Κι όμως υπάρχει ελπίδα για απελευθέρωση του ανθρώπου

Του Νίκου Τσούλια

     Γεμάτη γεγονότα η σύγχρονη ιστορία, της χώρας μας και του κόσμου ολόκληρου. Το τέλος της ιστορίας δεν ήλθε ποτέ. Αλλά πρέπει να δεχτούμε την απλή αλήθεια, που δεν στηρίζουν μόνο πολλοί διανοούμενοι αλλά και η απλή πραγματικότητα.

Πώς μπορεί να είσαι άνθρωπος αν δεν αγωνίζεσαι για δικαιοσύνη;

Του Νίκου Τσούλια

     Δεν τολμώ να φανταστώ σε τι άβυσσο βυθίζεται όταν καταδικάζεται, ιδιαίτερα με βαριά ποινή, ένας αθώος σε δικαστήριο. Τι μαύρα σκοτάδια τον καταπίνουν… Πώς μπορεί να βιώνει κάθε στιγμή την απίστευτη σκληρότητα. Πώς μπορεί και ανασαίνει με έναν κόμπο στο λαιμό συνέχεια… Πώς είναι όταν σε “πνίγει το δίκιο σου”;

ΑΠΟΡΙΟΜΕΣ ΤΙ ΧΡΗ ΔΡΑΝ

Gladiators, Philip Guston, 1940

Του  Γιώργου  Θωμόπουλου

Στην καταγεγραμμένη ιστορική μαρτυρία το θεωρούμενο πρώτο τηλεγράφημα, εξαιρετικό δείγμα λακωνικής διατύπωσης, με το δραματικό του περιεχόμενο δεν άφηνε κανένα περιθώριο για παρερμηνείες:  «΄Ερρει τά κάλα, Μίνδαρος απεσσύα, πεινώντι τώνδρες, απορίομες τι χρή δραν»(1) – Τα πλοία χάθηκαν, ο (ναύαρχος του ηττημένου στην Κύζικο στόλου των Λακεδαιμονίων) Μίνδαρος σιώπησε για πάντα, οι (διασωθέντες) άνδρες πεινούν, βρισκόμαστε σε απορία για το τι πρέπει να κάνουμε.

Είμαστε μια σκληρή κοινωνία;

Του Νίκου Τσούλια

     Πολλά τα περιστατικά βίας στη χώρα μας. Οι δολοφονίες γυναικών αλληλοδιαδέχονται η μία την άλλη. Η βίαιη περιθωριοποίηση συνανθρώπων μας λόγω οικονομικών δυσκολιών απλώνεται σαν μεταστατικός καρκίνος. Στο σχολείο τα φαινόμενα ρατσισμού και οι αποκλεισμοί μαθητών από μαθητές δεν λένε να κοπάσουν. Στον αθλητισμό το ένα περιστατικό βίας διαδέχεται το άλλο. Αλλά και η απόλυτη φτώχεια – που έχει απλωθεί επικίνδυνα και στη χώρα μας – δεν αποτελεί την πιο (παγκόσμια) σκληρή μορφή βίας, αφού πλήττεται η ίδια η δυνατότητα της ύπαρξης του ανθρώπου;

Τρία παιδιά και μια φλογέρα: ένα πρόβλημα φιλοσοφικό, κοινωνικό, ιδεολογικό, πολιτικό

Του Νίκου Τσούλια

(Πρόκειται για ένα πολύ εύστοχο παράδειγμα του βραβευμένου με Νόμπελ διανοούμενου Amartya Sen από το βιβλίο του “Η ιδέα της δικαιοσύνης”).

Ένα παράδειγμα: Τρία παιδιά και μια φλογέρα

     “Ας υποθέσουμε ότι τρία παιδιά – η Ανν, ο Μπόμπ και η Κάρλα – μαλώνουν για μια φλογέρα, και εμείς πρέπει να επιλέξουμε ποιο από τα τρία θα την πάρει.

Η Σοφία Μπεκατώρου είναι μια ηρωίδα των ημερών μας

Αγώνας για δικαιοσύνη και ελευθερία, ο αγώνας της γυναίκας

Του Νίκου Τσούλια

     Η Σοφία Μπεκατώρου είναι μια ηρωίδα των ημερών μας. Άνοιξε δρόμους για ένα κίνημα απελευθερωτικό και δημιουργικό. Η γενναιότητά της και η αρετή της είναι πρωτόγνωρα καθοριστικές – τολμώ να πω ιστορικές.

Τι είναι ελευθερία σήμερα;

Siegfried Anzinger (Austrian, b. 1953), Schritt in den Schatten [Step into the shadows], 1985

Του Νίκου Τσούλια

      Η ελευθερία είναι – κατά τη γνώμη μου – η πιο ανθρωπιστική αξία που διατρέχει πολιτισμούς και ιστορίες, η απόλυτη έννοια της αυτοπραγμάτωσης του ανθρώπου, η νοηματοδότηση της ζωής του. Μόνο αυτή οδηγεί στην αυτογνωσία μας και στην ολοκλήρωση της προσωπικότητάς μας και της κοινωνικότητάς μας.

«Να παρανομήσουν οι δικαστές»

 

Η επανάσταση του Κ. Πολάκη στη Βουλή, η εξουσία στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. τώρα για να αλλάξει τη χώρα και μετά την Ευρώπη και πιο μετά τον Κόσμο!!!

  

 

Καλφέλης Γρηγόρης

ΤΑ ΝΕΑ, 18 Οκτωβρίου 2018

 

Τώρα που αποκαλύπτεται το πλήρες κείμενο της ομιλίας του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη ενώπιον της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ένα μόνο αποκρουστικό συμπέρασμα μπορεί να βγάλει κανείς μετά βεβαιότητος.

Νίκος Κωνσταντόπουλος:«Ο παραγοντισμός σαπίζει κυβέρνηση και Δικαιοσύνη»

 

Παπαδόπουλος Παύλος

 

ΤΟ ΒΗΜΑ, 23.7.2017

 

Ο πρώην πρόεδρος του Συνασπισμού μιλάει για την κατάρρευση της εμπιστοσύνης σε θεσμούς, κόμματα και ιδεολογικές αρχές

Δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Τα καθήκοντα της Αριστεράς, Σοσιαλδημοκρατικής ή άλλης

Pablo Picasso – La Famille de Saltimbanques (Étude) – 1905

 

 

των Ράινερ Φορστ και Μπερντ Ούλριχ

13.5.2016

http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2016/05/blog-post_13.html#more

 

Πρόλογος: Το «Αλλά» της ζωής μας

Συνήθως θολά, πότε-πότε και έντονα, συνειδητοποιούμε διαρκώς ότι την αφήγηση περί προόδου της δικαιοσύνης στις δημοκρατικές κοινωνίες της Δύσης πρέπει να την ακούμε με πολλή επιφύλαξη. Όχι μόνον επειδή, παρ’ όλα τα επιτεύγματα, οι κοινωνίες αυτές διασχίζονται πάντοτε από μεγάλες κοινωνικές ανισότητες (που γίνονται όλο και πιο έντονες)· αλλά και επειδή έχει σχηματιστεί μια μορφή παγκόσμιου απαρτχάιντ: Η ασφαλής και ελεύθερη ζωή σε ορισμένες περιοχές του κόσμου συνυπάρχει με πολύμορφες απειλές, αβεβαιότητες και απόλυτη φτώχεια σε άλλες περιοχές· και αυτά τα δύο είναι αλληλοεξαρτημένα. Αυτό είναι το μεγάλο «Αλλά» της ζωής μας.

Δικαιοσύνη όχι μόνο στα χαρτιά, μα και στην πραγματική ζωή

ALBERT HOUTHUESEN, September Moon

του Γιώργου Σιακαντάρη // *

Ο νομπελίστας Αμάρτια Σεν ξέρει ότι δεν μπορεί να υπάρξει «τέλεια κοινωνία», άρα ούτε και «τέλειο σύστημα δικαιοσύνης» ως συνταγή για κάθε περίπτωση. Συσχετίζει το ιδανικό της δικαιοσύνης με τη δημόσια παρέμβαση μέσω ενός κοινωνικού κράτους

Ο οικονομόλογος Αμάρτια Κουμάρ Σεν γεννήθηκε στην Ινδία το 1933. Από το 1972 εργάζεται και διδάσκει στη Βρετανία και στις ΗΠΑ. Το 1998 του απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ Οικονομικών Επιστημών για τις έρευνές του επί των οικονομικών των κοινωνικών παροχών.

Δικαιοσύνη και δίκαιο

ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ*, Η ΑΥΓΗ, 26.7.2015

JACQUES DERRIDA, Ισχύς Νόμου, μετάφραση-σημειώσεις-επίμετρο: Βαγγέλης Μπιτσώρης, Πατάκης, σελ. 294

Το πλούσιο έργο του Ζακ Ντερριντά δεν περιλαμβάνει ορισμένη ηθική φιλοσοφία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απουσιάζει ο στοχαστικός, ηθικός προβληματισμός. Θα προσπαθήσω να ανασυγκροτήσω τις κύριες έννοιες αυτού του προβληματισμού μέσα από το προσφάτως εκδοθέν «Ισχύς Νόμου», την εξαιρετική μετάφραση του οποίου, μαζί με ένα πολύ κατατοπιστικό επίμετρο, μας φιλοδώρησε ο Βαγγέλης Μπιτσώρης, με το μεταφραστικό του ταλέντο, τη γνώση και τη φιλόμοχθη συνέπειά του.