Αρχείο
Η Ιστορία είναι περιπλάνηση και η κάθε εποχή έχει την Οδύσσεια που της αρμόζει
Ξένια Πηρούνια
«Να αλλάξεις τον κόσμο φίλε Σάντσο, δεν είναι τρέλα, ούτε ουτοπία, είναι δικαιοσύνη». Λέει ο Δον Κιχώτης στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες το οποίο γράφεται μέσα στη φυλακή μεταξύ 1596-1598 που βρίσκεται κατηγορούμενος για χρέη και αφορισμένος από την Εκκλησία της Σεβίλλης.
Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα
Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ
29/08/2015
«Ο μεγαλοϊδεατισμός, η ανοησία, ο πνευματισμός, η υπερβολή, το γκροτέσκο – αλλά δοσμένο στα όρια του ρεαλισμού, που το κάνει να μοιάζει πιο αληθινό και από την αλήθεια – συνθέτουν το κλίμα σε τούτη τη σκοτεινή όπερα μπούφα που είναι ταυτοχρόνως και μια πινακοθήκη ματαιόδοξων, επηρμένων και ηλιθίων» έγραφε ο Αναστάσης Βιστωνίτης για το ο Μαιτρ κι η Μαργαρίτα ενός βιβλίου που παρά την ηλικία του, παραμένει τόσο συναρπαστικό όσο και επίκαιρο…
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι
Απέναντι στο διήγημα
Στρατής Μυριβήλης, (1892-1969)
Μυθιστοριογραφία και διηγηματογραφία. Τα δύο μείζονα είδη της πεζογραφίας, η παράδοση, η αντιπαράθεση, η συνέχειά τους στην ελληνική λογοτεχνία
Κουζέλη Λ.
ΤΟ ΒΗΜΑ, 21/08/2016
Οι εφιάλτες δεν πρέπει να λησμονούνται
Το Κιβώτιο
του Άρη Αλεξάνδρου
Ο Άρης Αλεξάνδρου (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Αριστοτέλη Βασιλειάδη) γεννήθηκε το 1922 στο Λένινγκραντ, σπούδασε στην Αθήνα στην Ανωτάτη Εμπορική αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του για να ασχοληθεί με τη μεταφραστική του εργασία στον εκδοτικό οίκο Γκοβόστη, στα πλαίσια της οποίας πρωτοχρησιμοποίησε το όνομα Άρης Αλεξάνδρου.
Μυθιστοριογραφία: μύθοι και ουσία
Η Αλεξάνδρεια στις αρχές του 20ού αιώνα. Μία από τις τρεις Ακυβέρνητες Πολιτείες στην ομώνυμη τριλογία του Στρατή Τσίρκα
Λ. Κουζέλη, ΤΟ ΒΗΜΑ, 13/08/2016
Η Τέχνη και ο Δον Κιχώτης
Pisan
Του Νίκου Τσούλια
Ένα μεγάλο έργο του πνεύματος του ανθρώπου είναι πάντα δημιουργικό. Γεννάει αξίες και συμβολισμούς για κάθε εποχή. Δίνει ερμηνείες για τη ζωή σε κάθε ανήσυχο άνθρωπο. Η διαχρονικότητά του άλλωστε έγκειται ακριβώς σ’ αυτά τα σημεία. Είναι οντότητα που δεν νεκρώνει ποτέ. Είναι αιώνιο, όχι γιατί διαβάζεται – αν είναι βιβλίο – από ανθρώπους στον αιώνα τον άπαντα αλλά γιατί είναι αυτό πάντα ζωντανό, γιατί πάντα κάτι αφηγείται. Αυτονομείται από το δημιουργό του, γιατί συμπεριλαμβάνει όλους τους καιρούς και όλα τα ερευνητικά πνεύματα αυτού του πλανήτη, γιατί συνέχει την ουσία της ανθρώπινης φύσης.
Για το μυθιστόρημα των μυθιστορημάτων
Γράφει η Γιόλα Πετρίτση //
http://fractalart.gr/fyodor-dostoevsky/
Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι «Αδελφοί Καραμάζοφ», μετάφραση: Ελένη Μπακοπούλου, εκδ. Ίνδικτος
Μια γενναία περίληψη:
Μέρος πρώτο
Στο μυαλό του πειραματόζωου ή αλλιώς εξανθρωπίζοντας το απάνθρωπο
Luis Claudio Morgilli, 1955
ΤΗΣ ΕΛΣΑΣ ΚΟΡΝΕΤΗ*, Η ΑΥΓΗ, 15.8.2015
ΑΚΗΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΗΣ, Καρυότυπος, εκδόσεις Κίχλη, σελ. 117
«Ξέρεις ποιος είσαι γιατί ολόκληρη η ύπαρξή σου οργανώνεται ως μια μορφή αφήγησης, είτε είναι η αφήγηση μιας ολόκληρης ζωής είτε είναι η αφήγηση των γεγονότων μιας εβδομάδας. Η μνήμη είναι ένα σύνολο από ιστορίες και χωρίς μνήμη δεν μπορείς να μιλήσεις για τον εαυτό σου.
Φάκελος Μυθιστόρημα
Κουζέλη Λαμπρινή
ΤΟ ΒΗΜΑ, 24.7.2016
Πανεπιστημιακοί καθηγητές Νεοελληνικής Φιλολογίας, κριτικοί, συγγραφείς, εκδότες, εκπαιδευτικοί, βιβλιοπώλες τοποθετούνται σε πτυχές του ζητήματος.
Ο Δον Κιχώτης στην Ευρωπαϊκή γραμματεία
Φίλιππος Δρακονταειδής
Ειδικά γραμμένο για τη Myriobiblo Βιβλιοθήκη
Καθώς φαίνεται ότι ζούμε την ύστερη περίοδο του ευρωπαϊκού πολιτισμού, πληθαίνουν οι αποτιμήσεις των ιστορικών περιόδων του. Έτσι, εμφανίζονται «κανόνες» της λογοτεχνικής και καλλιτεχνικής παραγωγής κατά τους λεγόμενους Νέους Χρόνους, δηλαδή από την πτώση της Κωνσταντινούπολης (1453) ή την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο (1492) ως τις μέρες μας ή τουλάχιστον ως το 1989, οπότε κατέρρευσε το τείχος του Βερολίνου και μαζί του ο υπαρκτός σοσιαλισμός, ανοίγοντας το κεφάλαιο της παγκοσμιοποίησης, δηλαδή της επιβολής της μονοκρατορίας των ΗΠΑ. Σε όλους αυτούς τους «κανόνες», ο Δον Κιχώτης του Μιγκέλ δε Θερβάντες κατέχει την πρώτη θέση ή μια από τις πρώτες θέσεις.
Λογοτεχνία, παντού και πάντα!
Όμηρος, 1663, Έργο του Ρέμπραντ
Του Νίκου Τσούλια
Με τη λογοτεχνία άρχισε το ταξίδι της γλώσσας και της σκέψης σε κάθε γωνιά της Γης. Και μάλιστα είναι η ποίηση με τους πλούσιους συμβολισμούς και τους ατέλειωτους υπαινιγμούς, με το πολλαπλά διαφοροποιημένο ερμηνευτικό πλαίσιο και με την άφθαστη ονειροπλασία της που θα αναλάβει το ξεκίνημα της εκλογίκευσης του Κόσμου και του εξανθρωπισμού του ανθρώπου.
Παιδείας Εγκώμιον 
Πρόσφατα σχόλια