Τέμπη: «Τους είπα ό,τι έχει μείνει θέλω να το θάψω» – Σπαρακτικές μαρτυρίες, οργή και ένα μεγάλο ερώτημα

Χρυσάνθη Ρουμελιώτου

in.gr, 13 Μαρτίου 2023

Οι μαρτυρίες που έρχονται τις τελευταίες ώρες από όσους επέζησαν, από τους συγγενείς των θυμάτων αλλά και τους διασώστες είναι ανατριχιαστικές…

«Θέλω την μανούλα μου»… λέει κλαίγοντας το μικρότερο παιδί 36χρονης στρατιωτικού που πέθανε στο μοιραίο τρένο στα Τέμπη. «Την κόρη μου δεν πρόκειται να την φέρει πίσω όλο το χρυσάφι του κόσμου» λέει ο πατέρας της 28χρονης Ελπίδας. «23.23: Κάπως έτσι τελείωσε η ανέμελη ζωή μου» είπε 26χρονη επιζήσασα από την Θεσσαλονίκη που μίλησε για εφιάλτες που θα την στοιχειώνουν για πάντα. «Τους είπα ό,τι έχει μείνει θέλω να το θάψω» λέει ο πατέρας ενός ακόμη φοιτητή…

Κόλαση ατέλειωτη…

Του Νίκου Τσούλια

     Μαύρη άβυσσος του θανάτου, σκοτεινή βεβήλωση της ζωής, απροκάλυπτη ύβρις της νεότητας, ατέλειωτη κόλαση για γονείς και παιδιά. Ένα ταξίδι και μόνο, πώς μπορεί να οδηγήσει στην ΕΞΟΔΟ; Πώς μπορούν να βιώνουν έναν διαρκή Γολγοθά μανάδες και πατεράδες, αδέλφια και φίλοι και φίλες; Το χρυσάφι της ψυχής τους χάθηκε…

Άρτσι Μπάτερσμπι: «Κάναμε όλα όσα υποσχέθηκα στο αγόρι μου ότι θα έκανα»!

in.gr, 7 Αυγούστου 2022

Με δάκρυα στα μάτια η μητέρα του Άρτσι Μπάτερσμπι, Χόλι Ντανς, από τη Βρετανία, αναφέρει πως οι γιατροί αποσύνδεσαν το μηχάνημα που τον κρατούσε στη ζωή.

γράφει η Νικολέτα Πετανίδου*

Ο Άρτσι Μπάτερσμπι, το εγκεφαλικά νεκρό 12χρονο αγόρι από τη Βρετανία που ήταν σε μηχανική υποστήριξη, έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι του Σαββάτου, αφού οι γιατροί αποσύνεδεσαν τα μηχανήματα που τον κρατούσαν στη ζωή.

«Δεν θέλω να πεθάνω»: Ένα δάκρυ – βόλι της μικρής Βλάντα από την Ουκρανία

Του Ηλία Γιαννακόπουλου

Φεβρουαρίου 27, 2022

«Δεν θέλω να πεθάνω!»

Κανείς δεν θέλει να πεθάνει. Το ένστικτο της ζωής είναι πιο δυνατό από το θάνατο, κι ας νικάει στο τέλος αυτός κι ας το γνωρίζουμε από πριν πως υπάρχουν πολλοί τρόποι να χάσουμε το μέγιστο αγαθό, την ζωή. Όταν, όμως, αυτό διατυπώνεται ως απαίτηση, παράπονο ή παράκληση είναι κάτι διαφορετικό. Πολύ διαφορετικό όταν ακούγεται από την Βλάντα, από ένα μικρό κοριτσάκι της βομβαρδισμένης Ουκρανίας.

Η Μεσόγειος δεν μπορεί να είναι θάλασσα θανάτου

Δεν πρέπει να συνηθίσουμε να χάνονται άνθρωποι απλώς επειδή αναζητούν καλύτερη μοίρα

Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος

in.gr 23 Δεκεμβρίου 2021

Η είδηση παραμένει «στα χαμηλά» σε όλα τα μέσα.

Άλλο ένα ναυάγιο σκάφους με πρόσφυγες και μετανάστες στα ανοιχτά της Φολεγάνδρου.

Τρεις νεκροί μέχρι τώρα, αλλά περισσότεροι οι αγνοούμενοι.

Λεωνίδας Ανδρούτσος : Ο αδόκητος θάνατος του γιου του αγωνιστή της Επανάστασης, Οδυσσέα

TANEA 28 Μαρτίου 2021

Μια άγνωστη ιστορία

Λεωνίδας Ανδρούτσος: Ο αδόκητος θάνατος του γιου του αγωνιστή της Επανάστασης, Οδυσσέα

Η «φυγή» του μικρού γιού του Οδυσσέα Ανδρούτσου μετά τη δολοφονία του πατέρα του στην Ακρόπολη. Ο τάφος του Λεωνίδα είναι στο Μόναχο και στην επιτύμβια στήλη «καταγγέλλει» τους διώκτες του.

Σκληρή η μοναξιά του θανάτου, τουλάχιστον ο κοροναϊός να μην κλέψει την ανθρωπιά μας

Ανθρωποι φεύγουν μόνοι. Χωρίς κηδείες κι αποχαιρετισμούς γιατί ο κοροναϊός τα απαγορεύει αυτά. Υπάρχουν, όμως, και οι ζωντανοί. Ας μην τους ξεχνάμε

Βασίλης Σ. Κανέλλης

in.gr

22 Νοεμβρίου 2020

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που ζούσε σε ένα διαμέρισμα της Καλλιθέας. Μόνοι τους, με πολλά προβλήματα υγείας, με τον κοροναϊό να έχει «τσακίσει» κάθε έννοια κοινωνικοποίησης.

Ζωή και θάνατος

The stages of life, 1835 – Caspar David Friedrich

 

 

Του Άγγελου Τζίτζιρα

 

Μαθητή του 1ου ΓΕΛ Κερατσινίου

 

Το ζήτημα της ζωής και του θανάτου έχει απασχολήσει την ανθρωπότητα από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Και πιο συγκεκριμένα, για το τι θα γίνει μετά από τον θάνατο μας πολλοί έχουν δώσει απαντήσεις αλλά καμία δεν αποδεικνύεται επιστημονικά και απλά μπορούμε να πιστεύουμε σε κάποια απ’ αυτές.

Η γέννηση και ο θάνατος στη ζωή μας

Domenico Ghirlandaio, The Birth of the Virgin Mary, shows the introduction of patron’s families into religious cycles.

Του Νίκου Τσούλια

      Η γέννηση και ο θάνατος είναι τα πιο σημαντικά γεγονότα που συμβαίνουν στη ζωή μας – δεν έχουν καμιά σχέση με όλα τα άλλα που θα μπορούσαμε να τα προσδιορίσουμε ως συμβατικά, γιατί είναι ευκολοερμήνευτα και ευκολοδιαχειρίσιμα. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τα γεγονότα που προσδιορίζουν τα όρια της ίδιας της ζωής μας, τη γέννηση και το θάνατο, που αποτελούν και τα ορατά υπαρξιακά σημεία της πραγματικότητάς μας και του (εν δυνάμει σε μερικές περιπτώσεις) στοχασμού μας.

Η μαρτυρική εξέγερση στ γκέτο της Βαρσοβίας

 

Μια από τις πιο γνωστές φωτογραφίες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, από την αναφορά του Γιούργκεν Στρόοπ προς τον Χάινριχ Χίμλερ σχετικά με την κατάπνιξη της εξέγερσης στο γκέτο της Βαρσοβίας. Η λεζάντα που τη συνοδεύει στην αναφορά: «Βγαίνουν με τη βία από τα λαγούμια τους».

 

 

Του Νίκου Τσούλια

«Είμαι ευτυχισμένη τώρα, γιατί μπορώ να κλάψω…»!

      Το άκουσμα της λέξης «γκέτο» παραπέμπει σε αποκλεισμό από την κοινωνία και από τη ζωή, σε εγκλεισμό μιας μεγάλης φυλακής, σε πλήρη περιθωριοποίηση και σε στέρηση κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, σε ευτελισμό του ανθρώπου και της ιστορίας. Οι άνθρωποι εδώ βιώνουν μια επίγεια κόλαση και περιμένουν το τέλος της ζωής τους χωρίς ελπίδα και όνειρα. Τα όρια του κόσμου τους είναι η σκληρή επιβίωσή τους.

Οι τελευταίες μας επιθυμίες

Starry Night Over the Rhone, 1888, Vincent van Gogh

και το φως της αγάπης…

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Πρέπει να κατατίθενται οι τελευταίες επιθυμίες του ανθρώπου και αν ναι, πότε και πώς πρέπει να γίνεται; Σε τι μπορεί να συνίστανται και πού αποσκοπούν αυτές; Σε ποιον να τις εμπιστευόμαστε και ποιο μπορεί να είναι το βαθύτερο νόημά τους;

Η υποκουλτούρα του θανάτου στον κινηματογράφο

Του Νίκου Τσούλια

      Θεωρώ ότι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της παρακμιακής υποκουλτούρας της αμερικάνικης κινηματογραφικής βιομηχανίας είναι η εξύμνηση του θανάτου. Είναι το αγαπημένο θέμα της πάλαι ποτέ ακμάζουσας έβδομης τέχνης στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Ακόμα και όταν δεν υπάρχει ως κεντρικό θέμα σε μια ταινία ο θάνατος, από κάπου θα εμφανιστεί για να δώσει τη δική του …πλοκή στο όλο σενάριο και, το πιο πιθανό, να βάλει και τη σφραγίδα του.