Αρχείο
Σχέσεις κεφαλαίου εργασίας στη μεταμοντέρνα περίοδο
Του Νίκου Τσούλια
Πρόκειται για τις πιο αντιπαραθετικές, τις απόλυτα μετωπικές σχέσεις της σύγχρονης ιστορικότητας, οι οποίες αποτελούν και τη βασική κινητήρια «δύναμη» της ίδιας της ιστορίας. Το αντιπαραθετικό δίπολο «κεφάλαιο και εργασία» εκφράζει και συμβολίζει την ουσία της ταξικής πάλης και διατρέχει το σημερινό πολιτισμό μέσα απ’ όλες τις εκφράσεις του τόσο στην καθημερινή ζωή και διαπάλη όσο και στις κάθε λογής κοινωνικές λειτουργίες. Πολύ λίγα πράγματα μπορούν να περιγραφούν με σαφή τρόπο έξω από τη «βαριά σκιά» αυτής της αντίθεσης.
Εμείς και ο καπιταλισμός
Alecos Fassianos (Greek, b. 1935), ATHENEAN WITH BLUE BIRD
Του Νίκου Τσούλια
Αν κάνουμε ένα δημοψήφισμα και ρωτήσουμε το ποιος είναι ο κύριος πολιτικός υπεύθυνος για τη σημερινή βαρβαρότητα του Κόσμου, η απάντηση θα είναι συντριπτικά απλή και θα δείξει τον καπιταλισμό. Φυσικά η εξήγηση είναι εξίσου απλή.
Πόλεμος και ειρήνη: ασύμμετρη η σχέση τους
Pablo Picasso, Guernica, 1937
Του Νίκου Τσούλια
Μεγάλο μέρος της ιστορίας του ανθρώπου είναι βουτηγμένο μέσα στο αίμα. Οι «φυλές» και οι λαοί διαμόρφωναν την ταυτότητά τους και τη χωροκτησία τους με τις σφαγές και τις ερημώσεις των «άλλων», των εχθρών.
Η κυριαρχία του χρήματος
Του Νίκου Τσούλια
«Το χρήμα κυβερνάει τον κόσμο», ήταν μια κοινή διαπίστωση των ανθρώπων στα καφενεία στους παλιότερους καιρούς. Και ήταν από τα λίγα σημεία κοινής συμφωνίας γύρω από τα πολιτικά ζητήματα, τα οποία γενικώς ήταν εστία έντονων διαφωνιών και ζωηρών αντεγκλήσεων. Τα χρόνια πέρασαν και περνούν και ο κόσμος αλλάζει αλλά η παλιά διαπίστωση παραμένει πάντα ισχυρή και μάλιστα στις ημέρες μας αποκτά όλο και πιο ισχυρό περιεχόμενο!
Τα πάντα είναι ενέργεια
Gabriele Münter (1877-1962) Straßendurchstich im Winter (Naturstudie. Station Berggeist Schnee), 1935
Του Νίκου Τσούλια
Συνηθισμένοι από τον κόσμο των αισθήσεών μας να αντιλαμβανόμαστε την όλη πραγματικότητα μέσα από τις μορφές των προσώπων και των αντικειμένων δύσκολα στρέφουμε τη σκέψη μας στις λειτουργίες και στις σχέσεις της φύσης και της κοινωνίας. Ωστόσο, η ροή της ενέργειας είναι το βασικό στοιχείο στην ίδια την ύπαρξη του Σύμπαντος, είναι το καταστατικό νήμα της ζωής που συνδέει όλους τους έμβιους οργανισμούς.
Δέκα ερωτήσεις: ένα “κατηγορώ”
Fabbi_Fabio_La_Procession_
Του Νίκου Τσούλια
Παιδεία δε των εν ημίν μόνον εστίν αθάνατον και θείον
Πλούταρχος, Περί παίδων αγωγής
Μέχρι πρόσφατα εκείνοι που κυρίως ασκούσαν κριτική στο εκπαιδευτικό σύστημα σε ό,τι αφορούσε τα προβλήματα ήταν οι εκπρόσωποι των κοινωνικών φορέων με στόχο πάντα την προώθηση των ζητημάτων της δημόσιας εκπαίδευσης. Τώρα η εικόνα εδώ και μερικά χρόνια έχει αντιστραφεί. Οι πολιτικά αρμόδιοι είναι αυτοί που όχι μόνο δεν ασκούν απλώς μια κριτική, αλλά υιοθετούν μια κατεδαφιστική αντίληψη και πρακτική για το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα (ως να μην έχουν καμιά ευθύνη γι’ αυτή την κακή εξέλιξη, αν όντως είναι τέτοια! ) και ανακαλύπτουν ως λύση των σύνθετων προβλημάτων της παιδείας την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης και δη της τριτοβάθμιας.
Η αμφισβήτηση του κοινωνικού ρόλου της επιστήμης
Μόραλης Γιάννης (1916 Άρτα – 2009 Αθήνα)
Του Νίκου Τσούλια
Ακριβώς εκεί που έγκειται η κύρια νομιμοποίηση της επιστήμης, στην επίλυση κοινωνικών προβλημάτων και στην προαγωγή της πνευματικής ελευθερίας του ανθρώπου, βρίσκεται και η μεγάλη της πρόκληση: η αδυναμία επίλυσης των κοινωνικών ανισοτήτων και της χειραφέτησης του πολίτη.
Η σύγχρονη βαρβαρότητα είναι ο νεοφιλελευθερισμός
Του Νίκου Τσούλια
Συχνά η σχολειοποίηση των λέξεων και η εν πολλοίς έντονη βιωματική πρόσληψη των εννοιών στις μικρές ηλικίες μας δημιουργούν μια ισχυρή κρούστα προκατάληψης και δεν επιτρέπουν την ανανέωση του περιεχομένου τους. Έτσι, αν θέλουμε να προσδιορίσουμε την έννοια της λέξης «βαρβαρότητα», η σκέψη μας θα πάει σε άγριους ανθρώπους, σε έλλειμμα πολιτισμού, σε σκληρές και απάνθρωπες συμπεριφορές και πάντως θα θεωρήσουμε ότι είναι κάτι που δεν αφορά το σημερινό δυτικό πολιτισμό.
Ο ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Venice clothesline, 2017, Ron Gessel
Από τον Νώντα Κούκα
Η «βασίλισσα» τεχνολογία
Δεν αρνούμαστε πως κάπου «εκεί έξω» υπάρχει μια κάποια εμπειρική αλήθεια, η οποία όμως είναι καλά κρυμμένη στην ομίχλη του πολιτισμού, ώστε ποτέ να μην μπορέσουμε να τη δούμε – ούτε ίσως ακόμη και να μιλήσουμε γι’ αυτήν. Δεν αρνούμαστε επίσης πως η ιστορία ενός (επιστημονικού) πεδίου στην πραγματικότητα αποτελεί την ιστορία της μεταβαλλόμενης κοινωνικής έκφρασης και ψυχολογικής προδιάθεσης.
Αυτός είναι ο καπιταλισμός!
Pieter de Josselin de Jong (Dutch, 1861-1906), In the office
Του Βάλτερ Μπάγερ*
http://www.presspublica.gr/capitalism/
18.10.2016
Ομιλία στο Θερινό Πανεπιστήμιο του ΚΚΓ
Το δίλλημα της Ευρώπης είναι αληθινό. Αφενός, είναι ξεκάθαρο ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχίσει στον ίδιο δρόμο, όπως αποκάλυψε και το βρετανικό δημοψήφισμα. Βεβαίως, το βρετανικό ΟΧΙ δεν στρεφόταν μόνο εναντίον της ΕΕ, αλλά και της πολιτικής τάξης στη Βρετανία, καταδεικνύοντας έτσι ότι η αποτυχία του νεοφιλελεύθερου μοντέλου δεν απειλεί μόνο την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και τα κράτη-μέλη της.
Το δεξιό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ
White Lights, Carole Rabe
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΟΥΣΗ*
Σεπτέμβριος 12, 2016
Ο διαγωνισμός για την ανάθεση των τηλεοπτικών αδειών απέδειξε με τον καλύτερο τρόπο ότι μια «αριστερή» κυβέρνηση εξυπηρετεί συχνά καλύτερα από μια δεξιά τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Η Ελλάδα σε μόνιμη κρίση;
Patrick Procktor (British, 1926-2003), Figures in a black setting, 1963
Του Νίκου Τσούλια
Υπάρχει μια βεβαιότητα, κοινά αποδεκτή. Για να επιλύσεις ή για να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα θα πρέπει πρώτα πρώτα να το κατανοήσεις καλά και να συνειδητοποιήσεις με τον πιο απόλυτο τρόπο όλες τις πτυχές του χωρίς ψευδαισθήσεις και προκαταλήψεις, χωρίς ωραιοποιήσεις και φαντασιώσεις. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο στα μεγάλα προβλήματα. Και αφορά και τη σημερινή μείζονα και σύνθετη κρίση της χώρας μας.
Πρόσφατα σχόλια