτουργικός, μέτριος, χαμηλά στο φάσμα, χωρίς λεκτική επικοινωνία, με επιλεκτική αλαλία, με συνοσηρότητα (νοητική υστέρηση και επιληψία).

Τα Θρανία της Άνοιξης

Three children with dog, Sofonisba Anguissola, 1590

 

Γράφει ο Χαράλαμπος Μπαλτάς*

 

Ο Χαράλαμπος Μπαλτάς είναι δάσκαλος στο 35^ο Δημοτικό Σχολείο Εξαρχείων και μέλος της Παιδαγωγικής Ομάδας «Το Σκασιαρχείο»

Η παιδαγωγική Freinet της γειτονικής μας Ιταλίας είναι σχεδόν άγνωστη. Παρά το γεγονός ότι αυτή η χώρα είναι γνώριμη από μεταφράσεις πολλών βιβλίων που αφορούν την λογοτεχνία, τη φιλοσοφία, την πολιτική, το θέατρο και την κίνηση ιδεών, ωστόσο η παιδαγωγική που βασίζεται στις ιδέες του Freinet σχεδόν απουσιάζει.

Το «Μαντρόσκυλο» και το «Φως»

Sunset, Max Pechstein, 1921

 

 

Γράφει ο Ηλίας Δασκαλάκης*

 

Στο κείμενο που ακολουθεί προσπαθώ να παρουσιάσω, με τρόπο απλό, συγκριτικά και με συντομία, δύο κατηγορίες αντιλήψεων που κυριαρχούν και, συνειδητά ή ασυνείδητα, καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο όσοι ασχολούνται με τη διαπαιδαγώγηση παιδιών και εφήβων αντιμετωπίζουν τις δύσκολες περιπτώσεις που συναντούν.

Παιδαγωγικά παιχνίδια με την Α΄ Λυκείου

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Την αναπολώ. Τη νοσταλγώ. Και τώρα που είναι οριστική η απώλειά της, ο πόθος μου γι’ αυτή είναι θεριεμένος μα και παράξενος. Ναι η διδασκαλία είναι μια μαγεία, ένα θαύμα που αν και καθημερινή λειτουργία, κάθε φορά είναι και μια διαφορική τελετουργία. Και έτσι, όταν συναντώ νέους εκπαιδευτικούς, το πρώτο πράγμα που έρχεται μόνο του στη σκέψη μου είναι «έχει την ομορφιά μπροστά στη ζωή του».

Είναι η παιδαγωγική επιστήμη ή όχι;

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Γίνεται κριτική – όμως όλο και λιγότερη με βάση τις σύγχρονες εξελίξεις τόσο στην εκπαιδευτική και στην κοινωνιολογική θεωρία όσο και στις θετικές επιστήμες – ότι η παιδαγωγική δεν είναι επιστήμη, γιατί δεν έχει αυστηρή ερευνητική μεθοδολογία, νόμους και μετρήσεις κάποιων ποσοτικών μεγεθών.