Νόηση και συναίσθημα: «δύο όψεις του ίδιου νομίσματος»

Βαν Γκογκ 

Του Νίκου Τσούλια

      Δημιουργούμε τις λέξεις για να κατανοήσουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας. Μετασχηματίζουμε τις λέξεις για να εκφράζουν όλο και καλύτερα το πολιτισμικό μας φορτίο, τις φιλοσοφικές και τις επιστημονικές αναζητήσεις μας και τις ανησυχίες και τις αγωνίες της τέχνης. Εξειδικεύουμε τις λέξεις για να γίνουμε πιο διεισδυτικοί και πιο ακριβείς στις αναλύσεις μας και στο στοχασμό μας.

Η θεωρία του Piaget για τη γνωστική ανάπτυξη στη βρεφική και νηπιακή ηλικία. Συμπληρωματικότητα και διαφορετικότητα με τις θεωρίες του πολιτισμικού πλαισίου

The End Of The Dayhttp://www.sinoorigin.com/classical-landscape-paintings_9.html

 

του Κώστα Κυριάκη

http://constantinoskyriakis.blogspot.gr/

 

Εισαγωγή

Οι θεωρίες της γνωστικής ανάπτυξης θέτουν ως στόχο τους την ερμηνεία του τρόπου με τον οποίο στοιχεία του περιβάλλοντος μετατρέπονται σε νοητικές δομές στην πορεία ανάπτυξης ενός παιδιού. Η παρούσα εργασία διερευνά τη διαφορετικότητα, αλλά και τη συμπληρωματικότητα, δύο βασικών θεωριών για τη γνωστική ανάπτυξη στη βρεφική και νηπιακή ηλικία: τη θεωρία του J. Piaget και τις θεωρίες του πολιτισμικού πλαισίου.

Τα στολίδια της πνευματικής καλλιέργειας

El Greco, Detail of St. Ildefonso (1603)

Του Νίκου Τσούλια

      «Πνευματική καλλιέργεια»: άγνωστες έννοιες, πιο άγνωστες αντιλήψεις, ακόμα πιο άγνωστες πρακτικές. Η απουσία συστηματικής πνευματικής καλλιέργειας είναι το μεγάλο πολιτιστικό έλλειμμα της σύγχρονης εποχής, είναι το μεγάλο μορφωτικό κενό που δυναστεύει τη ζωή των ανθρώπων.

Νους και γλώσσα

Leonid Afremov

Μπαμπινιώτης Γ., ΤΟ ΒΗΜΑ 01/12/2013

Το να μιλάς για τη γλώσσα μεμονωμένα, χώρια από τη σχέση της με τον νου τού ανθρώπου και με τον κόσμο μας, αδικεί κατάφωρα τη γλώσσα, που δεν νοείται παρά μόνο μέσα στο τρίπτυχο: κόσμος – νους – γλώσσα. Τα όντα που συνθέτουν τον κόσμο μας, συγκεκριμένα και αφηρημένα, υπάρχουν για εμάς ως έννοιες, έτσι δηλαδή όπως τα συλλαμβάνει, τα οργανώνει και τα ταξινομεί ο νους μας με τα δεδομένα των αισθήσεων. Με τη σειρά τους οι έννοιες, στην προσπάθεια τού ανθρώπου να κοινωνήσει τις σκέψεις του, να πάρει και να δώσει πληροφορίες, γίνονται σημασίες, μπαίνουν δηλαδή σε έναν συμβατικό κώδικα επικοινωνίας που είναι η γλώσσα, κάθε φυσική ομιλούμενη γλώσσα. Για να δηλωθούν μάλιστα οι σημασίες («τα σημαινόμενα» των Στωικών) «ντύνονται» με φθόγγους («τα σημαίνοντα»), συναποτελώντας τις λέξεις. Ετσι γεννιέται και λειτουργεί μια δυναμική δημιουργική τριαδική σχέση ανάμεσα στα όντα, τις έννοιες και τις σημασίες (τις λέξεις)· δηλαδή ανάμεσα στον κόσμο, τον νου και τη γλώσσα τού ανθρώπου. Αυτό είναι το προνόμιο τού ανθρώπου, που, από μια άλλη σκοπιά, ορίζεται ωςπνεύμα (ψυχή, συνείδηση) και σώμα /ύλη.

Είμαστε ο εγκέφαλός μας!

Paul Gauguin, 1888. Van Gogh Museum, Amsterdam

 

Του Νίκου Τσούλια

Είναι η πιο πολύπλοκη και η πιο θαυμαστή δομή στο Σύμπαν, στο γνωστό μας Σύμπαν. Είναι η μόνη δομή που δίνει τη δυνατότητα στο Σύμπαν και σ’ όλη την ύλη να αποκτά αυτογνωσία και να μπορεί μέσω της βούλησής μας να δίνει νόημα και αξία στη ζωή, στη ζωή μας. Είναι η δομή στην οποία συναντώνται ο πολιτισμός και η φύση, στην οποία συναρθρώνονται η κοινωνική εξέλιξη και η βιολογική εξέλιξη και συναποτελούν μια ενιαία και αδιαίρετη ενότητα, το πνεύμα μας και το σώμα μας, την ανθρώπινη ύπαρξή μας.