Γονείς και δάσκαλοι, μη στερείτε από τα παιδιά τα λάθη τους

 

Γράφει ο Δημήτρης Τσιριγώτης,

Φυσικός

 

Ο Αϊνστάιν έλεγε ότι «Όποιος δεν έκανε ποτέ λάθος, δεν έχει δοκιμάσει ποτέ κάτι καινούργιο» και όπως λέει και ο σοφός λαός «από τα λάθη μας μαθαίνουμε». Όμως οι περισσότεροι γονείς και εκπαιδευτικοί αφιερώνουν υπερβολικά μεγάλο μέρος της ενέργειά τους στην εξαφάνιση των λαθών των παιδιών μην επιτρέποντας, πολλές φορές, ούτε καν την εκδήλωσή τους.

Προβληματισμοί επί των λαθών μας

Tomorrow will Come by Michael and Inessa Garmash

Του Νίκου Τσούλια

 

      Γεμάτη λάθη είναι η ζωή μας. Άλλοτε είναι πηγή γνώσης και εμπειρίας και άλλοτε είναι πικρές αναμνήσεις και ανοιχτές πληγές. Άλλοτε προάγουν την ταπεινότητά μας και σμιλεύουν την προσωπικότητά μας και άλλοτε κατατρώνε τις σάρκες μας και αποστραγγίζουν τους χυμούς κάθε ικμάδας της ζωής μας.

Αν δεν αναγνωρίσουμε τα λάθη μας, δεν έχουμε καμιά ελπίδα!

Του Νίκου Τσούλια

Η αναγνώριση των λαθών μας δεν είναι πράξη γενναιότητας
αλλά στοιχειώδης σεβασμός στον εαυτό μας! 

    Εννοώ στο παρόν άρθρο όχι τα λάθη που μας οδήγησαν στην κρίση αλλά τα λάθη που κάναμε στη διάρκεια της κρίσης. Και το να τα αναγνωρίσουμε σημαίνει πρώτον ότι έχουμε κατανοήσει την πραγματικότητα και δεύτερον ότι οι αποφάσεις μας και οι επιλογές μας θα έχουν πλέον αναιρέσει εκείνα τα στοιχεία που αναπαρήγαγαν την κρίση και θα αναζητούν τους παράγοντες διεξόδου και υπέρβασης της κρίσης.

Τα λάθη στη ζωή μας

Velde,Adriaen van de (1636-1672)

 

Του Νίκου Τσούλια

       Τα λάθη είναι τόσο δεδομένα όσο και η ίδια η ζωή μας. Μπορεί να επηρεάζουν την πορεία της ζωής μας όσο και οι σωστές επιλογές μας. Συχνά αποτελούν υπόστρωμα για περαιτέρω λάθη ή και πεδίο δικαιολογίας για περισσότερα λάθη. Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τα λάθη μας.

Αδικημένοι πάντα, αδικούντες ποτέ!

El Greco (Domenikos Theotokopoulos), Laokoon

 

Του Νίκου Τσούλια

Είναι μια μαγική, μια αντεστραμμένη αλλά και απόλυτα γενική εικόνα. Είναι μια λανθασμένη σύλληψη της πραγματικότητας και μια απατηλή αίσθηση της εικόνας του εαυτού μας. Είναι μια εμφαντική ομολογία αδυναμίας σκέψης και δημιουργικού συλλογισμού. Πρόκειται για τη γενικευμένη εικόνα του αδικημένου που έχουμε σχεδόν όλοι οι άνθρωποι, όπου ο καθένας μας κουβαλάει και ένα μέρος του πορτρέτο του στο οποίο μέρος έχει αδικηθεί και μάλλον ποτέ δεν έχει αδικήσει!