Το χρήμα διαφθείρει;

Herbert Behrens-Hangeler (German, 1898-1981), Charlie Chaplin, 1931.

Του Νίκου Τσούλια

 

      Υπήρξε μια σημαντική επινόηση στην ιστορία του ανθρώπου και όλων των πολιτισμών. Από τη στιγμή που αντικαταστάθηκε το ανταλλακτικό εμπόριο για λειτουργικούς και όχι μόνο λόγους με το χρήμα τα πάντα άλλαξαν. Και αυτές οι αλλαγές δεν αφορούσαν μόνο το εμπόριο και την κίνηση της οικονομίας αλλά και τη γενικότερη διάρθρωση των κοινωνιών και έτι περαιτέρω την κουλτούρα των ανθρώπων.

Η μεγάλη πληγή της διαφθοράς

Laura Knight (English, 1877-1970), Lamorna Cove, Fantastic landscape.

Του Νίκου Τσούλια

 

      Η διαφθορά είναι ένα από τα πιο μεγάλα – ίσως και το μεγαλύτερο – προβλήματα της σύγχρονης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Δεν υπάρχει καμιά δημοκρατική χώρα σήμερα χωρίς προβλήματα διαφθοράς και παράνομων συναλλαγών. Προφανώς δεν έχει την ίδια διάσταση σε όλα τα κράτη και μπορούμε να ισχυριστούμε ότι όσο ισχυρή και ουσιαστική είναι η δημοκρατία τόσο λιγότερα τα φαινόμενα διαφθοράς.

Ελλάδα, χώρα διαφθοράς;

Le Coucher Du Soleil La Seine-Claude Monet

Του Νίκου Τσούλια

      Στις σχετικές του θέματος διεθνείς αξιολογήσεις η χώρα μας έχει μια θέση με μεγάλο ποσοστό διαφθοράς, που δεν θυμίζει σε τίποτα οργανωμένο και εκσυγχρονισμένο κράτος. Και προφανώς δεν χρειάζεται καμιά ιδιαίτερη επιστημονική ανάλυση για να εξαχθεί αυτό το συμπέρασμα. Κάθε πολίτης θα έχει συναντήσει αρκετές φορές στη ζωή του φαινόμενο διαφθοράς.

Η τυραννία της τρόικα

Abstract Art Painting by Abstract Artist Anne Grandin

Μια αιρετική θεώρηση

Του Νίκου Τσούλια

      Και εκεί που αναρωτιόμαστε πώς θα κλείσει ο κύκλος της Μεταπολίτευσης και ποια θα είναι η ασυνέχεια σε μια γνωστή και αρκετά προβλέψιμη εξέλιξη της χώρας μας βρεθήκαμε ενώπιοι ενωπίω της «Κρίσης», των «Μνημονίων» και της «Τρόικα». Δηλαδή η ιστορικότητα της σημερινής περιόδου έχει ήδη τιτλοφορηθεί με τις παραπάνω όρους και ο μοναδικός στόχος μας είναι η έξοδος από την τυραννία της Τρόικα, αφού στην έννοια αυτή συμπυκνώνονται τόσο το υπόστρωμα αυτής της περιόδου (η Κρίση) όσο και το πολιτικό σχήμα της (τα Μνημόνια).

Είμαστε σε «χώρα της διαφθοράς»;

 

Abstract Art by Paul McGuire

Του Νίκου Τσούλια

      Ξεφλουδίζουμε τις φλούδες του κρεμμυδιού της διαφθοράς και τελειωμό δεν έχουν. Κάθε φορά που φτάνουμε σε μια νέα φλούδα λέμε, «φτάσαμε στο τέλος, στον πυρήνα». Αλλά δεν είναι έτσι. Κουραστήκαμε να εμφανιζόμαστε στις συζητήσεις μας απορημένοι και έκπληκτοι. Ίσως πρέπει να το πάρουμε απόφαση, να δεχτούμε το γεγονός, μήπως μπορέσουμε τελικά και το προσεγγίσουμε με ουσιαστικό τρόπο. Να δεχτούμε ότι είμαστε σε χώρα διαφθοράς;

Πόσα σκάνδαλα αντέχει ακόμη το πολιτικό σύστημα;

Demakov Yevgeniy, Summer in Makaryevo Village

 

ΤΟ ΒΗΜΑ 30.9.12

Βατοπαίδι, μαύρες μπίζνες με τη Siemens, μίζες για εξοπλιστικά προγράμματα και εσχάτως κατηγορίες για παράνομο πλουτισμό γνωστών πολιτικών βρίσκονται στην πολιτική επικαιρότητα τουλάχιστον την τελευταία πενταετία. Με τη συσσώρευση σκοτεινών υποθέσεων φούντωσαν και οι ακραίες εκδηλώσεις, ιδίως στην πλατεία Συντάγματος των «Αγανακτισμένων»: πολλοί, βέβαιοι εκ προοιμίου για τους ενόχους, θεωρούν ότι «όλοι» φταίνε για «όλα». Η δυσπιστία μετατράπηκε σε μίσος για τους πολιτικούς εκπροσώπους, οι οποίοι φαίνεται να μη δίνουν λογαριασμό για τις πράξεις τους και παράλληλα ζητούν θυσίες για να βγει η χώρα από τη στενωπό. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο όπου οι μικρές ή μεγάλες υποθέσεις διαφθοράς αποκαλύπτονται υπάρχει το περιθώριο να αναστραφεί το «άρρωστο» κλίμα που μοιάζει να παγιώνεται και ποια «φάρμακα» θα μπορούσαν να το θεραπεύσουν;