Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (1821-1881)

Posted on 25 Ιανουαρίου 2017 by kostastz

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι (Fyodor Mikhailovich Dostoevsky, ρωσ. Фёдор Михайлович Достоевский), Ρώσος πεζογράφος και στοχαστής, υπήρξε κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Φιόντορ Ντοστογιέφσκι – Αποφθέγματα[

Φιόντορ Ντοστογιέφσκι

Ο Φιόντορ Μιχάηλοβιτς Ντοστογιέφσκι (11 Νοεμβρίου 1821 – 9 Φεβρουαρίου 1881) ήταν Ρώσος συγγραφέας, κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Για το μυθιστόρημα των μυθιστορημάτων

Γράφει η Γιόλα Πετρίτση //

http://fractalart.gr/fyodor-dostoevsky/

Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι «Αδελφοί Καραμάζοφ», μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου, εκδ. Ίνδικτος

Μια γενναία περίληψη:

Μέρος πρώτο

23 ρητά από τον Ντοστογιέφσκι που θα απελευθερώσουν το μυαλό σας

Dostoyevsky, 1876

Ο Fyodor Dostoyevsky είναι ένας από τους πιο διάσημους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Τα  αριστουργηματικά έργα του ερευνούν  ερωτήματα  γύρω από την ζωή και τον θάνατο. Διαβάστε παρακάτω 23 από τα πιο διορατικά ρητά αυτού του μεγάλου συγγραφέα.

By searchingthemeaningoflife

Λίγες γραμμές με αφορμή τους «Δαιμονισμένους» του Φιοντόρ Ντοστογιέβσκι

Portrait of Dostoyevsky by Vasily Perov, 1872

Του Μάνου Δοκιανάκη // *

«Οι Δαιμονισμένοι» του Φιοντορ Ντοστογιέβσκι (εκδ. Γκοβόστη – μετάφραση Άρη Αλεξάνδρου)

Μια ομάδα ανθρώπων «δαιμονίζεται» και προβαίνει σε μια συνομωσία που θα οδηγήσει σε διακηρύξεις, μανιφέστα και επαναστατικές κινήσεις για την μεταστροφή της άποψης που έχει ο λαός για την εξουσία, εκείνους που την ασκούν και τη θρησκεία.

Ο εχθρός είναι μέσα μας

 

Ο Βίγκο Μόρτενσεν ως Σίγκμουντ Φρόιντ στην ταινία «Μια επικίνδυνη μέθοδος» του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Το βιβλίο του Φρόιντ «Ο Ντοστογέφσκι και η πατροκτονία» ανοίγει έναν σημαντικό διάλογο ανάμεσα στην τέχνη και στην πραγματική ζωή.

ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 20.07.2014

«Ψυχική οδύνη γνωρίζει ο άνθρωπος κατά κύριο λόγο σε συνάρτηση με τις συνθήκες υπό τις οποίες η ίδια εισβάλλει στη ζωή του. Συνεπώς, το δράμα χρειάζεται μια πλοκή από την οποία να πηγάζει μια τέτοια οδύνη… Μια φαινομενική εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση ορισμένων δραμάτων, όπως ο Φιλοκτήτης, όπου η ψυχική οδύνη παρουσιάζεται ως δεδομένη…».