Η τέχνη να κυβερνάς…

Γράφει ο ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

22.7.2019

«Να κυβερνάς σημαίνει να διαμορφώνεις πεποιθήσεις».

Οι τελευταίες εκλογές – όπως άλλωστε και κάθε πολιτική διαδικασία – ανέδειξαν τον καταλυτικό ρόλο της πληροφόρησης – ενημέρωσης ως εργαλείου κατάκτησης, διαχείρισης, άσκησης και διατήρησης της εξουσίας.

Φυλακισμένοι στο Χρόνο

 

Paisagem, Aldemir Martins

Χρήστος Δούκας

Διαβάζουμε:  Ο  χρόνος δεν περιμένει, διαχείριση χρόνου, πυκνός χρόνος, χρόνος εκλογών, κερδίζουν χρόνο, χρόνος, χρόνος… Ο χρόνος   παντού και πάντα.   Aπόλυτος κυρίαρχος των εξελίξεων.

Ή κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης ή συνέχιση του αδιεξόδου!

Ναύτης που διαβάζει, Γιάννης Τσαρούχης

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Είμαστε εδώ και επτά χρόνια στη μαύρη σκιά της κρίσης και των μνημονίων και κανένα φως δεν αχνοφαίνεται στον ορίζοντα. Το σκοτάδι γίνεται όλο και πιο βαθύ. Η αισιοδοξία και η ελπίδα αρχίζουν κι αυτές να ξεθωριάζουν. Περάσαμε από την οργή και την αγανάκτηση απευθείας στην απελπισία και στην κατάθλιψη, χωρίς να βρούμε κανένα ξέφωτο του ορθολογισμού και της ουσιαστικής πολιτικής, της αυθεντικής αγωνίας και του πραγματικού αγώνα.

Πολιτικά στοιχεία απλής λογικής…

 

Jan Toorop (Dutch, 1858-1928), Machelen, un jardinier plantant ses choux [A gardener planting his cabbages, Machelen], c.1888

Του Νίκου Τσούλια

 

      Αναρωτιέμαι. Γιατί δεν χρησιμοποιούμε τη λογική μας στις μεγάλες μας αποφάσεις, στις πολιτικές μας επιλογές, οι οποίες διαμορφώνουν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή μας και το μέλλον του τόπου μας; Αναρωτιέμαι. Έχουμε κατακτήσει την κουλτούρα του ορθολογισμού ή εφαρμόζουμε τη λογική μας a la cart;

Η αθέατη πλευρά της πολιτικής

George Luks (1867–1933) Verdun, France, 1902

Του Χρίστου Αλεξόπουλου

Αθέατη είναι εκείνη η πλευρά της πολιτικής, η οποία σε πραγματικό χρόνο δεν εκτίθεται στην κρίση ή ακόμη και στην αντιληπτική ικανότητα των πολιτών. Ορατές γίνονται εκείνες οι παράμετροι, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν θετικές αντιδράσεις, στηριζόμενες είτε στο συναίσθημα είτε στην έλλειψη ολοκληρωμένης ενημέρωσης των πολιτών. Βεβαίως με την παρεμβολή είτε του μη κυβερνητικού τμήματος του πολιτικού συστήματος είτε φορέων της κοινωνίας πολιτών είναι δυνατή η αποκάλυψη της αθέατης πλευράς. Σίγουρα σε βάθος χρόνου πολύ δύσκολα μένει κάτι κρυφό.

Πού είναι η διανόηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.;

Οικονόμου Μιχαήλ – Michail Oikonomou [1888-1933] Σπίτι κοντά στο νερό

 

 

Του Νίκου Τσούλια

      Το ερώτημα είναι ρητορικό, αφού η απάντηση είναι περισσότερο από προφανής σ’ όσους παρακολουθούν με έναν συστηματικό τρόπο τα πολιτικά δρώμενα της χώρας. Η διανόηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δεν είναι πουθενά, αφού δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ. Εκείνο που μπορεί να διαπιστωθεί εύκολα είναι μερικοί σκόρπιοι θεωρητικοί στοχαστές – καταθέτες μιας σκληρά κομματικής θεώρησης των πραγμάτων και άμεσα ωφελημένοι της κυβερνητικής εξουσίας αυτού του κόμματος, αφού αποδείχτηκαν αρκούντως κρατικοδίαιτοι και εξουσιολάγνοι… Αλλά αυτή η φτωχή συγκομιδή καταδεικνύει τις «βαθιές χαράδρες» ανάμεσα στην εν τοις πράγμασι “διανόηση” του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και στην ουσία της διανόησης, αφού η όποια διανόηση είναι εξ ορισμού αντιεξουσιαστική.

Υπάρχει εναλλακτική πρόταση ως προς τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.;

Adélio Sarro (Brazilian, b. 1950)

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Σε κάθε πολιτική φάση τίθεται αυτονόητα ένα κλασικό ερώτημα. Υπάρχει εναλλακτική πολιτική πρόταση διακυβέρνησης έναντι της υπάρχουσας διακυβέρνησης; Πρόκειται για ερώτημα που αφορά την ουσία της δημοκρατίας, γιατί ανάγει την πολιτική αντιπαράθεση στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών διεργασιών και γιατί αφήνει πάντα ανοιχτή την προοπτική της διαρκούς υπέρβασης του τρέχοντος πεδίου εφαρμοσμένης πολιτικής, ενώ παράλληλα ασκεί μεγάλη αντιπολιτευτική πίεση προς την υπάρχουσα κυβερνητική πολιτική, με αποτέλεσμα αυτή να είναι πιο λειτουργική και πιο αποτελεσματική. Ας αναλογιστούμε απλά και μόνο, το τι θα σήμαινε η απόλυτη επικυριαρχία μιας κυβερνητικής πολιτικής, το πόσο αντιδημοκρατική θα ήταν η όλη λειτουργία του πολιτικού μας οικοσυστήματος…

Η επιστροφή της αριστεράς

Edward Bawden, Troops in the Mall

 

Γαβρόγλου Κ., Η ΑΥΓΗ, 29.6.2014

 

Οι ρήξεις, οι συνέχειες, οι αμηχανίες της αριστεράς του 21^ου αιώνα. Η θεωρία, η στρατηγική, η εξουσία, τα κινήματα, οι πολιτισμικές μορφοποιήσεις, τα προτάγματα του ιστορικού παρόντος. «Το μεταχθές και το προαύριο», όπως το είπε ο Νικόλαος Κάλας.

«Να δοκιμάσουμε το ΣΥΡΙΖΑ»;

Construction Stones on Sea Breakwater, http://www.newhdwallpapers.in/

Του Νίκου Τσούλια

      Ακούγεται όλο και πιο συχνά η έκφραση: «να δοκιμάσουμε και το ΣΥΡΙΖΑ». Από μια σκοπιά θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι είναι μια λογική στάση και συμπεριφορά, αφού έτσι κι αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι – είτε μόνος του είτε συνεργαζόμενος με άλλο κόμμα – σήμερα η μόνη εναλλακτική επιλογή για τη διακυβέρνηση της χώρας.

Μεγάλος «Συνασπισμός διακυβέρνησης»

Oil painting of the Greek Parliament, at the end of the 19th century, by N. Orlof

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Είναι μια αναγκαία εξέλιξη από την οποία η χώρα μας μόνο οφέλη μπορεί να αποκομίσει και – κατά τη γνώμη μου – είναι ίσως και ο πιο ασφαλής δρόμος για την πιο ουσιαστική και πιο γρήγορη υπέρβαση της κρίσης. Ποιοι είναι οι λόγοι που συντείνουν στη συγκρότηση μιας τέτοιας πρότασης;

Η ανούσια αντιπαράθεση Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ

Τα Προπύλαια της Ακρόπολης και ο ναός της Αθηνάς Νίκης, Propylées.

Έκδοση: CABROL, Elie. Voyage en Grèce 1889 Notes et Impressions. Vingt et une planches en héliogravure et cinq plans lithographiés tirés hors texte, Παρίσι, Librairie des Bibliophiles, 1890.

 

Του Νίκου Τσούλια

      Αν κάποιος επιχειρούσε να κατανοήσει την πολιτική και κυρίως την κοινωνική πραγματικότητα της χώρας μέσα από την αντιπαράθεση των δύο μεγάλων – και δυνητικά κυβερνητικών – κομμάτων μας, θα είχε σοβαρό μεθοδολογικό πρόβλημα. Γιατί αν αναδεικνύεται κάτι κυρίαρχο από την εν λόγω αντιπαράθεση, είναι μια ανούσια και στείρα διένεξη που δεν συνάπτεται κατ’ ελάχιστο με τη σημερινή εικόνα της Ελλάδας, με τις ανάγκες και τα προβλήματά της, με τις επιλογές της και τις προοπτικές της.

Έχει στρατηγικό σχέδιο η αριστερά;

https://anthologio.files.wordpress.com/2014/08/875d5-dsc_9721.jpg

 

Του Νίκου Τσούλια

      Στο παρόν άρθρο ως αριστερά οριοθετείται ο ΣΥΡΙΖΑ για τον απλό και μοναδικό λόγο ότι είναι εν δυνάμει κόμμα εξουσίας και η ενδεχόμενη άσκηση κυβερνητικής πολιτικής εκ μέρους του έχει ιδιαίτερο νόημα και αξία. Προφανώς η οριοθέτηση έχει αυθαίρετο χαρακτήρα και πάντως δεν έχει και δεν θα μπορούσε να έχει καμιά αξιολογική βάση.