Γιατί συγκρούονται οι άνθρωποι;

Claude Monet – Nymphéas – ca.1917-19

Του Νίκου Τσούλια

      Η σύγκρουση ως έκφραση διαπροσωπικού ανταγωνισμού και κοινωνικής διαπάλης μπορεί να θεωρηθεί ως συστατικό στοιχείο κάθε πολιτισμού και κάθε εποχής. Μπορεί δε να σημειωθεί και ως συντελεστής της ίδιας της λειτουργίας της ζωής. Η ρήση του Ηράκλειτου «πόλεμος πάντων πατήρ» ερμηνεύει με τον καλύτερο τρόπο το (δημιουργικό) ανταγωνισμό – κυριολεκτικά και μεταφορικά – ως κρατούσα τάση στη φύση και στην κοινωνία.

Η Μεταπολίτευση δεν είναι ούτε κόλαση ούτε παράδεισος!

Vincent can Gogh. Path Through a Field with Willows

Του Νίκου Τσούλια

 

      Παρακολουθούσα κάπως συστηματικά την τεχνική του λόγου που είχαν ιδιαίτερα κατά την προεκλογική περίοδο οι υποψήφιοι βουλευτές και τα ποικιλώνυμα κομματικά στελέχη. Επρόκειτο για μια τεχνική «μαυρίσματος των Μνημονίων» – θεωρώντας πώς έτσι έπαιρναν μια λαϊκή νομιμοποίηση και μάλλον εδώ που τα λέμε έπιανε αυτή η πρακτική – και φορτώματος της όλης σημερινής κρίσης σε ό,τι προηγήθηκε χρονικά. Έτσι έφταναν να κατηγορούν τη δεκαετία του 1980 για ό,τι συνέβη το 2010!

Τα πάντα είναι ενέργεια

Gabriele Münter (1877-1962) Straßendurchstich im Winter (Naturstudie. Station Berggeist Schnee), 1935

Του Νίκου Τσούλια

 

      Συνηθισμένοι από τον κόσμο των αισθήσεών μας να αντιλαμβανόμαστε την όλη πραγματικότητα μέσα από τις μορφές των προσώπων και των αντικειμένων δύσκολα στρέφουμε τη σκέψη μας στις λειτουργίες και στις σχέσεις της φύσης και της κοινωνίας. Ωστόσο, η ροή της ενέργειας είναι το βασικό στοιχείο στην ίδια την ύπαρξη του Σύμπαντος, είναι το καταστατικό νήμα της ζωής που συνδέει όλους τους έμβιους οργανισμούς.

Πολίτες και κοινωνικά κινήματα

 

Vincent van Gogh, Path in Montmartre, Paris, April – May 1886

Του Νίκου Τσούλια

 

      Πόλη, πολίτης, πολιτική, πολίτευμα, πολιτεία: ένα σμήνος λέξεων με παρόμοιο σημασιολογικό περιεχόμενο και αξιακό φορτίο, με κοινή καταγωγή και κοινό σκοπό. Απ’ εδώ γεννήθηκε και ο φοβερός θεσμός της δημοκρατίας, ο μόνος θεσμός που ταξιδεύει στην ιστορία του ανθρώπου με την ίδια ακτινοβολία εδώ και χιλιάδες χρόνια!

Ριζοσπαστική δημοκρατία και συλλογικά κινήματα σήμερα

The Favourites of the Emperor Honorius, 1883: John William Waterhouse expresses the sense of moral decadence that coloured the 19th-century historical view of the 5th century.

 

Κατσαμπέκης Γ., Η ΑΥΓΗ, 24.05.2014

 

 

Μνήμη ΕΡΝΕΣΤΟ ΛΑΚΛΑΟΥ

 

• Ο λαός πρέπει να κατανοηθεί όχι ως είναι αλλά ως γίγνεσθαι, ή καλύτερα ως ένα είναι το οποίο δεν είναι παγιωμένο ή στατικό αλλά συνεχώς μεταμορφώνεται, εμπλουτίζεται, συγκροτείται από μια διαδικασία του γίγνεσθαι

 

Προδημοσίευση από τον τόμο που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Ashgate, στα αγγλικά, με την επιμέλεια των Αλ. Κιουπκιολή και Γ. Κατσαμπέκη

Εκπαιδευτικό κίνημα: δημιουργική δύναμη;

Thomas Gainsborough (1727–1788), The Harvest Wagon, 1784

Του Νίκου Τσούλια

      Συνεχίζουμε τον προβληματισμό του χθεσινού άρθρου με την καταγραφή των παραμέτρων εκείνων που – κατά την γνώμη μου – μπορούν να αποτελέσουν στοιχεία δυναμικής ανάπτυξης για το εκπαιδευτικό κίνημα.

      3. Οργάνωση Κοινωνικών Φροντιστηρίων σ’ όλη τη χώρα προκειμένου να αμβλυνθούν οι πολλαπλές κοινωνικές ανισότητες που διατρέχουν όλο και πιο έντονα τους κόλπους της ελληνικής νεολαίας. Αλλά εδώ ανακύπτει και ένα μείζον πρόβλημα. Μπορούν όλοι οι εκπαιδευτικοί να συγκρουσθούν με τη στενή έννοια του οικονομικού τους συμφέροντος και να εγκαταλείψουν (μερικοί των εκπαιδευτικών) τα κερδοφόρα κοιτάσματα των ιδιωτικών φροντιστηρίων, για να εκφράσουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους με την παροχή δωρεάν μαθημάτων;

Εκπαιδευτικό κίνημα: σε μια κοινωνική πρόκληση

William Hogarth (1697–1764), Gemäldeserie »Wahlzyklus«, Szene: Wahlpropaganda, 1754-1755

Του Νίκου Τσούλια

      Σήμερα είναι μια ιστορική πρόκληση για το εκπαιδευτικό κίνημα. Σήμερα τίθεται στο εκπαιδευτικό κίνημα ένα απαιτητικό διλημματικό ερώτημα: θα παραμείνει σε τροχιά μονομερούς διεκδικητικής πρακτικής ή θα συζευχθεί παράλληλα με έναν χαρακτήρα δημιουργικής κοινωνικής δύναμης; Σήμερα το εκπαιδευτικό κίνημα καλείται να αναδείξει μια πρωτοποριακή μορφωτική δυναμική, η οποία θα συμβάλλει αποφασιστικά στην υπέρβαση της κρίσης της χώρας μας.

Γεωστρατηγικές ανακατατάξεις και ιστορική εξέλιξη (β΄μέρος)

World map (1689, Amsterdam)

Του Νίκου Τσούλια

      Είδαμε στο πρώτο μέρος του θέματός μας το γενικό πλαίσιο των γεωστρατηγικών ανακατατάξεων και τις δυσκολίες προσέγγισής τους. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετά δεδομένα που μπορούν να συνεργήσουν σε μια γενική κατανόηση των σημερινών τάσεων και αυριανών εξελίξεων.

Γεωστρατηγικές ανακατατάξεις και ιστορική εξέλιξη (α΄μέρος)

 

Του Νίκου Τσούλια

      Η ρευστότητα στη διεθνή πολιτική σκηνή παραμένει ισχυρή εδώ και αρκετά χρόνια. Στη μεταπολεμική περίοδο και όσο κρατούσε ο διπολισμός οι «θερμές ζώνες» στον πλανήτη μας ήταν λίγες και περιορίζονταν είτε σε δύο ασιατικές περιοχές (Κορέα και Βιετνάμ) – όπου ήταν περιοχές αντιπαράθεσης κυρίως μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων Η.Π.Α και Ε.Σ.Σ.Δ. – είτε στη Μέση Ανατολή όπου υπήρχε και υπάρχει κυρίως η χρόνια αντιπαράθεση Ισραήλ και Αράβων και το μεγάλο πρόβλημα των χωρίς πατρίδα Παλαιστινίων.

Ριζοσπαστική δημοκρατία και συλλογικά κινήματα σήμερα

Μυταράς Δημήτρης, Μορφές

ΑΥΓΗ, 04.01.2014

 

Προδημοσίευση από τον τόμο που θα εκδοθεί τον Ιούνιο του 2014 από τις εκδόσεις Ashgate, στα αγγλικά, με την επιμέλεια των Αλ. Κιουπκιολή και Γ. Κατσαμπέκη. Κάθε Κυριακή δημοσιεύουμε ένα μεταφρασμένο απόσπασμα από κείμενο του τόμου.

Ημερολόγιο μιας εβδομάδας

Γιάννης Ρίτσος

ΑΘΗΝΑ 16 Νοεμβρίου 1973

Ωραία παιδιά με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια
ωραία παιδιά δικά μας με τη μεγάλη θλίψη των ανδρείων
αψήφιστοι, όρθιοι στα Προπύλαια στον πέτρινο αέρα, έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι
πως μεγαλώνει το μπόι, το βήμα κι η παλάμη του ανθρώπου.

 

17 Νοεμβρίου 1973: σύμβολο πολιτικής προόδου

Του Νίκου Τσούλια

      Φέτος η Γιορτή του Πολυτεχνείου, μια κατεξοχήν αντι-ιμπεριαλιστική και αντιφασιστική ιστορική έκφραση του λαού μας, έχει ιδιαίτερη πολιτική αξία και νόημα. Επανατοποθετεί τα βασικά δημοκρατικά προτάγματα σε ένα πλαίσιο καμπής της μεταπολιτευτικής περιόδου της Ελλάδας.