Ανακάλυψαν άγνωστα αντίτυπα της 1ης έκδοσης του εμβληματικού «Principia» του Νεύτωνα

Η ανακάλυψη υπερδιπλασιάζει πλέον τον αριθμό των γνωστών αντιτύπων της διάσημης πρώτης έκδοσης των Principia του 1687.

in.gr

11 Νοεμβρίου 2020, 09:34

Τελικά το -καθόλου εύκολο- αριστούργημα του Ισαάκ Νεύτωνα Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica (Μαθηματικές Αρχές Φυσικής Φιλοσοφίας), το βιβλίο που έφερε επανάσταση στην επιστήμη, μάλλον εξ αρχής διαβαζόταν ευρύτερα από ό,τι πιστευόταν μέχρι σήμερα. Ερευνητές του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech) ανακοίνωσαν ότι, κάνοντας δουλειά «ντεντέκτιβ» σε πολλές ηπείρους, ανακάλυψαν σε 27 χώρες εκατοντάδες άγνωστα έως τώρα αντίτυπα της ιστορικής πρώτης έκδοσης του έργου του Βρετανού φυσικομαθηματικού.

Το θαυμαστό θαύμα του Νεύτωνα!

Newton in a 1702 portrait by Godfrey Kneller

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Οι συνθήκες είχαν ωριμάσει, καταπώς λέγεται σε εκείνες τις περιπτώσεις, κατά τις οποίες ένα θαύμα γίνεται και ο Κόσμος όλος αλλάζει. Η βαθιά νύχτα του Μεσαίωνα είχε αρχίσει να υποχωρεί και αχνοφαινόταν στον ορίζοντα το φως μιας νέας γνώσης, η γνώση μιας νέας πραγματικότητας.

ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΕΥΤΩΝΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΪΝΣΤΑΪΝ

ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ!

  

Παναγιώτης Χαρίτος

Φυσικός | Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικής Φυσικής (CERN) | Επιστημονικός Συνεργάτης E-Learning ΕΚΠΑ

 

Στις 11 Μαΐου του 1916, ο Αλβέρτος Αϊνστάιν δημοσιεύει στο γερμανικό περιοδικό Annalen der Physik ένα άρθρο, που αλλάζει εκ θεμελίων το πώς αντιλαμβανόμαστε τον χώρο, τον χρόνο και την έννοια της βαρύτητας. Στο άρθρο αυτό διατυπώνεται για πρώτη φορά η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας.

Πόσο επαναστατική μπορεί να είναι η επιστημονική παρατήρηση;

Isaac Newton – 1689

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Αναρωτιέμαι και εκπλήσσομαι και θαυμάζω ως προς τη δύναμη που έχει μια ρηξικέλευθη επαναστατική παρατήρηση. Τι αλλαγές φέρνει στην ιστορία του ανθρώπου, στον τρόπο σκέψης μας, στα ερμηνευτικά εργαλεία μας… Τι ελευθερία, τι δημιουργικότητα και τι μαγεία κρύβει ο στοχασμός του ανθρώπου…

«Νεύτων: Ἡ κορυφαία στιγμὴ τῆς Φυσικῆς – ἡ θεμελίωση»

 

τοῦ ΙΩΑΝΝΗ Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗ, Ἀν. Καθηγητῆ Παν. Ἀθηνῶν

1ο Ἐπιστημονικὸ Συμπόσιο, «Μεγάλες στιγμὲς τῆς Φυσικῆς»

Προλεγόμενα

Ὁ Ἀριστοτέλης ὑπῆρξε φιλόσοφος καὶ μάλιστα ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ὁ Νεύτωνας ὑπῆρξε φυσικὸς καὶ μαθηματικὸς καὶ μάλιστα ὁ θεμελιωτὴς τῆς Φυσικῆς. Ἔχει λοιπὸν νόημα τὸ ἐρώτημα: «Ἀπὸ τὸν Ἀριστοτέλη στὸ Νεύτωνα»; Νομιμοποιεῖται, ἄραγε, μία τέτοια διατύπωση; Ἡ ἀπάντηση εἶναι θετική. Διότι πρὸ τοῦ Νεύτωνος (ἢ ἔστω τοῦ Γαλιλαίου) ναὶ μὲν δὲν ὑπῆρχε ἡ Φυσικὴ ὡς ἀνεξάρτητος κλάδος τῆς ἐπιστήμης, ὅπως εἶναι σήμερα, ὑπῆρχε ὅμως ὡς Φιλοσοφία τῆς φύσης. Δηλαδὴ ἡ Φυσικὴ ἦταν κλάδος τῆς Φιλοσοφίας, ὅπως ἄλλωστε καὶ ἄλλες ἐπιστῆμες.