Κι όμως υπάρχει ελπίδα για απελευθέρωση του ανθρώπου

Του Νίκου Τσούλια

     Γεμάτη γεγονότα η σύγχρονη ιστορία, της χώρας μας και του κόσμου ολόκληρου. Το τέλος της ιστορίας δεν ήλθε ποτέ. Αλλά πρέπει να δεχτούμε την απλή αλήθεια, που δεν στηρίζουν μόνο πολλοί διανοούμενοι αλλά και η απλή πραγματικότητα.

Καρλ Πολάνυι: ο καπιταλισμός και ο «φασιστικός ιός»

Κυκλοφορούν στα ελληνικά τα σημαντικά κείμενα του Καρλ Πολάνυι για τον «φασιστικό ιό»

Παναγιώτης Σωτήρης

in.gr

29 Απριλίου 2021

    Μια σημαντική έκδοση, που μόλις κυκλοφόρησε, μας επιτρέπει να στοχαστούμε τη σχέση, πιο σωστά την ενδεχόμενη ασυμβατότητα ανάμεσα στον καπιταλισμό και τη δημοκρατία, σε πείσμα μιας κυρίαρχης αντίληψης ότι είναι ακριβώς ο καπιταλισμός που εγγυάται τη φιλελεύθερη δημοκρατία.

Γνωρίζουμε την κοινωνία;

Του Νίκου Τσούλια

     Όταν βρέθηκα για πρώτη και τελευταία φορά ως υποψήφιος βουλευτής στις εθνικές εκλογές του 2003, διαπίστωσα μια φοβερή αλήθεια. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνικής πραγματικότητας, που νόμιζα ότι το ήξερα, ήταν ουσιαστικά απρόσιτο στη σκέψη μου.

Πόσο επίκαιρος είναι ο πολιτικός εφιάλτης του Όργουελ;

Με τον προσδιορισμό «οργουελιανός» ή «οργουελιανή» εννοούμε έναν δυσοίωνο μελλοντικό κόσμο ή μια σκληρή, άτεγκτη πολιτική πραγματικότητα εντός της οποίας κινδυνεύουμε να μείνουμε εγκλωβισμένοι για πάντα

in.gr

13 Φεβρουαρίου 2021

Το όνομα του Τζορτζ Όργουελ έχει ξεφύγει εδώ και πολλά χρόνια από το αυστηρά λογοτεχνικό του πλαίσιο: με τον προσδιορισμό «οργουελιανός» ή «οργουελιανή» εννοούμε έναν δυσοίωνο μελλοντικό κόσμο ή μια σκληρή, άτεγκτη πολιτική πραγματικότητα εντός της οποίας κινδυνεύουμε να μείνουμε εγκλωβισμένοι για πάντα.

Νεωτερικότητα, δικαιώματα και η διάκριση Αριστερά- Δεξιά

Νίκος Μουζέλης

17 Ιουλίου 2014

Η νεωτερική κοινωνική οργάνωση χαρακτηρίζεται, μεταξύ άλλων, από τη σταδιακή έκλειψη του παραδοσιακού τοπικισμού και τη μαζική ένταξη ενός πληθυσμού στο εθνικό κέντρο. Η διαδικασία ένταξης μπορεί να πάρει αυτόνομες ή ετερόνομες μορφές. Στην πρώτη περίπτωση βλέπουμε τη διάχυση δικαιωμάτων στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας (δημοκρατικός εκσυγχρονισμός).

Το πανεπιστήμιο ως αντίσταση

Το αίτημα να ξαναστοχαστούμε το πανεπιστήμιο ως χώρο αντίστασης και τη γνώση ως πρακτική κριτικής και χειραφέτησης διατηρεί την επικαιρότητά του.

Παναγιώτης Σωτήρης

in. gr

3 Δεκεμβρίου 2020

Ηταν τον Ιούνιο του 1999 όταν ο Ζακ Ντεριντά, μιλώντας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, το οποίο τον αναγόρευε σε επίτιμο διδάκτορα, θα διαλέξει ως θέμα της πυκνής ομιλίας του, που συνέπεσε με τον εν εξελίξει ακόμη τότε πόλεμο στο Κόσοβο, να μιλήσει για το πανεπιστήμιο και τον ρόλο του μέσα στον σύγχρονο κόσμο.

Το Υπουργείο Παιδείας μας γυρνά πίσω στο «πατρίς–θρησκεία-οικογένεια»

     Μετά την απόπειρα εισαγωγής του «αγέννητου παιδιού», με την οποία επιχειρήθηκε η ευθεία αμφισβήτηση του επιστημονικού περιεχομένου της εκπαίδευσης, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας προχωρεί σε νέα αντι-μεταρρυθμιστική εκπαιδευτική πολιτική.

Περί νεωτερικότητας

 

Νίκος Μουζέλης

Παρά το ότι έχω ασχοληθεί ξανά με την έννοια της νεωτερικότητας σε σχέση με την Ελλάδα και άλλες αναπτυσσόμενες χώρες, σε αυτό το κείμενο θα ασχοληθώ πιο γενικά/θεωρητικά με το θέμα. Η νεωτερικότητα συνδέεται κυρίως με την Γαλλική Επανάσταση. Μια επανάσταση που κατάργησε τον φεουδαρχισμό του ancient regime, εναντιώθηκε στην απολυταρχία του θρόνου, στον θρησκευτικό σκοταδισμό και στις λαϊκές δεισιδαιμονίες. Στήριξε δηλαδή τις αξίες της λογικής ανάλυσης των φαινομένων, την επιστημονική πρόοδο και την αυτονομία του ατόμου.

Τρία παιδιά και μια φλογέρα: ένα πρόβλημα φιλοσοφικό, κοινωνικό, ιδεολογικό, πολιτικό

Του Νίκου Τσούλια

(Πρόκειται για ένα πολύ εύστοχο παράδειγμα του βραβευμένου με Νόμπελ διανοούμενου Amartya Sen από το βιβλίο του “Η ιδέα της δικαιοσύνης”).

Ένα παράδειγμα: Τρία παιδιά και μια φλογέρα

     “Ας υποθέσουμε ότι τρία παιδιά – η Ανν, ο Μπόμπ και η Κάρλα – μαλώνουν για μια φλογέρα, και εμείς πρέπει να επιλέξουμε ποιο από τα τρία θα την πάρει.

Ποια βία προτιμάμε;

Πολλά είναι τα αίτια της βίας, μία όμως η βασική παραδοχή: αυτή της καθολικότητας και διαχρονικότητας της βίας

Πανούσης Γιάννης

Ο Νόμος είναι για όλους Νόμος

ΤΟ ΒΗΜΑ, 18.05.2021

Κι αν στέκομαι στη μέση

ποιος τάχα με αμφισβητεί

Είναι η θέση μου πλήρως

κατοχυρωμένη

Στέλιος Θ. Μαφρέδος,

Παραδοχή του Νόμου

Ψηφιακό σχολείο και ανεστραμμένη μάθηση: Δούρειοι ίπποι φιλελευθερισμού

Nico Hirtt

Το όραμα για την παιδεία προωθείται τώρα από κυρίαρχους διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΟΣΑ, η Παγκόσμια Τράπεζα ή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά και από ισχυρές Εταιρείες Συμβουλευτικών Υπηρεσιών, όπως ο όμιλος McKinsey. Το όραμα αυτό συχνά δικαιολογείται στο όνομα του περιβόητου «εκσυγχρονισμού» και την επίφαση μιας αίσθησης «δικαίου».

Nico Hirtt*, Appel pour une ecole democratique, Belgium

Μετάφραση: Μαρίνα Τουλγαρίδου**

Έκκληση για δημοκρατικό σχολείο, Ιούλιος 2020

Ένας διευρυμένος συνασπισμός αυτοανακηρυγμένων ειδικών, αρμόδιων για την εκπαιδευτική πολιτική μ’ ένα αίσθημα περιπέτειας και αυτάρεσκων οικονομολόγων, άδραξαν την ευκαιρία της κρίσης του κορονοϊού και του συνακόλουθου κλεισίματος των σχολείων για να θέσουν επί τάπητος στο πεδίο της εκπαιδευτικής αντιπαράθεσης δυο κομβικά σημεία του φιλελευθερισμού. Δηλαδή: το ψηφιακό σχολείο και την «αντεστραμμένη μάθηση». Σ’ αυτό το άρθρο, αναλύουμε αυτές τις δυο στρατηγικές από τρεις διαφορετικές σκοπιές: τη μετάδοση της γνώσης, τις μορφωτικές ανισότητες και το οικονομικό πλαίσιο που αποτελεί τη βάση αυτής της επίθεσης.

Μετακαπιταλιστική δημοκρατία και «ανθρωπισμός»: για ένα πρώτο μανιφέστο (1)

Red Studio, 1911 – Henri Matisse

Περίπου έναν αιώνα πριν (από διαφορετική, βεβαίως, οπτική) ο Ζορζ Μπατάιγ καταδίκαζε την απομόνωση της σφαίρας του «οικονομικού» από τους υπόλοιπους τομείς ανθρώπινων δραστηριοτήτων και επιδιώξεων

Παναγιώτης Ροϊλός

ΤΑ ΝΕΑ, 13.10.2020