Δεν είναι όλα πολιτική ρε γ@@το». Οι δολοφονημένες και βιασμένες γυναίκες ζητούν απλά δικαίωση

Τα εγκλήματα όπως αυτό στα Γλυκά Νερά ή ο βιασμός στα Πετράλωνα δεν μπορεί να γίνονται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης. Υπάρχει και η ανθρώπινη αξία.

Βασίλης Σ. Κανέλλης

in.gr, 21 Ιουνίου 2021

Γίνεται η δολοφονία της Καρολάιν στα Γλυκά Νερά. Δεν γνωρίζουμε τον δολοφόνο επί 37 ημέρες, οι «διαρροές» λένε ότι την σκότωσαν 3 αλλοδαποί.

Ο βολικός εχθρός φυσικά. Οι μετανάστες που «εισέβαλαν» στην Ελλάδα και «άλωσαν» τον ελληνικό πολιτισμό, τις παραδόσεις, την οικογένεια.

«Ημουν η Καρολάιν, 20 ετών και μάνα. Μη με δολοφονείτε ξανά. Το έκανε ο άνδρας μου»

Οσοι προσπαθείτε να βρείτε δικαιολογίες για τον Μπάμπη τον φονιά απλά ξανασκοτώνετε την Καρολάιν. Απλά δεν σέβεστε τη μνήμη της

Βασίλης Σ. Κανέλλης

in.gr 20 Ιουνίου 2021

Επειδή κινδυνεύουμε να χάσουμε το μυαλό μας, την ανθρωπιά μας και κυρίως τον σεβασμό μας σε μια νεκρή νεαρή μητέρα που δεν πέθανε από φυσικά αίτια.

Αλλά που δολοφονήθηκε από τα χέρια του ίδιου του άνδρα της ο οποίος στη συνέχεια έστησε μια απίστευτη ιστορία προσβάλλοντας τη γυναίκα του και το παιδί του.

We need Change*

 

 

(*«Χρειαζόμαστε Αλλαγή» είναι το σύνθημα που χρησιμοποιούν όσοι συμμετέχουν στις πορείες στις ΗΠΑ)

Άρθρο Παύλου Χρηστίδη,

Εκπροσώπου Τύπου του Κινήματος Αλλαγής

 

Τις τελευταίες ημέρες, ή μάλλον νύχτες λόγω της διαφοράς ώρας, παρακολουθούμε τις εκρήξεις στο καζάνι που βράζει στις ΗΠΑ.

Η υποκουλτούρα του θανάτου στον κινηματογράφο

Του Νίκου Τσούλια

      Θεωρώ ότι το πιο χαρακτηριστικό δείγμα της παρακμιακής υποκουλτούρας της αμερικάνικης κινηματογραφικής βιομηχανίας είναι η εξύμνηση του θανάτου. Είναι το αγαπημένο θέμα της πάλαι ποτέ ακμάζουσας έβδομης τέχνης στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Ακόμα και όταν δεν υπάρχει ως κεντρικό θέμα σε μια ταινία ο θάνατος, από κάπου θα εμφανιστεί για να δώσει τη δική του …πλοκή στο όλο σενάριο και, το πιο πιθανό, να βάλει και τη σφραγίδα του.

Μάγδα Φύσσα: «Όλοι μαζί καταφέραμε κάτι πολύ μεγάλο. Είναι εκτός Βουλής»

 

 

«Θέλω να πιστεύω πως θα πάνε όλα καλά και στη δίκη, και κάποια στιγμή θα δικαιωθούμε όλοι εμείς που παλέψαμε για αυτό και πάνω απ΄ όλα θα δικαιωθεί ο Παύλος».

Το Παρίσι στην κόλαση

 

 

 

75 χρόνια από τη δολοφονία του Τρότσκι / Η ρωσική ιδέα

75 χρόνια από τη δολοφονία του Τρότσκι

 

Στις 20 Αυγούστου 1940 στο Κογιοκάν του Μεξικού ο Λέων Τρότσκι έπεφτε νεκρός χτυπημένος από το σταλινικό πράκτορα Ραμόν Μερκαντέρ – που ανακηρύχτηκε σε «ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης». Ο σοβιετικός ιστορικός Βλαντιμίρ Μπίλικ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λένινγκραντ και έγκλειστος για δέκα χρόνια στα σταλινικά γκουλάγκ, συμμετείχε στη Β΄ Σύνοδο της διεθνούς ένωσης «Συμπόσιο ’90 για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας στην ΕΣΣΔ», 22-27 Οκτωβρίου 1991 στην Αθήνα. Από την εισήγησή του «Τρότσκι και Χρόνος» αναδημοσιεύουμε σήμερα, με τις αναγκαίες, λόγω χώρου, περικοπές-προσαρμογές, το απόσπασμα «Η Μεταθανάτια Τύχη του Τρότσκι» Το πλήρες κείμενο δημοσιεύθηκε στα ελληνικά στο πρώτο τεύχος του «Δελτίου του Συμπόσιου ’90».

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΜΗΤΑΦΙΔΗΣ

«Ακόμα και τα λιόδεντρα αιμορραγούν» / Η καρδιά του σκότους

Γιώργος Σαββάκης, (Αθήνα, 1922-2004). Οδός Αθηνάς (Το τραμ στο Μοναστηράκι).

 

«Ακόμα και τα λιόδεντρα αιμορραγούν

 

Αθανασίου Κ., Η ΑΥΓΗ, 13.04.2014

 

Ίσως πολλοί να θυμόμαστε τη σκηνή της κηδείας του βετεράνου αγωνιστή στην ταινία Γη και ελευθερία, του Κεν Λόουτς: γύρω από τον τάφο οι γηραιοί σύντροφοί του υψώνουν τις γροθιές, ενώ η εγγονή του ρίχνει πάνω στο φέρετρο το χώμα από την Ισπανία που είχε φέρει ο παππούς της μέσα στο κόκκινο μαντίλι.

Η φρίκη της βίας και της αυτοδικίας

Leandro Izaguirre – The Torture of Cuauhtémoc, 1893

 

 

Του Νίκου Τσούλια

      Το πρόσφατο γεγονός της δολοφονίας του Αλβανού βαρυποινίτη Ιλία Καρέλι από σωφρονιστικούς υπαλλήλους των φυλακών έρχεται να προστεθεί στην αλυσίδα των φασιστικών συμβάντων που αμαυρώνουν την ελληνική πολιτεία και προκαλούν φρίκη και φόβο για το μέλλον της κοινωνίας μας. Είναι ένα άλλο δείγμα εκφασισμού της κοινωνίας μας. Είναι ακόμα μια σκιά βαρβαρότητας που προκαλεί ερωτήματα υπαρξιακού τύπου όσον αφορά τον ουμανιστικό χαρακτήρα του σύγχρονου πολιτισμού μας.

Προκλητική η αφήγηση για τη δολοφονική «17η Νοέμβρη»

 

 

Του Νίκου Τσούλια

      Η έκδοση του βιβλίου «Γεννήθηκα στις 17 Νοέμβρη» του Δ. Κουφοντίνα από τον εκδοτικό οίκο του Λιβάνη έφερε και πάλι στο προσκήνιο το θέμα της τρομοκρατίας που ταλαιπώρησε την Ελλάδα σχεδόν γι’ όλη την μεταπολιτευτική περίοδο. Και η επαναφορά αυτή σαφώς και έχει πολιτικά στοιχεία, αφού η έκδοση του βιβλίου είναι μόνο αφορμή για μια ούτως ή άλλως «συζήτηση» δολοφονικής λειτουργίας.

Όχι στην πολιτική αποσταθεροποίηση

 

Vincent van Gogh: Railway Carriages. Arles: August 1888

 

 

 

Του Νίκου Τσούλια

      Η εν ψυχρώ και μαφιόζικου τύπου δολοφονία μελών της «Χρυσής Αυγής» έξω από τα γραφεία της είναι μια πράξη βαρβαρότητας και σκληρής ωμότητας. Πρόκειται για άνανδρη δολοφονία αθώων ανθρώπων. Πρόκειται για ενέργεια που βυθίζει σε βαρύ πένθος τις οικογένειες των θυμάτων, που προκαλεί βαθιά αποστροφή σε κάθε πολίτη, που δυναμιτίζει το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας μας.

 

Δολοφονίες: το ύστατο στάδιο της παρακμής

Norman Adams, The Death of Adam

 

Του Νίκου Τσούλια

Βρέθηκε λοιπόν η λύση. Να τοποθετηθούν ένοπλοι φρουροί στα σχολεία, στα πανεπιστήμια, στα νηπιαγωγεία για να προστατευτούν τα παιδιά, οι νέοι και οι νέες. «Απέναντι σε κάθε κακό άνθρωπο που κρατάει όπλο, πρέπει να τοποθετήσουμε έναν άλλο καλό άνθρωπο με όπλο», αυτή είναι η απάντηση στο πρόβλημα των μαζικών δολοφονιών, σύμφωνα με τον πρόεδρο της National Rifle Association.