Αν αυτό είναι η αριστερά…

Του Νίκου Τσούλια

     Όσοι ζήσαμε ενεργητικά και συμμετοχικά την πολιτική και τον δημόσιο βίο στη μεταπολίτευση, διαμορφώσαμε κάποιες αρκετά τεκμηριωμένες εκτιμήσεις για τη φυσιογνωμία των κομμάτων. Επιλέξαμε μεν κάποιο, αλλά είχαμε συγκροτημένη άποψη και για τα υπόλοιπα. Ήταν βέβαια εποχές έντονης πολιτικοποίησης αλλά και ισχυρής κομματικοποίησης, στοιχεία τα οποία – κατά τη γνώμη μου – οφείλονταν εν πολλοίς στην αναστολή των δημοκρατικών εξελίξεων λόγω της εφτάχρονης δικτατορίας.

Όλα στη φτήνια…

Οι πατατοφάγοι, Βίνσεντ Βαν Γκογκ, 1885

Του Νίκου Τσούλια

     Εικόνες της λαϊκής που φτάνει στο τέλος της, στο ξεπούλημα των προϊόντων – οι φωνές πιο δυνατές. Τώρα είναι η στιγμή για την τελική έφοδο. Όλα στη φτήνια. Να πέσουν με τα μούτρα στους πάγκους οι πελάτες. Να φύγει η πραμάτεια…

Χωρίς Ζάππεια δεν θα υπήρχε Τσίπρας

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΑΚΑΝΤΑΡΗΣ

  28 ΙΟΥΛ 2022

     Στην παρουσίαση του βιβλίου του Ευάγγελου Βενιζέλου «Εκδοχές πολέμου 2009-2022» (Πατάκη) ο στενός συνεργάτης του Γιώργος Ζανιάς αναφέρθηκε στην πρόταση Βενιζέλου το πρώτο μνημόνιο να ψηφιστεί από 180 βουλευτές και όχι μόνο από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς δεν εισακούστηκε.

Δείγμα παρακμής η τοξική αντιπαράθεση Ν.Δ. – ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Φώτα της πόλης, Μαργαρίτα Στεριανή

Του Νίκου Τσούλια

     Συχνά πυκνά και όλο πιο έντονα παρακολουθούμε μια στείρα και σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Μια παρακμιακή αντιπαράθεση που υπονομεύει ευθέως την προσπάθεια της χώρας για υπέρβαση της κρίσης, ακόμα και για το ξεπέρασμα της πανδημίας.

Αντιπολίτευση με λαϊκισμούς και ιδιοτέλεια.

Krishna (Spring in Kulu), 1930 – Nicholas Roerich

– εγκλωβισμένη στο DNA της-

Θόδωρος Σταυριανόπουλος

Αντιπολίτευση ονομάζεται γενικά η οποιαδήποτε εναντίωση κατά των κυβερνώντων μιας χώρας. Εννοείται ότι αυτό συμβαίνει σε οποιοδήποτε δημοκρατικό πολίτευμα. Αυτή ασκείται, είτε από πολιτικά πρόσωπα (κοινοβουλευτική), είτε και από τους πολίτες (εξωκοινοβουλευτική) π.χ. δημοσιογράφους, κοινωνιολόγους, συνδικαλιστές, κ.λπ. Η αντιπολίτευση εκδηλώνεται είτε δια λόγου είτε δι’ έργου και ελέγχει τις πράξεις και τις παραλείψεις της κυβέρνησης προς όφελος της κοινωνίας. Στη κοινοβουλευτική δημοκρατία τα δικαιώματα της αντιπολίτευσης κατοχυρώνονται με σχετικά άρθρα από το ίδιο το Σύνταγμα.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΔΕΞΙΟΣ ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ!

ΘΟΔΩΡΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

Η χώρα πέρασε με επώδυνο τρόπο την περίοδο του αριστερού λαϊκισμού με την αντισυστημική φλυαρία. Έφτασε στα όρια την σχέση με την ΕΕ και βυθίστηκε σε άγρια πόλωση χωρίς ίχνος συναινέσεων. Η ήττα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε σελίδα και δημιούργησε προσδοκίες για επαναφορά στον ορθολογισμό και στους χαμηλούς τόνους. Η πανδημία άλλαξε τους κανόνες της πολιτικής ζωής. Η ατζέντα έγινε ως ένα βαθμό μονοθεματική. Ωστόσο με αργούς ρυθμούς μπαίνουμε σε μια περίοδο με όλα τα προβλήματα της κοινωνίας στην ημερήσια διάταξη.

Μεταρρυθμιστική, επιλεκτική ή λαϊκίστικη εκπαιδευτική πολιτική;

Rene Magritte

Του Νίκου Τσούλια

     Προφανώς είναι κάπως πρόχειρη και ενδεικτική η παραπάνω τιτλοφόρηση τριών διαφορετικών εκπαιδευτικών πολιτικών, που εφαρμόστηκαν στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια. Ωστόσο, θεωρώ ότι υπάρχει νόημα σε αυτή την τριμερή διαφοροποιημένη εκπαιδευτική πολιτική και θα προσπαθήσω να τεκμηριώσω την άποψή μου.

Αυτό δεν είναι κόμμα, είναι ομοσπονδία!

Las Meninas (Velazquez), 1957 – Pablo Picasso

 

Του Νίκου Τσούλια

     Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α είναι σύμπτωμα και γέννημα της κρίσης. Εκμεταλλεύτηκε κομματικά την κρίση για να αναρριχηθεί στην εξουσία. Χρησιμοποίησε τα γνωστά μακιαβελικά εργαλεία για την κατάκτησή της και φυσικά για τη νομή της.

Η σύγκρουση ταξικού και εθνικού, δημιουργεί υποπροϊόντα λαϊκισμού!

 

 

Σταυριανόπουλος Θεόδωρος

Μαθηματικός-MSc Ηθ. Φιλοσοφίας

 

Μπορεί στη χώρα μας να γεννήθηκε η δημοκρατία, μπορεί ο διάλογος, η διεκδίκηση να αποτελούν εργαλεία που ρυθμίζουν και δίνουν λύσεις στα καθημερινά προβλήματα, όμως δεν πρέπει να αγνοήσουμε ότι πολλές φορές σ’ αυτήν την χώρα καταχραστήκαμε την δημοκρατία.

Ευτυχώς που η αριστερά έχει …ηθικό πλεονέκτημα

Bathers by a River, 1909 – 1916 – Henri Matisse

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Αφού οι ίδιοι οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζονται μετά κυμβάλων και τυμπάνων ότι έχουν ηθικό πλεονέκτημα έναντι των πολιτικών των άλλων κομμάτων και δεν δέχονται κουβέντα επί αυτού, ας το δεχτούμε ως μια υπόθεση εργασίας. Και σκέπτομαι τα παρακάτω…

Η πολιτική χυδαιότητα του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τελειωμό…

Meeting of thirty-five heads of expression – Honore Daumier

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Στους χαλεπούς καιρούς μας, στους καιρούς της παρακμής όλα μπορούν να συμβούν. Από τη στιγμή που ένας αρχηγός κόμματος – οιονεί κόμματος εξουσίας – διαλαλεί ότι θα καταργήσει με εθνικό νόμο το διεθνές χρέος της χώρας και ψηφίζεται από τον λαό αντί να εξοβελιστεί εκλογικά και πολιτικά, όλα τα τέρατα του λαϊκισμού και του ανορθολογισμού βγήκαν στην επιφάνεια.

Ποιος ξέρει τι είναι αριστερά σήμερα;

Water of the Flowery Mill, Arshile Gorky, 1944

Του Νίκου Τσούλια

     Συνάντησα ένα ιστορικό πολιτικό στέλεχος της αριστεράς – υπουργό του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην πρώτη φάση της διακυβέρνησής του και διαφωνούντα στη συνέχεια με το κόμμα του και συζητήσαμε λίγο στο πόδι.