Πώς αλλάζει η σχέση μας με τα βιβλία;

Του Νίκου Τσούλια

     Μακρύ το ταξίδι του ανθρώπου με το βιβλίο και πολυκύμαντες οι σχέσεις τους. Και δεν είναι μόνο οι μορφές του βιβλίου (πηλός, πάπυρος, περγαμηνή, χαρτί, ηλεκτρονική / ψηφιακή) που αλλάζουν τις ισορροπίες. Είναι η κοινωνική και πολιτισμική εξέλιξη που προσδιορίζει εν πολλοίς τους τρόπους με τους οποίους αντιμετωπίζουμε το βιβλίο, μια εξέλιξη που έχει διαλεκτική σχέση με την αυτόνομη πορεία του βιβλίου. Και έτσι δεν ξέρουμε επακριβώς το πώς η κοινωνία επηρεάζει τη σχέση μας με το βιβλίο και πώς το ίδιο το βιβλίο επηρεάζει την κοινωνία. Η διαλεκτική σχέση είναι πάντα γοητευτική αλλά και πολυσύνθετη στην ερμηνεία της.

Οι καιροί μας θέλουν αναγνώστες, αναζητητές της ελευθερίας!

Μέρος της Στοάς του Βιβλίου … κάποτε

Του Νίκου Τσούλια

     Εισέρχεσαι στη στοά και νιώθεις την ερήμωση από τα πρώτα σου βήματα. Γύρω της άνθρωποι, κίνηση, βοές, ζωή. Και εδώ μέσα; Τίποτα. Δεν κουνιέται φύλλο. Μπαίνοντας από την Πανεπιστημίου παλιότερα ένιωθες μια κάποια πνοή κοσμικότητας καταστημάτων με …καλλιέργεια. Σημαίες, χάρτες, τσάντες πολυτελείας, δώρα γραφείου ακριβά, καφέ με ευρωπαϊκή αισθητική και σαν έφτανες στο κέντρο της, αριστερά σου, ήταν ο βιβλιοπαράδεισος.

50 καλοί λόγοι να διαβάζεις βιβλία

της Ηρώς Κουνάδη

Ούτε ένας, ούτε δύο. Πενήντα ολόκληροι, πολύ καλοί λόγοι να διαβάζεις όσα περισσότερα βιβλία μπορείς.

Οι βιβλιοφάγοι ανάμεσά μας θα ορκιστούν πως ο μόνος λόγος που χρειάζεσαι για να διαβάζεις, είναι ο εξής ένας: Σου αρέσει. Και θα συμφωνούσαμε μαζί τους, αν δεν είχαμε και άλλους πενήντα λόγους που τα βιβλία είναι, μαζί με τα παγωτά και τα road trip, από τα αγαπημένα μας πράγματα σε αυτή τη ζωή. Τους εξής.

Βιβλίο και τηλεόραση, διάβασμα και πληροφοριοεικόνα

Του Νίκου Τσούλια

     Αναφέρομαι στη σημερινή τηλεόραση, των ιδιωτικών καναλιών, στην πλήρως εμπορευματοποιημένη τηλεόραση. Και να ποια είναι μερικά από τα στοιχεία που δελεάζουν και διαμορφώνουν έναν εν πολλοίς τηλεόπληκτο πολιτισμό.

Κι όμως δεν υπάρχει υποχρεωτικό διάβασμα

Του Νίκου Τσούλια

     Ίσως να είναι και η μόνη κατηγορία που μπορεί να καταλογιστεί στο διάβασμα. Μιλώ για την υποχρεωτικότητά του. Φυσικά, η υποχρεωτικότητα σε μια ενέργειά μας – ιδιαίτερα όταν είναι εκτεταμένη – αμαυρώνει την ομορφιά αυτής της ενέργειας, με το σκεπτικό ότι δεν είναι ελεύθερης επιλογής μας. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι καθετί που δεν είναι απόρροια της ελευθερίας μας διαμορφώνει ένα γκρίζο σκηνικό.

Απόλαυσα το “Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο”

Του Νίκου Τσούλια

     Κι όμως δεν θα πω επιτέλους, επειδή τελείωσα το πιο δύσκολο ανάγνωσμα που υπάρχει! Γιατί, πώς μπορεί να ανακουφιστείς, όταν τελειώνει ένα όμορφο πνευματικό ταξίδι, όταν κοιτάς πως και πως να ξαναρχίσεις το διάβασμά του που τόσο πολύ σε γοητεύει;

Πώς να διαβάσω ένα κείμενο για να το καταλάβω;

Κατά τη διάρκεια της σχολικής ζωής οι μαθητές, αλλά και οι καθηγητές είναι συνεχώς σε επαφή με κείμενα. Τα κείμενα αυτά εκτός από συνεχή, μπορεί να είναι και ασυνεχή (π.χ. ένα διάγραμμα). Tο γεγονός είναι ότι ζητάμε συνεχώς από τους μαθητές να απαντούν σε ερωτήσεις που στηρίζονται σε πληροφορίες που θα αντλήσουν από κείμενα, αλλά πότε τους μάθαμε πώς να διαβάζουν αποτελεσματικά ένα κείμενο; Πότε διδάξαμε, με άλλα λόγια, τεχνικές ανάγνωσης ενός κειμένου;

Ξέρεις τους 12 λόγους που σε ωφελεί να διαβάζεις βιβλία;

Της Κατερίνας Τσεμπερλίδου

Το ερώτημα «γιατί διαβάζω», είναι ένα από εκείνα τα ερωτήματα που έχουν χιλιάδες και ταυτόχρονα καμία απάντηση. «Διαβάζω γιατί μου αρέσει», λέτε –προτρέχοντας- όλοι οι βιβλιοφάγοι και σίγουρα με αυτήν την απάντηση, δε χρειάζεστε άλλους λόγους για να πειστείτε να διαβάσετε. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και οι σκεπτικοί ως προς το διάβασμα και εκείνοι που είναι σχεδόν σίγουροι ότι το διάβασμα είναι χάσιμο χρόνου, ειδικά στην εποχή μας.

Πώς μπορούν οι εκπαιδευτικοί να κάνουν τα παιδιά να αγαπήσουν το διάβασμα

Αγαπητή/έ εκπαιδευτικέ*,

Όπως γνωρίζεις, η συμβολή σου στη θετική κινητοποίηση των μαθητών και των μαθητριών απέναντι στο βιβλίο, στα χρόνια που τα παιδιά έρχονται για πρώτη φορά σε συστηματική επαφή με το γραπτό λόγο και εξοικειώνονται με την ανάγνωση, είναι καθοριστική.

Μα τόσο εύκολη είναι του βιβλίου η χαρά;

Του Νίκου Τσούλια

     Χρόνια και καιρούς το συλλογίζομαι και ακόμα δεν το έχω κατανοήσει, δεν το έχω ερμηνεύσει. Στοχάζομαι ξανά και ξανά. Είναι φυσικό το όλο ζήτημα ή έχει υπερβατική προέλευση; Έχω την πηγή του μπροστά μου, μέσα στα χέρια μου και εν τούτοις το ερώτημα παραμένει.

Αστεγο αγόρι που διαβάζει στο πεζοδρόμιο προκαλεί παγκόσμια συγκίνηση

Δείτε τη φωτογραφία του άστεγου αγοριού που διάβαζε στο πεζοδρόμιο δίπλα σε ένα εστιατόριο για να έχει φως, η οποία προκάλεσε συγκίνηση και άλλαξε τη ζωή του.

ΓΡΑΦΕΙ: ΕΛΙΝΑ ΜΑΜΜΗ 13 ΙΟΥΛ. 2015

Μια φοιτήτρια ιατρικής στις Φιλιππίνες, σίγουρα δεν περίμενε αυτό που θα ακολουθούσε όταν ανέβασε μια φωτογραφία στον λογαριασμό της στο Facebook.

Δεν είχε σκοτεινιά εκείνη την ημέρα

Του Νίκου Τσούλια

     1η Σεπτεμβρίου 2021. Απαρχή του Φθινοπώρου και ελπίδες να φύγει η πνιγηρή ζέστη, που έχει φωλιάσει για τα καλά στον τόπο μας εδώ και μήνες αρκετούς. Οι φωτιές είναι πίσω – ξεχάστηκαν. Τα αποκαϊδια στην Εύβοια, στην Ηλεία, στην Βαρυμπόμπη έμειναν μόνα τους. Οι ειδήσεις έφυγαν απ’ αυτά. Τι και αν οι πληγές έμειναν στους ανθρώπους. Η σκοτεινιά είναι δική τους υπόθεση…