Σύγκριση ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών σχολικών εγχειριδίων

 

24grammata.com/ εκπαίδευση / ελληνισμός

του Γιάννη Παπαδάκη,

Αναπληρωτή Καθηγητή Πανεπιστημίου Κύπρου

Η διδασκαλία της ιστορίας μπορεί να έχει διάφορους στόχους: την δημιουργία ταυτίσεων και την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης, την παροχή ηθικών διδαγμάτων, την ιστορική ανάλυση όσον αφορά την ιστορική αλλαγή και ιστορικά φαινόμενα, την δημιουργία ενσυναίσθησης (empathy) και την κατανόηση διαφορετικών οπτικών, ή και την ιστορική έρευνα καθ’ αυτήν και δημιουργία κριτικά σκεπτόμενων πολιτών, μεταξύ άλλων (Barton and Levstick 2004).

 

Στο σφυρί η Αμμόχωστος αλλά εμείς, ΟΗΕ, ΕΕ και ΝΑΤΟ «πέρα βρέχει»…

Όσο για το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και την ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο, δεν απαιτείται περίσσευμα φαιάς ουσίας για να συμπεράνουμε, ότι ο κορυφαίος αυτός παγκόσμιος οργανισμός, εδώ και πολλά χρόνια, περιορίζεται στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα»

Πέτρος Μακρής

in.gr, 18 Αυγούστου 2021

Το Κυπριακό είναι το κορυφαίο θέμα. Εισβολής και κατοχής

Το εύρωστο και ανθεκτικό άδικο

Δημήτρης Σεβαστάκης

in.gr

19 Ιουνίου 2021

Πολλές περιοχές δικαίου παραβιάζει η Τουρκία. Αν τις τεμαχίσεις, αν τις διαιρέσεις σε μικρά τιμάρια, νομίζω διαπράττεις τακτικό, που μετεξελίσσεται σε στρατηγικό λάθος. Συζητώντας γενικά, λύνοντας ενδεχομένως περιφερειακά, δευτερεύοντα διακρατικά θέματα, διά του πλαγίου, συμβάλλεις στη νομιμοποίηση – κανονικοποίηση – παγίωση των μεγάλων διεκδικήσεων και διακυβευμάτων.

Συγκλονιστικό: Στην Κύπρο θάβουν ακόμα τους νεκρούς του 1974

Κώστας Κωνσταντίνου

TA NEA 1 Ιανουαρίου 2021

Εγκλήματα πολέμου

Συγκλονιστικό: Στην Κύπρο θάβουν ακόμα τους νεκρούς του 1974

Θηριωδίες ακροδεξιών Ελληνοκυπρίων ήρθαν στο φως το 2010 αλλά το ζήτημα αφέθηκε να ξεχαστεί και έμεινε ατιμώρητο…

«Χώμα που περπάτησα, γη που νοσταλγώ»

ΒΗΜΑτοδότης

09.10.2020

 

Σήμερα λέω να αρχίσω με κάτι διαφορετικό. Με ένα θέμα για το οποίο η Τουρκία καταπάτησε για άλλη μια φορά κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου, που προκάλεσε την διεθνή κατακραυγή, που τορπίλισε κάθε νέα προσπάθεια για επανέναρξη του ενδοκυπριακού διαλόγου.

20 Ιουλίου 1974: Το χρονικό της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο

 

19.7.2017

 

Σάββατο, 05:20 ώρα πρωινή. Τουρκικά στρατεύματα αποβιβάζονται στην ακτή Πέντε Μίλι στα παράλια της Κερύνειας.

«Επιστρέφοντας» στα Κατεχόμενα της Κύπρου

Παρεκκλήσι Αγίου Ιακώβου Τρικώμου

Μνήμη που δεν βλέπει το μέλλον χάνει και το παρελθόν της˙
παύει να είναι μνήμη.

Του Νίκου Τσούλια

      Πάντα η επιστροφή στην εστία, στα χώματα της ιδιαίτερης πατρίδας όταν μεσολαβούν χρόνοι πολλοί, είναι μια εικόνα ομορφιάς στη ζωή του ανθρώπου. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε ότι η πιο σημαντική αφήγηση στην ιστορία του Δυτικού πολιτισμού και όχι μόνο των Ελλήνων είναι η «Οδύσσεια». Και είναι το άγγιγμα της νοσταλγίας στην επιστροφή αντάριασμα συναισθημάτων αλλά και γαλήνεμα ψυχής, που νιώθει τον επαναπατρισμό σαν αυτοπραγμάτωση και σαν ολοκλήρωση του ειδώλου μας, σαν δικαίωση και σαν κάθαρση!

Το χταπόδι άπλωσε τα πλοκάμια του προς εμάς

Werner Büttner (German, b. 1954), Untitled (Bilanzpromenade), 2007

 

 

Από Σενέρ Λεβέντ

 

Νοέμβριος 25, 2016

 

Προχθές ήρθαν δύο αστυνομικοί. Μου απήγγειλαν κατηγορίες. Το θέμα της αγωγής είναι το άρθρο μου με τίτλο «Οι Κούρδοι και εμείς» που δημοσιεύθηκε μέσα στον Αύγουστο. Το άρθρο μελετήθηκε και στην Τουρκία, λέει, και έφτασαν στο συμπέρασμα ότι «μπορεί να καταχωριστεί αγωγή». Με βάση ποια άρθρα κατηγορούμαι; Με βάση δύο άρθρα. Για «προσβολή ξένων κρατικών αξιωματούχων» και «διασάλευση των σχέσεων ΤΔΒΚ και Τουρκίας».

Ι. Μιχαηλίδης: Οι αγνοούμενοι βασικό «κλειδί» για την επίλυση του Κυπριακού

 

 

 

Στ. Τζίμας, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 23.8.2015

«…Με κλάμα πηκτό να κατακαίει πάθος και επιθυμία της να ταφεί ο Αντρίκος στον Τύμβο κι ένα δάφνινο στεφάνι να σκεπάσει ό,τι απέμεινε μετά την ταυτοποίηση λειψάνων, χρόνους τριάντα τέσσερις μετά την σφαγή, η κραυγή της δεν έβρισκε παρηγοριά στου πόνου το ατελεύτητο, ούτε και την υστάτη. Το δάκρυ, ανοξείδωτο».

Νοσταλγώ την Αμμόχωστο, την Κερύνεια…

Του Νίκου Τσούλια

      Δεν έχω γεννηθεί ούτε και έχω ζήσει στην Αμμόχωστο ή στην Κερύνεια. Δεν έχω πάει ποτέ ούτε στη μια πόλη ούτε στην άλλη. Αλλά τις νοσταλγώ και τις δύο σαν να είναι οι δικές μου ιδιαίτερες πατρίδες. Τις έχω πλάσει στην ονειροφαντασία μου σαν δύο κοσμήματα της Μεσογείου και του ελληνισμού.

Aνδρέας Νικολάου: «Στην Πράσινη Γραμμή»

 

 

 

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ

Μαρτίου 30, 2016

http://www.presspublica.gr/

 

«Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο
ποιο από τα δυο κομμάτια πρέπει ν’ αγαπώ;

Νεσιέ Γιασίν

Πολιτισμικοί Μετεωρίτες

Γράφει & επιμελείται ο Κώστας Παπαθανασίου

Σαν σκηνή από ταινία ΠΡΟΣΕΧΩΣ*: ένας αιχμάλωτος-πρόσφυγας καταγράφει

Με την πρόσφατη κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου με διηγήματα, «Ανέβας και κατέβας», να ολοκληρώνει ίσως έναν κύκλο προσωπικών και συλλογικών καταγραφών, ο Γεώργιος Χαριτωνίδης επιβεβαιώνει το γεγονός πως εάν έχεις κάτι να πεις, απλά κάθεσαι και το γράφεις.

Συνέντευξη με το συγγραφέα Γεώργιο Χαριτωνίδη