Προσφάι: τι είναι αυτό;

Του Νίκου Τσούλια

     Πώς να το πεις σήμερα – ακόμα και στην εποχή της κρίσης; Μπορούν οι νέοι μας να καταλάβουν το νόημά του;

Η δυναστεία του ανικανοποίητου

https://anthologio.files.wordpress.com/2019/07/465d3-painting1.jpg

Του Νίκου Τσούλια

      Πάντα μπροστά μας, πάντα μέσα μας βρίσκεται το ανικανοποίητο. Σα να είναι σκιά της ζωής μας που φωτίζεται πάντα από την πλευρά του παρελθόντος για να αφορά το «σήμερα» και το «αύριο». Άραγε είναι δυνάστης ή κίνητρο, δοκιμασία προς ποια κατεύθυνση, της δημιουργίας ή της κενότητας; Ο άνθρωπος πρέπει να είναι πάντα ακόρεστος και ανικανοποίητος ή μήπως μια τέτοια εμμονή δεν του αφήνει τη δυνατότητα να χαρεί τίποτα;

Η αρετή της ολιγάρκειας και η δυναστεία του καταναλωτισμού

 

Konstantin Korovin, Pier in Gurzuf, 1914

Του Νίκου Τσούλια

      Αν μέσα στην πολύπλευρη κρίση της χώρας μας, δεν αναστοχαστούμε σε πολλά καίρια ζητήματα της κοινωνικής και της προσωπικής συμπεριφοράς μας, αν δεν κάνουμε αυτοκριτική για την ποιότητα και το περιεχόμενο της κουλτούρας μας και για το αξιακό μας στερέωμα, θα έχουμε χάσει μια ιστορική δυνατότητα να μετασχηματίσουμε συλλογικές μας αδυναμίες και στρεβλώσεις και να αναθεωρήσουμε ανορθολογισμούς και λαϊκισμούς.

Καταναλωτισμός της επικαιρότητας

Grun Jules Alexandre Figures In An Interior

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Η εποχή μας χαρακτηρίζεται εκτός των άλλων και από έναν καθημερινό καταιγισμό πληροφοριών. Κάθε στιγμή συνδέεται και με μια είδηση, που εκπέμπεται και προσφέρεται για ενημέρωση σ’ όλους. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης προσπαθούν να νομιμοποιηθούν στη συνείδηση των πολιτών μέσα από τη διαρκή παραγωγή ειδήσεων και κυρίως μέσα από την πολυποίκιλη διαφήμιση των ειδήσεων, έτσι ώστε να δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ζωηρού ενδιαφέροντος.

Από την ολιγάρκεια στον καταναλωτισμό…

 

Δεκαετία του 1960…

Του Νίκου Τσούλια

 

      Ο άνθρωπος, η κοινωνία και γενικότερα η πολιτική καθορίζει την οικονομία ή αντίθετα η οικονομία καθορίζει τα προαναφερθέντα; Μπορεί να θεωρήσουμε ότι ισχύει η μέθοδος της «μεσότητας» του Αριστοτέλη ή της διαλεκτικής μεθόδου και να υιοθετήσουμε τελικά την αλληλεξάρτηση και την αλληλεπίδραση ανθρώπου και οικονομίας, όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις και να αποφύγουμε την ευθεία απάντηση στο τεθέν ερώτημα.

Λαϊκισμός και καταναλωτισμός, οι μεγάλοι εχθροί του έθνους μας!

Charles Burchfield (American, 1893-1967), Sweet Pea Mood, 1917

Του Νίκου Τσούλια

      Τα δύο μεγάλα κοινωνικά και πολιτιστικά ρεύματα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, που καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό και την ιστορικότητα αυτής της περιόδου, θεωρώ ότι είναι ο καταναλωτισμός και ο λαϊκισμός. Πρόκειται για δύο στοιχεία υποκουλτούρας, τα οποία υπερβαίνουν τόσο τα πολιτικά κόμματα και τις ιδεολογίες τους όσο και κάθε άλλο πολιτισμικό στοιχείο (ορθολογικό, μεταφυσικό, θρησκευτικό κ.λπ.).

Μετασχηματισμός παραδοσιακών αξιών και συμπεριφορών

Τσιούρης Γιώργος, Ζαγοροχώρια

 

Του Νίκου Τσούλια

Είναι λάθος να ωραιοποιούμε το παρελθόν είτε λόγω της σημερινής δύσκολης συγκυρίας είτε λόγω σύναψής του με τις νεαρότερες ηλικίες μας. Επιχειρώ απλώς να προσεγγίσω τις παλιότερες εποχές σε επιμέρους ζητήματα – να εξετάσουμε έστω πρόχειρα τους μετασχηματισμούς αξιών και συμπεριφορών μας -, για να μπορούμε να κατανοήσουμε, ως ένα βαθμό, τις σημερινές διεργασίες.

Θύματα του καταναλωτισμού;

Του Νίκου Τσούλια

Πέραν του κύριου και καθοριστικού ζητήματος της ιστορικής ευθύνης του διαχρονικού «κυβερνητικού συστήματος» για τη σημερινή δεινή κατάσταση της χώρας, που παραμένει πάντα ένα φλέγον και δυσεπίλυτο πρόβλημα, η σχετική συζήτηση θα πρέπει να επεκταθεί σε όλο το πολιτισμικό σκηνικό της Ελλάδας για τη μεταπολιτευτική περίοδο. Δε νομίζω ότι είναι κανείς αφελής για να θεωρεί ότι η κρίση δεν αφορά και τους άλλους θεσμούς της κοινωνίας, τις κοινωνικές λειτουργίες μας και τις συμπεριφορές μας, το σύστημα αξιών μας και την αντίληψη της ζωής μας.