ΟΛΜΕ: Η εισήγηση της Ομοσπονδίας προς τις ΕΛΜΕ-Πρόγραμμα δράσεων

Το έντονο πολεμικό κλίμα, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η συγκέντρωση πολεμικών δυνάμεων στην Μεσόγειο, οι χιλιάδες απώλειες ανθρωπίνων ζωών, τα εκατομμύρια νέοι πρόσφυγες στην Ευρώπη και αυτή τη φορά διαμορφώνουν ένα περιβάλλον βαρβαρότητας για τις κοινωνίες και για τους/τις εργαζόμενους/ες.

Οι ιμπεριαλιστικές καινούργιες και παλιές πολιτικές πλήττουν το αγαθό της ειρήνης, την ίδια τη ζωή δεκάδων χιλιάδων πολιτών, δυναμιτίζουν την πρόοδο των λαών. Αγωνιζόμαστε κατά του πολέμου. Καμιά εμπλοκή της Ελλάδας σε οποιαδήποτε μορφή πολέμου.

Όταν άλλαξε το Εκπαιδευτικό Παράδειγμα στην Ελλάδα! (β)

3 Σεπτεμβρίου 1974 και οι διακυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στην εκπαίδευση

Του Νίκου Τσούλια

     Αν θέλαμε να δώσουμε τα βασικά πολιτικά και ιδεολογικά πεδία που συνεργούν καταλυτικά στην αλλαγή “εκπαιδευτικού παραδείγματος” στη χώρα μας με τις διακυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πρέπει να τονίσουμε την ισχυροποίηση της κοινωνικής κινητικότητας, ως αποτέλεσμα της δημοκρατικοποίησης της γνώσης και της διεύρυνσης της πρόσβασης των νέων στα Πανεπιστήμια. Παράλληλα, με τους νόμους για την οικογένεια και τη γυναίκα έσπασε το απόστημα μιας βαθιάς συντηρητικής αντίληψης, που αποτυπώθηκε στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στην έρευνα, στο επάγγελμα.

Όταν άλλαξε το Εκπαιδευτικό Παράδειγμα στην Ελλάδα! (α)

3 Σεπτεμβρίου 1974 και οι διακυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ στην εκπαίδευση

Του Νίκου Τσούλια

     Η 3η Σεπτεμβρίου 1974 και η 18η Οκτωβρίου 1981, ως δίδυμος πολιτικός αστερισμός, είναι σημαντικά ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την πορεία της χώρας μας εδώ και μισό περίπου αιώνα.

     Οι μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές του ΠΑ.ΣΟ.Κ., που έφεραν “άνοιξη” στην ιστορία του τόπου μας, στήριξαν τις προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στην παιδεία και στη συνέχεια αυτές προήγαγαν την γενικότερη πολιτιστική και οικονομική ανέλιξη της κοινωνίας μας.

Η εκπαίδευση απέναντι στο σκιά του φόβου…

Τέρας και αγόρι, Ilka Gedo

 

Των Γιώργου Γεωργακόπουλου

και Νίκου Τσούλια

μελών του Τομέα Παιδείας

του Κινήματος Αλλαγής

 

     Η είδηση της ομηρείας του καθηγητή και πρύτανη Δημήτρη Μπουραντώνη στο γραφείο του στην ΑΣΟΕ συνοδεύτηκε από μια εικόνα σκοταδισμού, μια εικόνα που αποτυπώνει με τρόπο δραματικό την νοοτροπία ολοκληρωτισμού που χαρακτηρίζει αυτές τις συμπεριφορές και πρακτικές.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΙ…

 

2 Νοεμβρίου 2020

 

Τελειώσαμε με τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ήρθε η ώρα να τελειώσουμε και με τον χρυσαυγιτισμό!

 

Η άθλια τραμπούκικη επίθεση σε βάρος του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και η προσπάθεια δημόσιας διαπόμπευσης του, μέσω του φωτογραφικού υλικού που οι ίδιοι οι δράστες δημοσίευσαν με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποίησαν οι Ναζί σε βάρος των Εβραίων και η χούντα των συνταγματαρχών κατά της νεολαίας, πρέπει να αποτελέσει τη θρυαλλίδα εξελίξεων όχι μόνο στον χώρο της εκπαίδευσης αλλά σε ολόκληρη την κοινωνία.

Εισήγηση της ΠΕΚ για τις Συνελεύσεις

Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών 

Σεπτέμβριος 2020

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

 

Η κρισιμότητα των ημερών διαμορφώνει ως απαίτηση την ενεργοποίηση του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας. Για αυτό το λόγο είναι αναγκαία η διαμόρφωση της συλλογικής μας δράσης που θα προκύπτει ως σύνθεση των επιμέρους απόψεων και προτάσεων. Άλλωστε, είναι δεδομένο ότι μόνο η δική μας ουσιαστική δραστηριότητα μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα για το σχολείο και το επάγγελμά μας.

Τα συνδικάτα ως όχημα προοδευτικής αλλαγής

Γιώργος Γεωργακόπουλος

Μέλος της Γραμματείας του Τομέα Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής

 

Οργανικά στοιχεία του προγραμματικού λόγου των συνδικαλιστικών κινημάτων του προοδευτικού χώρου, αναδεικνύονται η επιδίωξη της κοινωνικής δικαιοσύνης, η κουλτούρα της σύνθεσης και του διαλόγου, ο λεγόμενος ¨σοσιαλδημοκρατικός συμβιβασμός¨ ο οποίος συνδυάζει την μεγάλη εργατική και λαϊκή παράδοση με μια οργανωτική και πολιτική ταυτότητα η οποία καθιστά δυνατή την υλοποίηση πολυεπίπεδων δημόσιων πολιτικών και λειτουργεί ως όχημα μιας μεταρρύθμισης με προοδευτικό περιεχόμενο, ως

«ένας επαναστάτης χωρίς επανάσταση».

Παρατάξεις στο συνδικαλισμό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης

Του Νίκου Τσούλια

      Οι παρατάξεις στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης σχηματοποιήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1980 αμέσως μετά την ψήφιση του Ν. 1264/1982, του πιο φιλεργατικού Νόμου στη χώρα μας. Μέχρι τότε και στην πρώτη φάση της Μεταπολίτευσης δεν επιτρεπόταν ο παραταξιακός συνδικαλισμός και οι εκλογικές διαδικασίες γίνονταν με το περίφημο «Ενιαίο Ψηφοδέλτιο». Η μικρή αυτή αναφορά έχει χρονικό πλαίσιο την πρώτη εικοσαετία δηλαδή το διάστημα 1982-2003. Και είναι διάστημα αυθαίρετο και η οριοθέτησή του έχει γίνει με βάση την καλή γνώση του τοπίου που έχω γι’ αυτή την περίοδο.

Η προσωπική μου σχέση με την ΟΛΜΕ

Από τον πρώτο εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας των Εκπαιδευτικών (5η Οκτωβρίου) στην Ελλάδα.

Οργανώθηκε από κοινού από τις Ομοσπονδίες των Εκπαιδευτικών και των τριών βαθμίδων της εκπαίδευσης της Ελλάδας και της Κύπρου.

Του Νίκου Τσούλια

Το παρόν άρθρο έχει προσωπική χροιά. Για τη γενικότερη και αμιγώς  συνδικαλιστική σχέση μου με την ΟΛΜΕ υπάρχει μια σειρά άρθρων.

      Η σχέση μου με την ΟΛΜΕ υπήρξε μια πολύ σημαντική περίοδος της ζωής μου, μια φωτεινή δυνατότητα της συλλογικής μου δράσης, μια δημιουργική σύλληψη της κοινωνικότητάς μου. Πάντα με ενδιέφερε το πεδίο της συλλογικής και κοινωνικής αναφοράς. Είχε προηγηθεί η πρωτόλεια κατάκτηση της συλλογικότητας στα φοιτητικά χρόνια της πρώιμης μεταπολιτευτικής περιόδου, η αντίστοιχη λειτουργία μου στον επιστημονικό χώρο και αμέσως μετά τον διορισμό μου η συνεχής παρουσία μου στις τοπικές ενώσεις (στα Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Ηλείας και Α΄ Δυτικής Αττικής).

Εκπαιδευτικό κίνημα και αυτοδιοίκηση: σχέση ελέγχου ή σχέση συνεργασίας;

Full moon, Paul Klee, 1919

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Δύο σημαντικοί κοινωνικοί θεσμοί, η εκπαίδευση και η αυτοδιοίκηση δεν έχουν βρει ένα κοινό τόπο για μια δημιουργική συνεξέλιξη, για μια πιο ελπιδοφόρα προοπτική. Έχουν μάλιστα απόκλιση σε βασικούς στόχους.

Η ακτινοβολία των κοινωνικών κινημάτων

Sailing ships, Volanakis

Του Νίκου Τσούλια

      Ιστορική και ιδιαίτερα σημαντική στις πολιτικές εξελίξεις κάθε χώρας και σε κάθε περίοδο είναι η δυναμική των κοινωνικών κινημάτων. Η δράση τους άλλοτε μπορεί να είναι συγκυριακή και να οδηγεί σε εκρήξεις, όπως συνέβη στο Μάη του 1968 και άλλοτε είναι συνεχής χωρίς κορυφώσεις.

Εισήγηση της ΠΕΚ στις Γενικές Συνελεύσεις των εκπαιδευτικών

Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών

Α. Πολιτική συγκυρία

1. Το διεθνές σκηνικό παραμένει γκρίζο…

Οι πολεμικές επιχειρήσεις εξακολουθούν να μαίνονται στην  περιοχή της Μ. Ανατολής προκαλώντας εκτεταμένες απώλειες ανθρώπων, μεγάλα προσφυγικά ρεύματα, καταστροφές χωρών, βίαιες γεωστρατηγικές ανακατατάξεις. Η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία αποτελεί καταπάτηση του  διεθνούς δικαίου, ακυρώνει την κυριαρχία ξένου κράτους και προκαλεί σοβαρά προβλήματα.