Η σχέση του αναγνώστη με το συγγραφέα

James Joyce

Του Νίκου Τσούλια

      Πρόκειται για την πιο περίεργη σχέση. Συγγραφέας και αναγνώστες δεν γνωρίζονται ως πρόσωπα, παρόλα αυτά μπορεί να γνωρίζονται πολύ καλά, γιατί τους συνδέει μια βαθιά – έστω μονόδρομη – επικοινωνία. Μπορεί να ζουν σε μακρινούς τόπους ή σε παντελώς αλλότριους καιρούς – πώς να κατανοήσουμε, για παράδειγμα, τις εποχές του ιερού Ομήρου διαβάζοντας Ιλιάδα και Οδύσσεια; Κι όμως υπάρχει ένα ισχυρό νήμα συσχέτισής τους που δύσκολα θα το βρούμε μεταξύ των ανθρώπων της καθημερινότητάς μας.

Παλιά βιβλία…

Του Νίκου Τσούλια

      Ποιο είναι εκείνο το μυστικό νήμα που σε πηγαίνει τόσο εύκολα στο παρελθόν; Συνηθίζουμε να λέμε ότι είναι η «μνήμη» και επειδή θέτουμε μια λέξη, νομίζουμε ότι ξεμπερδέψαμε! Και όμως απλώς με μια λέξη – έννοια σκεπάζουμε κάτι που αγνοούμε, αφού αγνοούμε τους δρόμους με τους οποίους επιστρέφουμε πίσω στο χρόνο.

Όταν διαβάζω, η ομορφιά είναι παντού…

The Good Book. Gladys Roldan-de-Moras (Mexico, 1965 – )

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

 

      Αλλά πώς μπορεί να απλωθεί η ομορφιά παντού; Υπάρχει κάποιο μαγικό ραβδί στο βιβλίο ή στον αναγνώστη ή στη σύμπραξή τους που μεταμορφώνει το βάτραχο σε πρίγκιπα; Και αν είναι έτσι τα πράγματα, γιατί χάνεται η ομορφιά μετά το διάβασμα;

Ισλανδία – H γη των βιβλίων

 

12.11.2014

 

Η Ισλανδία, η νησιωτική χώρα με πληθυσμό λίγο μεγαλύτερο από 300.000 κατοίκους, έχει τους περισσότερους συγγραφείς, τα περισσότερα βιβλία που έχουν εκδοθεί και που έχουν διαβαστεί – κατά κεφαλήν, σε ολόκληρο τον κόσμο!

Αποχαιρετώντας πολλά βιβλία μου

Του Νίκου Τσούλια

     Ήταν φυσικό και επόμενο, καταπώς λέμε σε τέτοιες περιπτώσεις, στις οποίες η εξέλιξη των πραγμάτων προκαθορίζεται με σχεδόν απόλυτο τρόπο. Αν αθροίζεις συνεχώς αντικείμενα σε έναν συγκεκριμένο χώρο, κάποια στιγμή θα δημιουργηθεί αδιαχώρητο και άλυτο πρόβλημα. Αλλά δεν είναι μόνο πρόσθεση φυσικών αντικειμένων στην περίπτωσή μας. Αν σχεδόν κάθε ημέρα μπαίνουν στο σπίτι μου βιβλία, θα υπάρξει και ένα άλλο πρόβλημα – θα το ονομάσω ηθικό.

Γράφω για να γράφω…

«The Writer» by Michael Lynn Adams

Του Νίκου Τσούλια

      Δεν με ενδιαφέρει αν έχω κάτι να γράψω… Τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα θα καθίσω μπροστά από το λάπτοπ και θα αρχίσω να πληκτρολογώ. Και για ποιο πράγμα θα γράψω; Είναι απλό. Πάντα υπάρχουν στη σκέψη σου ιδέες και ιδέες. Μια αρκεί να πιάσεις και να αρχίσεις να την ξετυλίγεις σαν βεντάλια και μετά απλώνεται ο στοχασμός σαν φωτιά στην καλαμιά.

Το σκισμένο βιβλίο είναι μόνο σκισμένο βιβλίο;

 

Γράμμα σε έναν μικρό φίλο που έσκισε το βιβλίο του

Του Νίκου Τσούλια

 

Φίλε μου…

 

     Ας σκεφτούμε… Οι περισσότερες πράξεις μας και ενέργειές μας δεν εκδηλώνουν το πώς βλέπουμε τον κόσμο, δεν εκφράζουν τον χαρακτήρα μας και την ψυχική μας διάθεση, δεν αποτυπώνουν τη νοοτροπία μας και τον τρόπο της σκέψης μας;