Γιατί υπάρχουν τα φροντιστήρια;

Του Νίκου Τσούλια

     Θα μπορούσε να μη διατυπωθεί το εν λόγω ερώτημα και να θεωρηθεί ότι τα φροντιστήρια αποτελούν μια θεσμική κανονικότητα. Και ο λόγος είναι απλός. Όταν ένας θεσμός είναι τόσο ευρέως εξαπλωμένος στη χώρα μας και έχει ισχυρά κοινωνικά (κυρίως) και εκπαιδευτικά (δευτερευόντως) ριζώματα, δεν μπορεί να τίθενται ερωτήματα αμφισβήτησής του.

Samuel Huntington, Η σύγκρουση των πολιτισμών και ο ανασχηματισμός της παγκόσμιας τάξης

Tου Σπύρου Κουτρούλη

 

από το ιστολόγιο koutroulis-spyros.blogspot.com

 

Στην νοτιανατολική Μεσόγειο η σύγκρουση για το φυσικό αέριο της κυπριακής ΑΟΖ διεξάγεται ανάμεσα από τη μια μεριά την Ελλάδα-Κύπρο-Ισραήλ-Αίγυπτο και από την άλλη μεριά την Τουρκία. Στη Συρία η ορθόδοξη Ρωσία και το Ιράν υποστηρίζουν τον Άσαντ εναντίον των φανατικών ισλαμιστών. Σε όλες αυτές τις αντιπαραθέσεις οι φίλοι και οι εχθροί δεν επιλέχθηκαν με πολιτιστικά αλλά γεωπολιτικά κριτήρια.

Ανάπτυξη δεν είναι μόνο η οικονομική μεγέθυνση όπως λέει ο νεοφιλελευθερισμός και η Ν.Δ.

Melancholy, Edvard Munch, 1892

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Στους σημερινούς καιρούς με την επικυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού πολλά νοήματα των λέξεών μας και των εκφράσεών μας έχουν μετασχηματιστεί και λειτουργούν ως ιδεολογικά στοιχεία στήριξης και επέκτασης του εν λόγω πολιτικού ρεύματος. Και αυτό δεν είναι παράδοξο αφού κάθε εποχή και με βάση τα κρατούντα πολιτισμικά και κοσμοθεωρητικά σχήματα μεταλλάσσει το εννοιολογικό στερέωμα αλλά και το γλωσσικό κώδικα· πρόκειται για την εξέλιξη της ίδιας της γλώσσας.

Ποια είναι η σχέση της εκπαίδευσης με την ανάπτυξη;

“Au Charbonnage” Café, Vincent van Gogh, Brussels

 

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Στη σημερινή συγκυρία, η εκπαίδευση λογίζεται και αντιμετωπίζεται ως ένα πεδίο με αποκλειστική του λειτουργία την προαγωγή υλικών αγαθών και τον επαγγελματικό καταμερισμό των πολιτών και κατά δεύτερο λόγο την κοινωνική πρόοδο και την πνευματική καλλιέργεια των ανθρώπων. Έχει δηλαδή μια εργαλειακή χρήση εκ μέρους της κεφαλαιοκρατικής οικονομίας με βασικό και αποκλειστικό στόχο την οικονομική μεγέθυνση και τη συσσώρευση του παραγόμενου πλούτου σε όλο και πιο λίγα κέντρα εξουσίας.

Η κυριαρχία του χρήματος

Του Νίκου Τσούλια

      «Το χρήμα κυβερνάει τον κόσμο», ήταν μια κοινή διαπίστωση των ανθρώπων στα καφενεία στους παλιότερους καιρούς. Και ήταν από τα λίγα σημεία κοινής συμφωνίας γύρω από τα πολιτικά ζητήματα, τα οποία γενικώς ήταν εστία έντονων διαφωνιών και ζωηρών αντεγκλήσεων. Τα χρόνια πέρασαν και περνούν και ο κόσμος αλλάζει αλλά η παλιά διαπίστωση παραμένει πάντα ισχυρή και μάλιστα στις ημέρες μας αποκτά όλο και πιο ισχυρό περιεχόμενο!

ΠΕΚ: Για τη μισθολογική κατάσταση των καθηγητών

Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών (ΠΕΚ)

 

     Η μισθολογική κατάσταση των καθηγητών – όπως και πολλών εργαζόμενων – είναι καθ’ όλη τη διάρκεια της εφαρμογής των μνημονίων κατάσταση ανέχειας και σε ένα μεγάλο μέρος σε κατάσταση κάτω του ορίου φτώχειας· μια εικόνα οικονομικής ασφυξίας.

Εμείς και τα μνημόνια

Jules GIRARDET – Le Cygne et ses Petits

Του Νίκου Τσούλια

     Μαγική χώρα η Ελλάδα, παραμυθένια η τρέχουσα πολιτική της, οι κάτοικοί της ζούμε μια επινοημένη πραγματικότητα. Μεταμορφώνουμε την «ιστορική μας στιγμή» σε ένα παράλληλο σύμπαν συλλογικής φαντασίωσης και περιμένουμε την έξοδο από τις δυσκολίες και τα τέρατα του παραμυθιού με εκείνο το κλασικό όμορφο τέλος «και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα», χωρίς να κάνουμε τίποτα. Αποκοιμίσαμε το δράκο του παραμυθιού, που μας έφερε στη δύσκολη στιγμή, και τώρα ο δρόμος είναι ελεύθερος για την ευτυχία…