Αρχείο
Διδασκαλία: πολλές απαντήσεις, περισσότερες ερωτήσεις και απορίες
Του Νίκου Τσούλια
Δύσκολο πεδίο η εκπαίδευση, πιο δύσκολο η μόρφωση και ακόμα πιο δύσκολο η διαπαιδαγώγηση. Έχουν αρκετά σταθερά σημεία αλλά και πολλές αβεβαιότητες και ταλαντεύσεις και απροσδιοριστίες.
Τι ωραίο να διδάσκεις…
3ο Γενικό Λύκειο Ζωγράφου, 2016
Του Νίκου Τσούλια
Τι ωραίο να διδάσκεις…
Να σε περιμένουν παιδιά και νέοι και νέες για να τους ανοίγεις τους δρόμους της γνώσης τροφοδοτώντας την αυτενέργειά τους, να διαπαιδαγωγείς χωρίς ηθικολογίες και δογματισμούς, να τους εμπνέεις, να τους κάνεις να αισθάνονται όμορφα στο θαυμαστό παιχνίδι της μάθησης…
Σχολεία : Γιατί και πότε καταργήθηκαν οι σχολικές ποδιές
Η σχολική ποδιά έπαψε να είναι υποχρεωτική από τις 6 Φεβρουαρίου 1982
in.gr
16 Δεκεμβρίου 2020
Η μπλε σχολική ποδιά με τον άσπρο γιακά, που φορούσαν οι μαθήτριες (κυρίως) αλλοτινών χρόνων, αποτελεί πλέον μια μακρινή ανάμνηση. Για άλλους όμορφη, θεωρώντας ότι σηματοδότησε μια πιο αθώα εποχή, για άλλους άσχημη πιστεύοντας πως ταυτίστηκε με καταπίεση και στέρηση ελευθερίας.
Κραυγή αγωνίας μαθήτριας Γ’ Λυκείου: Για να ανασάνουμε ξανά, μας αξίζει μια απόφαση για τις εξετάσεις
Μια έκκληση προς όλους όσοι είναι διατεθειμένοι να ακούσουν την πραγματικότητα μιας μαθήτριας της Γ΄ Λυκείου, όπως μας την έστειλε με email. Τα στοιχεία της στη διάθεσή του alfavita.gr
Μαθήτρια Α’ Γυμνασίου γράφει για το bulling
03/03/2020
Είναι ένα τραύμα που ο μαθητής θα κουβαλάει για όλη του τη ζωή όσο κι αν θέλει να το “ξεφορτωθεί”
Το bulling ή αλλιώς σχολικός εκφοβισμός είναι όταν ο Α που ονομάζεται θύτης εξευτελίζει και μειώνει τον Β που άθελα του γίνεται το θύμα.
Όταν η Γκρέτα αναδεικνύει ένα μείζον παγκόσμιο πρόβλημα!
Του Νίκου Τσούλια
Όταν μια μικρή μαθήτρια αναλαμβάνει πρωτοβουλία με διεθνή αντίκτυπο και η θέληση γίνεται αποφασιστικότητα και αγώνας, όταν η προσωπική δράση μετασχηματίζεται σε κοινωνικό, παγκόσμιο κίνημα και οι νέες τεχνολογίες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιούνται στην προαγωγή μιας σημαντικής οικολογικής κίνησης, τότε υπάρχει ελπίδα για κοινωνική πρόοδο, για ένα φωτεινό μέλλον.
Εκ βαθέων ή Η αιρετική ζωή μου ως υποψήφια πανελλαδικών.
Της Άννας Καραλέκα
Δεκαεφτά μέρες απέμειναν.
Από την Τρίτη Λυκείου θα θυμάμαι μοναχά το ταξίδι, το διάβασμα σε ώρες ησυχίας, το άγχος εν ώρα αγωνίας, τις βόλτες, τους περιπάτους με επίκεντρο τα δέντρα, τα λουλούδια, τα θέατρα, τις παραστάσεις που είδα, μα κυρίως αυτές που δεν είδα.
Ζηλεύω που δεν έχω μαθητές και μαθήτριες
Του Νίκου Τσούλια
Στην αρχή δεν μπορείς να το συνειδητοποιήσεις. Θεωρείς ότι είναι κάποιο είδος διακοπών. Στη συνέχεια νιώθεις μια αμηχανία οφειλόμενη στην απώλεια μιας απόλυτης και διαχρονικής ομορφιάς της ζωής σου.
Αγαπημένο μου σχολείο σε ξαναβρίσκω
3ο Λύκειο Ζωγράφου, 2016, στα Γιάννενα
Του Νίκου Τσούλια
Ναι, μελαγχολούμε και γκρινιάζουμε μαθητές και εκπαιδευτικοί με την φθινοπωρινή επιστροφή μας στο σχολείο. Και είναι ανθρώπινο. Το καλοκαίρι μας μαγεύει κάθε φορά. Μας δίνει όλες τις χάρες της ζωής και της φύσης χωρίς έγνοιες και υποχρεώσεις. Δεν έχει υποχρεωτικά διαβάσματα, κουδούνια, ωράρια, απουσίες, βαθμολογίες, άγχος. Είσαι με τον εαυτό σου και με τα όνειρά σου.
Ποιοι μαθητές και μαθήτριες μένουν στη συνείδηση των εκπαιδευτικών;
Quiet Time Painting by Keith Gantos – Quiet Time Fine Art Prints and Posters for Sale
Του Νίκου Τσούλια
Ένας εκπαιδευτικός εκπαιδεύει κατά τη διάρκεια της καριέρας του εκατοντάδες ή και χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες. Είναι δε φυσικό να ξεχνάει τους περισσότερους στο βάθος του χρόνου. Όμως πάντα θέλει αυτοί να τον θυμούνται, και νιώθει χαρά και ικανοποίηση όταν βλέπει να του μιλάνε μετά από χρόνια και καιρούς παλιοί μαθητές του.
Με λένε Μαλάλα
Του Νίκου Τσούλια
M. Yousafzai
«Η ημέρα της Μαλάλα δεν είναι η δική μου μέρα.
Είναι η μέρα κάθε γυναίκας, κάθε αγοριού και κάθε κοριτσιού που ύψωσε τη φωνή του για τα δικαιώματά του. Χιλιάδες άνθρωποι έχουν σκοτωθεί απ’ τους τρομοκράτες, κι εκατομμύρια έχουν τραυματιστεί. Είμαι απλώς μια απ’ αυτούς.
Συζητάμε με τους μαθητές μας και τις μαθήτριές μας;
Kunduz, Afghanistan / Photography by Steve McCurry
Ή απλώς κάνουμε ένα …ξερό μάθημα και φεύγουμε;
Του Νίκου Τσούλια
Γυμνάσιο Αρρένων Αμαλιάδας, δεκαετία του 1970, περίοδος χούντας. Είμαι υπεύθυνος για το περιοδικό «Φυσικός Κόσμος» της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών και απευθύνομαι στον αρμόδιο καθηγητή / φυσικό του σχολείου, για να του δώσω τα χρήματα που είχα μαζέψει από τους συμμαθητές μου.
Πρόσφατα σχόλια