Ο διδακτικός σχεδιασμός είναι πολύ συγκεκριμένος και πολύ αναγκαίος

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Ο διδακτικός σχεδιασμός έχει πλέον στέρεες βάσεις, αφού η παιδαγωγική και η εκπαιδευτική έρευνα αναπτύσσονται με μεθοδολογίες επιστημονικού περιεχομένου. Έχουν διαμορφωθεί άλλωστε εδώ και αρκετά χρόνια μοντέλα διδακτικού σχεδιασμού (Instructional Design), στα οποία συμπεριλαμβάνεται το μοντέλο των Gagne, Briggs και Wager (1992), γνωστό ως «Αρχές Διδακτικού Σχεδιασμού» (Principles of Instructional Design).

Διδακτικός σχεδιασμός

Cecily Brown (British, b. 1969), Shadow Burn, 2005-06

Μεθοδολογία Εκπαίδευσης Ενηλίκων: Διδακτικός Σχεδιασμός

του Κώστα Κυριάκη

Εισαγωγή

Η παρούσα εργασία διακρίνεται σε δύο μέρη: στο πρώτο εξετάζεται ο διδακτικός σχεδιασμός, η ομαδική άσκηση, η χρονική της διάρκεια και οι ενέργειες του εκπαιδευτή σε ένα δοσμένο εκπαιδευτικό περιστατικό (Πολέμη – Τοδούλου, 2005: 396 – 399) και στο δεύτερο η καταλυτική ρυθμιστική διεργασία του εκπαιδευτή, οι ενέργειές του ως προς τη διεργασία της μάθησης, η αρχή της συνεξέλιξης και η εκμετάλλευση της προσωπικής επαγγελματικής εμπειρίας των μελών μιας ομάδας στην ομαδική διεργασία και στην παραγωγή έργου.

Γενική διδακτική

Βερτσέτης, A. (2003), Γενική διδακτική, Αθήνα: έκδοση συγγραφέα, σ.

[Οι αποδελτιώσεις δεν αντικαθιστούν το διάβασμα των βιβλίων, αντίθετα το κεντρίζουν. Προσφέρονται ως πρόταση μελέτης του σχετικού βιβλίου και για διευκόλυνση στη δική σας αποδελτίωση. Ο χρόνος γι’ αυτούς που διαβάζουν έχει … άλλη αξία.
Θεωρώ πως κάθε διάβασμα βιβλίου απαιτεί κορφολόγημα του κειμένου για καλύτερη μελέτη και για βιβλιογραφική χρήση]

Επιμέλεια: Νίκου Τσούλια