Ιστορία δύο πόλεων

Τσαρλς Ντίκενς, μετάφραση: Θ. Ζάβαλος, Εκδόσεις: Μίνωας, σελ. 520

Του Νίκου Τσούλια

     Όταν ένα δυνατό ερωτικό μυθιστόρημα έχει ως καμβά του την μεγαλύτερη πολιτική και κοινωνική επανάσταση της σύγχρονης ιστορίας της ανθρωπότητας, όταν η λογοτεχνική πένα του Ντίκενς ασκείται στη γραφή της δίνης της λαϊκής εξέγερσης και των παθών του ανθρώπου, όταν οι άνθρωποι μιας προ-πολιτικής κοινωνίας γίνονται πολίτες με δικαιώματα και εξουσία, όταν έχουμε ανατροπή των κοινωνικών τάξεων και μαζί με την ελευθερία εμφανίζεται νέα τυραννία στη θέση της παλιάς (και η Γκιλοτίνα γίνεται κυρίαρχη Μορφή…), όταν, τέλος, ο αναγνώστης αυτού του κλασικού βιβλίου βρίσκεται περίκλειστος σε ένα περιβάλλον έντονων μετασχηματισμών στην κοινωνία και στην ψυχή των ηρώων, αναρωτιέσαι: πώς μπορεί να αφομοιώσει τόσα πυκνά γεγονότα, τόσα πολλά ζητήματα στοχασμού και τρόπων ζωής;

Διαβάζοντας τον Οδυσσέα του Τζόυς

Του Νίκου Τσούλια

     Ήταν μια εκκρεμότητα. Εδώ και πολύ καιρό περίμενα την καινούργια απόπειρα. Είχα διαβάσει πριν από 20 περίπου χρόνια τον Οδυσσέα, αλλά μου είχε μείνει μια απορία. Αυτός τελικά ήταν ο Οδυσσέας του Τζόυς;

Οι εργάτες της θάλασσας

Β. Ουγκώ (2021), Οι εργάτες της θάλασσας,

Εκδόσεις: Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

Του Νίκου Τσούλια

     Όμορφα δραματικό και ιδιαίτερα λογοτεχνικό είναι αυτό το ξεχωριστό θαλασσογράφημα του Βίκτωρα Ουγκώ. Γεύεσαι τις δυσκολίες και τη μαγεία της θάλασσας όχι ως μακρινό φόντο της κύριας αφήγησης του βιβλίου μα ως συστατικό στοιχείο της ίδιας της κύριας εξιστόρησης. Η θάλασσα και τα στοιχεία της προσωποποιούνται – με πολύ έντεχνο τρόπο – αλλά και ο ίδιος ο συγγραφέας συμμετέχει μέσα στην ίδια τη γραφή του (κατά περιόδους) και ως πρόσωπο της υπόθεσης!

Η κιμωλία

Δημήτρης Κωστόπουλος

μελόδραμα

Εκδόσεις: Αλεξάνδρεια, σελίδες 240

     Ναι, πιστεύω σε αυτή τη λογοτεχνία που θέτει στη γραφίδα της πρωτίστως τα καίρια ζητήματα του ανθρώπου: την ύπαρξη και τη ζωή, το θάνατο και τον έρωτα, την πολιτική και την κοινωνία. Η αναζήτηση οριακών θεμάτων για πρωτοτυπία και για απάτητα μονοπάτια προφανώς και έχει νόημα αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να περιθωριοποιήσει την ουσία της υπαρξιακής αγωνίας και το δράμα αλλά και την ομορφιά της ζωής και του ανθρώπου.

Δύο νομπελίστες, η Τεχνητή Νοημοσύνη και το μεγάλο μυθιστόρημα!

Ο 69χρονος Ινδικής καταγωγής βρετανο-αμερικανός βιολόγος  Venkatraman «Venki» Ramakrishnan που κέρδισε το 2009 το Νόμπελ στη Χημεία και ο 67χρονος γεννημένος στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας Βρετανός συγγραφέας Kazuo Ishiguro που κέρδισε το 2017 το Νόμπελ στη Λογοτεχνία συναντήθηκαν στις σελίδες της εβδομαδιαίας έκδοσης του FT 5Weekend.

Κώστας Τσαούσης

in.gr

29 Μαρτίου 2021

Η Λόττε στη Βαϊμάρη και η αποκάλυψη μιας εποχής

ΧΡΥΣΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 03.03.2022

ΤΟΜΑΣ ΜΑΝ

Η Λόττε στη Βαϊμάρη

μτφρ.: Θόδωρος Παρασκευόπουλος

εκδ. Πατάκης

Το σπουδαίο έργο του Γερμανού συγγραφέα Τόμας Μαν (1875-1955), του βραβευμένου με το Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1929, «Η Λόττε στη Βαϊμάρη» κυκλοφόρησε σχετικά πρόσφατα στα ελληνικά (πρώτη φορά το 2000 από τον Εξάντα). Ενα έργο που συνομιλεί με το μυθιστόρημα «Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου», καθώς αναδεικνύει την προσωπικότητα του ίδιου του Γκαίτε (1749-1832), αλλά και ζητήματα όπως είναι η πολιτική, η σχέση της προσωπικότητας του συγγραφέα με το έργο του, σε ποιο σημείο συναντώνται η πραγματικότητα και η καλλιτεχνική δημιουργία, ποια είναι η ατμόσφαιρα της εποχής που εξετάζεται και ποιες οι προεκτάσεις της στο μέλλον.

Ο εξαθλιωμένος κόσμος στο «Ζερμινάλ» του Ζολά

Του Νίκου Τσούλια

Ζολά (1988), Ζερμινάλ

Αθήνα: Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, σ.

     Θα αναρωτηθείτε. Τι νόημα έχει να διαβάσουμε ένα βιβλίο γραμμένο τον 19^ο αιώνα, που αναφέρεται σε συνθήκες εξωπραγματικές για τις σημερινές σύγχρονες εποχές;

Τα απομεινάρια μιας μέρας

Του Καζούο Ισιγκούρο,

2017, Εκδόσεις: Ψυχογιός, σελίδες 315

Του Νίκου Τσούλια

     Το θέμα του βιβλίου ίσως να είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα ζητήματα που απασχολούν γενικά τον άνθρωπο, η σχέση του με το παρελθόν. Όχι αόριστα και ανώδυνα με το παρελθόν αλλά με βάση εκείνο το κομμάτι του παρελθόντος που στοιχειώνει και που βασανίζει όσο ασχολείσαι μαζί του.

Ο Χρήστος Χωμενίδης για τη «Νίκη»

Αρχείο Χρήστου Χωμενίδη

Ο Χρήστος Χωμενίδης με τη μητέρα του, Νίκη, που στο ομώνυμο βιβλίο του έγινε το μυθιστορηματικό πρόσωπό του.

Ηλίας Κανέλλης

Δευτέρα, 15 Νοεμβρίου 2021

Η βράβευση της «Νίκης» του Χρήστου Χωμενίδη με το ευρωπαϊκό βραβείο μυθιστορήματος επιβάλλει να θυμηθούμε ξανά το σημαντικό εκείνο βιβλίο, που πρωτοκυκλοφόρησε το 2014. Προσφεύγουμε στα λόγια του συγγραφέα ο οποίος εξομολογείται τι επιδίωκε γράφοντας το συγκεκριμένο μυθιστόρημα – μάλιστα σε μια από τις πιο κρίσιμες καμπές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, μετά τη χρεοκοπία και την προσπάθεια εκμετάλλευσης των «Αγανακτισμένων» από τα άκρα.

Μαρσέλ Προυστ: “Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο” (αποσπάσματα)

20 Αυγούστου 2019

Tόσες φορές στη ζωή μου, η πραγματικότητα με είχε απογοητεύσει, γιατί τη στιγμή που τη συνελάμβανα, η φαντασία μου, που ήταν το μόνο όργανό μου για να χαρώ την ομορφιά, δεν μπορούσε να επικοινωνήσει μαζί της, σύμφωνα με τον αδήριτο νόμο που λέει πως δεν μπορεί κανείς να φαντάζεται παρά μόνον αυτό που είναι απόν.

Αντιμετωπίζοντας τον Προυστ

Του Νίκου Τσούλια

     Ταλαντευόμουν ημέρες αρκετές. Το εγχείρημα θα ήταν πολύ δύσκολο – πρωτόγνωρο (άρα ήταν μια πρόκληση από κάθε άποψη) αλλά και όμορφο, γιατί θα γευόμουν ένα ξεχωριστό λογοτεχνικό έργο. Δεν το κρύβω ότι υπήρχε – γιατί ήδη έχω αποφασίσει – και μια μορφή ματαιοδοξίας. Πόσοι Έλληνες θα έχουν εντρυφήσει σε αυτό το εμβληματικό μυθιστόρημα;

Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες

Του Νίκου Τσούλια

Της ΟΥΕΝΣ ΝΤΕΛΙΑ (2019)

μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου

Εκδόσεις: Δώμα, σελίδες: 470

     Καιρό πολύ είχα να διαβάσω τόσο καλό σύγχρονο μυθιστόρημα. Ένα μυθιστόρημα – ύμνος στη φυσική ζωή και στον άνθρωπο, που διαβάζεται απνευστί προσφέροντάς σου απλόχερα την αισθητική απόλαυση του διαβάσματος.