Το πιο όμορφο παράθυρο του Ήλιου στη Γη!

Του Νίκου Τσούλια

     Και έγραψα αυτή τη μαγευτική λέξη στην απλή καθαρεύουσα, έτσι όπως την πήρε η διεθνής βιβλιογραφία, για να αποδώσει ένα από τα πιο φωτεινά και πιο δημιουργικά συμβαίνοντα στον γαλάζιο πλανήτη μας.

Άσε τις σκιές να φεύγουν…

The Lovers II, 1928 by Rene Magritte

Του Νίκου Τσούλια

      Μην αφήνεις τις σκιές να μεγαλώνουν. Ρίξε τους φως ή μάλλον μην εμποδίζεις το φως να πέσει πάνω τους. Σκέψου και στοχάσου. Αν κάτι σε κρατάει επίμονα στο παρελθόν, αν κάτι δεν αφήνει το χρόνο να κυλάει, στοιχειώνει. Και μετά σε βυθίζει στη μαύρη άβυσσο. Σου ρουφάει τη ζωτικότητα. Δεν σε αφήνει να προχωρήσεις στη ζωή.

Μια ζωή στην εκπαίδευση

Του Νίκου Τσούλια

     Είναι ο επαγγελματικός καταμερισμός απόλυτη ανάγκη και πρώτιστη επιλογή για τις σύγχρονες κοινωνίες. Δεν μπορεί να υπάρξει κάτι εναλλακτικό. Η πάντα ανθηρή και πολυσήμαντη πολιτιστική κινητικότητα, ο πλούτος των οικονομικών δραστηριοτήτων, η ποικιλομορφία της παραγωγής, οι χωρίς τέλος κοινωνικές λειτουργίες, η εκθετικώς αυξανόμενη δημιουργία νέας γνώσης κλπ καθιστούν νομοτελειακά τη δημιουργία των επιμέρους εργασιακών χώρων και των επαγγελματικών ενασχολήσεων, που είναι και μια βασική εικόνα της νεωτερικότητας.

Άρτσι Μπάτερσμπι: «Κάναμε όλα όσα υποσχέθηκα στο αγόρι μου ότι θα έκανα»!

in.gr, 7 Αυγούστου 2022

Με δάκρυα στα μάτια η μητέρα του Άρτσι Μπάτερσμπι, Χόλι Ντανς, από τη Βρετανία, αναφέρει πως οι γιατροί αποσύνδεσαν το μηχάνημα που τον κρατούσε στη ζωή.

γράφει η Νικολέτα Πετανίδου*

Ο Άρτσι Μπάτερσμπι, το εγκεφαλικά νεκρό 12χρονο αγόρι από τη Βρετανία που ήταν σε μηχανική υποστήριξη, έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι του Σαββάτου, αφού οι γιατροί αποσύνεδεσαν τα μηχανήματα που τον κρατούσαν στη ζωή.

Ξεφυλλίζοντας παλιές σελίδες μου

Του Νίκου Τσούλια

     Παντού υπάρχουν σελίδες της ζωής μας. Ιδιαίτερα ο μικρόκοσμός μας είναι γεμάτος απ’ αυτές. Μα οι πιο πολλές είναι στη σκέψη μας, στις αναμνήσεις μας και στις ονειροπολήσεις μας, και λιγότερο στον εξωτερικό κόσμο. Κάθε στιγμή οι συλλογισμοί μας περιδιαβαίνουν το παρελθόν και το μέλλον είτε με χειροπιαστά είτε με φανταστικά στοιχεία. Το μυαλό μας διαρκώς απασχολημένο είναι – θέλουμε δεν θέλουμε – περιτριγυρίζοντας γύρω από το «τι συνέβη» ή το «τι θα μπορούσε να συμβεί» ή «τι μπορεί να συμβεί».

Η λογική είναι βάση της ζωής μας!

Του Νίκου Τσούλια

     Αν θέλαμε να αξιολογήσουμε και να ιεραρχήσουμε τα βασικά “εργαλεία” με τα οποία μπορούν να συνεννοούνται οι άνθρωποι, να διαμορφώνουν θεσμούς κοινωνικούς και πολιτικούς, να δημιουργούν τρόπους βελτίωσης της ζωής των κλπ είναι βέβαιο ότι η λογική και ο ορθολογισμός θα έχουν προνομιακή σχέση. Φυσικά, δεν είναι τα μοναδικά εργαλεία, αφού εδώ πρέπει να συμπεριληφθούν το συμφέρον, το συναίσθημα αλλά και η φαντασία, η τέχνη κλπ.

Φαντασιωμένος αναγνώστης

Του Νίκου Τσούλια

     Ταξιδεμένος και αλλοπαρμένος. Πίστευε ότι είχε βρει έναν ξεχωριστό κόσμο, αυτόνομο, μαγευτικό – τον κόσμο των βιβλίων. Όχι, δεν ήταν συμπλήρωμα του κανονικού του κόσμου. Ήταν ο δεύτερος, ο απόλυτα ξεχωριστός, κόσμος του – κάτι σαν παράλληλο σύμπαν. Ρουφούσε με παθιασμένο τρόπο τις αφηγήσεις του, τα μηνύματά του, τα ερωτήματά του.

Σχέσεις υποκειμενικότητας και αντικειμενικότητας

Green Ears of Wheat, 1888 ~ Βαν Γκογκ

Του Νίκου Τσούλια

      Τι είναι υποκειμενικότητα και τι αντικειμενικότητα; Ποια η σχέση μεταξύ τους; Υπάρχει σαφής διαχωρισμός τους; Πώς εκφράζει και προσλαμβάνει ο άνθρωπος αυτές τις δύο καταστάσεις; Ίσως το πιο χαρακτηριστικό διαφοροποιητικό στοιχείο μεταξύ υποκειμενικότητας και αντικειμενικότητας να είναι ο βαθμός της αλήθειας τους˙ με τη δεύτερη να είναι απόλυτα πραγματική, ενώ η πρώτη θεωρείται ότι συναρτάται με τα διαφορετικότητα του (κάθε) ανθρώπου.

Πώς είναι να ζεις μόνος;

Του Νίκου Τσούλια

     Θεωρώ ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σε κάποιο στάδιο της ζωής τους μένουν μόνοι τους – είτε γιατί σπουδάζουν κάπου μακριά από την οικογένειά τους είτε γιατί έχουν ξενιτευτεί για να βρουν δουλειά είτε γιατί απέμειναν μόνοι στα γηρατειά τους είτε γιατί τους εγκατέλειψαν για κάποιο λόγο οι δικοί τους είτε γιατί αυτοί έφυγαν και έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους είτε γιατί είναι επιλογή τους κλπ κλπ.

Σπουδή στον τρελό έρωτα

Henry Asenciο

Του Νίκου Τσούλια

Ο έρωτάς μας γεννήθηκε
έξω από τους τοίχους,
στον άνεμο,
στη νύχτα,
στη γη…

(Π. Νερούντα)

      Νομίζουμε ότι όλοι κάποια στιγμή τον έχουμε συναντήσει αλλά δεν είναι καθόλου έτσι η πραγματικότητα. Ελάχιστοι τον έχουν γνωρίσει και ακόμα πολύ πιο ελάχιστοι τον έχουν βιώσει. Πού το ξέρω;

Το μέλλον δημιουργείται τώρα, είναι στα χέρια μας!

Lac de Charlevoix, Clarence Gagnon, 1921

Του Νίκου Τσούλια

     Όλη η σκέψη μας στο μέλλον αγκυροβολεί. Ακόμα και όταν είμαστε αγκιστρωμένοι στο παρελθόν στις γλύκες της νοσταλγίας ή παγιδευμένοι στα προβλήματα του παρόντος, το μέλλον έχουμε στο μυαλό μας, το πως θα πάνε καλύτερα τα πράγματα. Η πεποίθησή μας είναι ισχυρή. «Γι’ αυτό υπάρχει το μέλλον. Για να βελτιωθεί η ζωή μας».

Πώς έγινε το Νταχάου;

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Πώς έγινε το Νταχάου; Πώς μπορεί ο άνθρωπος να φτάσει σ’ αυτό το σημείο της έσχατης βαρβαρότητας; Γιατί δεν εξεγείρονταν οι κρατούμενοι, αφού έτσι κι αλλιώς η ζωή τους ήταν χαμένη για να μη ζουν τον πλήρη ευτελισμό και το διαρκή πόνο της ψυχής και του σώματος; Πώς δεν κατάλαβαν οι Γερμανοί πολίτες το έγκλημα του μαζικού θανάτου; Η Καθολική εκκλησία γιατί δεν εναντιώθηκε, πώς μπορούσε να μιλάει για Θεό όταν ήταν το Νταχάου;