Επιτάφιος θρήνος

Ο Επιτάφιος Θρήνος.

Η εικόνα υπογράφεται από τον Κρητικό ζωγράφο Εμμανουήλ Λαμπάρδο. Αναπαράγει έναν εικονογραφικό τύπο που αναπτύχθηκε στην Κρήτη τον 15ο αιώνα και βασίζεται σε παλαιολόγεια πρότυπα. Στο κάτω μέρος της εικόνας διακρίνεται κανάτι με αρώματα για την περιποίηση του σώματος του νεκρού.

Τα έθιμα του Επιτάφιου ανά την Ελλάδα

Ράλλης Θεόδωρος – Μεγάλη Παρασκευή

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι ημέρα σιωπής και θρήνου. Η καρδιά μας και η σκέψη μας εκείνη την ημέρα είναι βαριά. Η πένθιμη και κατανυκτική περιφορά του Eπιτάφιου γίνεται σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της χώρας μας με ιδιαίτερες τιμές αλλά και ξεχωριστά έθιμα και παραδόσεις. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που πάντα συνδύαζε αρμονικά τη θρησκεία με την παράδοση. Αξίζει να μάθουμε για μερικά από τα έθιμα που τηρούνται τη Μ. Παρασκευή, τα γνωστά και ως έθιμα του Επιτάφιου.

Δημοκρατία παντού και πάντα

Του Νίκου Τσούλια

     Αν μια έννοια στο πεδίο της πολιτικής και της κοινωνίας κυριαρχεί στην ιστορία και στη σημερινή πραγματικότητα του Δυτικού τουλάχιστον πολιτισμού, είναι η Δημοκρατία! Μια φοβερή επινόηση της αρχαίας Αθήνας γι’ αυτό το πολίτευμα συνδέθηκε με έναν ολόκληρο πολιτιστικό μετασχηματισμό: με την ανάδυση και την εδραίωση του ορθολογισμού, με την έννοια της αγοράς και του πολίτη, με το θεσμό του θεάτρου, με την έκρηξη της τέχνης και του πνεύματος.

Ο Επιτάφιος του Περικλέους και η Αθηναϊκή Δημοκρατία

 

Γράφει ο Νικόλαος Μορόπουλος // *

Εισαγωγή

Το θέμα του άρθρου είναι ο Επιτάφιος Λόγος του Περικλή, όπως αυτός παρατίθεται από τον Θουκυδίδη στην «Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου», Βιβλίο ΙΙ εδάφια 34-46. Την έμπνευση για το άρθρο μου την έδωσε το τρίτομο έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη “Η Ελληνική Ιδιαιτερότητα”, που με την εκπληκτικής πρωτοτυπίας ανάγνωση του επιταφίου αποτέλεσε το πρώτο επίπεδο για την προσέγγιση του λόγου. Παράλληλα, ανέσυρα από την βιβλιοθήκη μου τον «Περικλέους Επιτάφιο» του Ι.Θ. Κακριδή, που περιλαμβάνει μετάφραση, σχόλια και επιλεγόμενα.

ΥΜΝΟΙ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΘΡΗΝΟΥ

 

https://www.youtube.com/watch?v=8mPZPL_xJhc

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ, ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ, ΑΙ ΓΕΝΕΑΙ ΠΑΣΑΙ – ΕΓΚΩΜΙΑ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΘΡΗΝΟΥ

https://www.youtube.com/watch?v=oY3OzPW4mQM

“Ίσως να ‘ναι κι έτσι”

από τη Μονή Σταυρονική, που φιλοτέχνησε ο Θεοφάνης ο Κρης.

Το κείμενο είναι από το βιβλίο του Γιάννη Ρίτσου “Ίσως να ‘ναι κι έτσι”.

…και τότε βγαίνει απ’ την πλαϊνή πύλη ο Εσταυρωμένος κι εμείς με τα εξαφτέρουγα κι οι ιερείς με τα θυμιατά, και γίνεται η μεγάλη σιωπή του «σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας» και τα πάντα σβήνουν και κατορθώνονται κάπου αλλού, κι η μητέρα κλαίει στο στασίδι της, κι ο Αργύρης κοιτάει τη Νίνα, και στο βάθος ο Κάβουρας με άσπρο καθαρό πουκάμισο, καλοχτενισμένος, καθόλου κάβουρας, κι έξω απ’ την εκκλησία μεγάλωναν από μια ξαφνική δύναμη τα δέντρα, κι η θάλασσα σωπαίνει γ ι α ν’  α κ ο ύ σ ε ι, και τ’ άστρα ξύνουν με τα νύχια τους το σκοτάδι και περιμένουν (Εκείνον; Εμάς;) και τα πορτοκαλάνθια, τα τριαντάφυλλα, τα γιασεμιά, τα χρυσάνθεμα, οι γαζίες, οι μαργαρίτες φουντώνουν για το στόλισμα του Επιτάφιου,