Γράφω, γράφεις, γράφει, Όλοι γράφουμε, Πάντα θα γράφουμε…

Κορίτσι που γράφει στο φως της λάμπας, Ουίλιαμ Χένρι Χαντ,  1850

Του Νίκου Τσούλια

Ποιος μπορεί να φανταστεί τον κόσμο μας χωρίς το γράψιμο; Ποιος μπορεί να σκεφτεί πως θα ήταν ο άνθρωπος χωρίς αυτό; Θα υπήρχε εξέλιξη στον πολιτισμό μας; Όλος αυτός ο πλούτος της συσσωρευμένης εμπειρίας και σοφίας, του διαρκώς διαστελλόμενου – με την πιο απίθανη ταχύτητα – Σύμπαντος της Γνώσης και των πληροφοριών πώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί;

Τι ακριβώς γίνεται με τα πρώτα Γράμματά μας;

Του Νίκου Τσούλια

     Είναι από τα πιο άγνωστα «συμβάντα» στην έξοδό μας προς τον κόσμο. Οι θεωρίες της μάθησης αυτοσχεδιάζουν εν πολλοίς και προσπαθούν να κατανοήσουν μια άγνωστη χώρα, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να συνεργαστούν με το υποκείμενο που βγαίνει τολμηρά στην πρώτη φάση της κοινωνικοποίησής του.

Είναι παρακμιακή η σημερινή λογοτεχνία;

Boris Pasternak

Του Νίκου Τσούλια

 

      Είναι η σημερινή λογοτεχνία παρακμιακή; Επηρεάζεται από το γενικότερο κλίμα της εποχής; Μπορεί μια δημιουργική λογοτεχνία να γίνει στοιχείο υπέρβασης της κρίσης; Τι πρέπει να υπηρετείται: η θεώρηση «η τέχνη για την τέχνη» ή το δόγμα της «στρατευμένης τέχνης» ή μήπως υπάρχει κάποια ενδιάμεση και πιο δημιουργική πορεία της τέχνης;

Η πιο δύσκολη γραφή, η γραφή της ιστορίας (β μέρος)

Του Νίκου Τσούλια

     Στις μέρες μας, που η ομογενοποίηση των ποικίλων πολιτισμικών ενοτήτων και της κοινωνικής διαφορετικότητας δοκιμάζεται στο οικονομικό χωνευτήρι του παγκοσμιοποιημένου μοντέλου ανάπτυξης, η Ιστορία γίνεται ακόμα πιο απρόσωπη και πιο μακρινή από τα όνειρα και τα πάθη του πολίτη.

Η πιο δύσκολη γραφή, η γραφή της ιστορίας (α μέρος)

Του Νίκου Τσούλια

     Ο τρόπος γνώσης της Ιστορίας αλλά και η ίδια η Ιστορία δεν αποτελούν απλά και μόνο ένα νήμα διαρκούς επαφής του παρόντος με το παρελθόν. Ουσιαστικά συνθέτουν βασικούς συντελεστές της καθημερινής τρέχουσας συνεννόησής μας, της ενεργού συνείδησής μας και της κοινωνικής μας ολοκλήρωσης.

Πάνε οι παλιές ανορθογραφίες…

Του Νίκου Τσούλια

      Πάνε οι παλιοί καιροί. Οι καινούργιες εποχές είναι ορμητικές. Αμφισβητούν το παλιό. Ξέρουν ότι για να εδραιωθούν πρέπει να διώξουν το παρελθόν. Στην ίδια ρότα των πραγμάτων και των εξελίξεων και η γραφή. Το πεδίο αναφοράς της ανατρέπεται και τίποτα δεν θυμίζει το χθες.

Δεσμώτης της εικονικής πραγματικότητας

Του Νίκου Τσούλια

     Στυλό, μολύβια, μαρκαδόροι, γομολάστιχες, μπλάνκο, τετράδια, βιβλία, μπλοκ, ξύστρες: ένας υπεραιωνόβιος υλικός εξοπλισμός της γραφής και του διαβάσματος νιώθει να περιθωριοποιείται. Απαιτούσε χρήματα αλλά και κόπο από τη συλλογή πληροφοριών μέχρι το να γράφεις τα καθημερινά σου κείμενα, να τα διορθώνεις και να έχεις τεκμηριωμένες βιβλιογραφικές παραπομπές.

Περί Νοηματικής Γραφής

Του Νίκου Τσούλια

     Στην Ελλάδα, στη χώρα που κάποτε ανθοφορούσε το μόνιμα ανήσυχο πνεύμα, σήμερα δεν ευδοκιμεί η αναζήτηση, σήμερα δεν προάγεται η έρευνα και ο στοχασμός. Αντίθετα θεωρούμε την έρευνα πολυτέλεια, τη θεωρούμε ότι είναι μια υπόθεση των μεγάλων κρατών και εμείς οριοθετούμε τη δική μας δράση στην εφαρμογή των έτοιμων λύσεων από τα πορίσματα των άλλων λαών.

Τα προσωπεία της γραφής

Grand carnival Ostendais, Felix Labisse, 1934

 

Κουζέλη Λαμπρινή

TO BHMΑ

28.08.2019

Ενας άγνωστος συγγραφέας της ελληνιστικής εποχής, μια έκδοση που δεν έγινε, ένα φιλολογικό μυστήριο και ένας ύμνος στη γλώσσα είναι τα συστατικά του τελευταίου βιβλίου του Γιώργη Γιατρομανωλάκη.

Πού είναι η ομορφιά στη γραφή ενός άρθρου;

Του Νίκου Τσούλια

      Εν αρχή η έμπνευση, η ιδέα, το σκίρτημα – ίσως να είναι και το πιο όμορφο στάδιο στη γραφή ενός άρθρου, γιατί εδώ υπάρχει η γονιμοποίηση του εσωτερικού κόσμου με τον εξωτερικό κόσμο, εδώ συναντιέται το φαντασιακό με το πραγματικό. Η όλη δημιουργία ενός άρθρου έγκειται στην αρχική του σύλληψη, εκεί που το ανύπαρκτο γίνεται υπαρκτό – η απόλυτη γοητεία του πνεύματος…

Λογοτεχνικές απόπειρες στο σχολείο

 

The Field   –   Wilhelm Schabbon  1920

Του Νίκου Τσούλια

 

      Γράψτε για όποιο θέμα θέλετε, ακόμα και αν δεν έχει συνάφεια με τις «αφορμές» που δίνει το μάθημά μας. Γράψτε ένα δοκίμιο, ένα διήγημα, ένα ποίημα, ακόμα και μια ιστορία με σκίτσα. Επινοήστε και το περιεχόμενο και τη μορφή μιας δικής σας γραφής, μιας απόπειρας λογοτεχνικής που θα εκφράζει την ονειροπλασία σας και τη φαντασία σας. Θέλω μια εκδήλωση της προσωπικής και μόνο ματιάς σας για όποιο ζήτημα σας απασχολεί και σας κεντρίζει με απορίες και προβληματισμούς. Δεν θέλω συλλογή πληροφοριών. Θέλω μια αυθεντική έκφραση του στοχασμού σας.

Τα άρθρα μου: σημάδια των καιρών μου…

Probably Valentin de Boulogne Saint Paul Writing His Epistles

 

 

Του Νίκου Τσούλια

Αυτοαναφορικό το σημερινό μου άρθρο…

 

      Η σχέση μου με τα άρθρα μου είναι σχέση προσωπική, όχι με την έννοια ότι είναι δικά μου. Όχι, πρόκειται για μια έντονα προσωπική σχέση, σαν εκείνες που δημιουργούν την αίσθηση της ομορφιάς και της πληρότητας του πνεύματός μας. Τα νιώθω σαν δημιουργήματά μου, μέσα από τα οποία γεύομαι σε μεγάλο βαθμό την αυτοπραγμάτωσή μου.