Ταπεινές, σημαντικές εκπαιδευτικές στιγμές μου (β)

Γιάννενα, στο νησί της λίμνης – όλα όμορφα, Δεκέμβριος 2016

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Έχουμε ψυχική και συναισθηματική ανάγκη να δημιουργούμε ξεχωριστά γεγονότα στη ζωή μας, όχι μόνο γιατί η έννοια της καθημερινότητας δημιουργεί και μια όψη ισοπέδωσης του βίου μας αλλά και γιατί αυτά τα γεγονότα αναδεικνύονται ως τροφοδότες ελπίδας και δύναμης για τη βελτίωση του προσωπικού μας κόσμου και του περίγυρού μας.

Σημειώσεις εκπαιδευτικών: πεδίο άφθαστης ομορφιάς, ασύνορης δημιουργίας…

H. Bisan

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Η Ιωάννα είναι νέα αδιόριστη φιλόλογος. Έχει πάθος με το σχολείο και την εκπαίδευση. Εκπαιδεύει παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και παράλληλα κρατάει με συστηματικό και οργανωμένο τρόπο σημειώσεις από την καθημερινή λειτουργία της και από τη συμπεριφορά του εκάστοτε μαθητή της. Όταν ήρθε η ώρα να κάνει μεταπτυχιακό, οι σημειώσεις της αυτές αποδείχτηκαν άκρως πολύτιμες για την έρευνά της σε κάποια μαθήματα.

Γράφω για να γράφω…

«The Writer» by Michael Lynn Adams

Του Νίκου Τσούλια

      Δεν με ενδιαφέρει αν έχω κάτι να γράψω… Τουλάχιστον δυο φορές την ημέρα θα καθίσω μπροστά από το λάπτοπ και θα αρχίσω να πληκτρολογώ. Και για ποιο πράγμα θα γράψω; Είναι απλό. Πάντα υπάρχουν στη σκέψη σου ιδέες και ιδέες. Μια αρκεί να πιάσεις και να αρχίσεις να την ξετυλίγεις σαν βεντάλια και μετά απλώνεται ο στοχασμός σαν φωτιά στην καλαμιά.

Αγαπημένο μου λάπτοπ

Του Νίκου Τσούλια

     Ποτέ δεν φανταζόμουνα σε παλιότερες εποχές ότι θα υπάρξει ένα τεχνολογικό εύρημα που θα γίνει ο αγαπημένος μου καθημερινός σύντροφος, που θα είμαι μαζί του τις περισσότερες στιγμές της ημέρας και θα διευκολύνει τόσο πολύ το γράψιμο αλλά και το διάβασμα…

Ένας βιβλιοφάγος του καιρού μας…

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     «Αυτό δεν σηκώνει καθόλου το κεφάλι του από το βιβλίο. Όπου και αν το δεις, στα ζώα, στα χωράφια, στο δρόμο, χωμένος μέσα σε ένα βιβλίο είναι…», ήταν η συνηθισμένη αναφορά των συγχωριανών του τότε που πήγαινε στο Δημοτικό.

Ταπεινές, σημαντικές εκπαιδευτικές στιγμές μου (α)

CERN, Ένας κόσμος μαγείας και γνώσης

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Η εκπαίδευση αποτελεί προνομιακό πεδίο για τη διαμόρφωση σημαντικών στιγμών – ιδιαίτερα για εμάς τους εκπαιδευτικούς που αυτή αποτελεί το μεγαλύτερο και πολύ όμορφο μέρος της ζωής μας και ταυτιζόμαστε με το θεσμό του σχολείου. Έτσι, μετά την πρώτη μου αξιολόγηση των πιο σημαντικών εκπαιδευτικών στιγμών μου, προχωρώ σε με αντίστοιχη αξιολόγηση με πιο ταπεινές αναφορές. Είναι όμως λιγότερο σημαντικές; Θεωρώ πως όχι.

Αγαπημένο μου γράψιμο, ξέρω τις ρίζες σου…

Του Νίκου Τσούλια

     Αν δεν ξέρεις το πώς γεννιέται ένα πάθος σου, σημαίνει ότι έχει σοβαρό πρόβλημα αυτογνωσίας. Αν όμως πορεύεσαι μαζί του όσο έχεις συνειδητοποιήσει τον εαυτό σου, τότε ίσως να το θεωρείς συστατικό σου στοιχείο – όπως είναι το όνομά σου, η καταγωγή σου κλπ – και να μην ξέρεις πως ακριβώς προέκυψε. Θα μου πείτε είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε την προέλευση κάθε χαρακτηριστικού γνωρίσματός μας; Και όμως, πιστεύω πως είναι γιατί μόνο έτσι μπορούμε να κατανοούμε την πραγματικότητά μας…

Αγαπητό διαδίκτυο!

Paisaje Mallorquín con Naranjos, Joaquin Mir Trinxet, circa 1900-1901

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν η ζωή μου χωρίς εσένα. Άλλαξες τον κόσμο με την ψηφιακή σου πληροφοριόσφαιρα, το μεγαλύτερο δημόσιο χώρο «συνάντησης» ανθρώπων, λαών και πολιτισμών στην ιστορία της ανθρωπότητας. Έκανες τον κόσμο πιο μικρό και πιο προσιτό. Μεταβιβάζεις εικόνες και πληροφορίες, γνώσεις και απόψεις από κάθε γωνιά της Γης μηδενίζοντας χρονικές δεσμεύσεις και χωρικούς περιορισμούς.

Βιβλία μου, τι θα έκανα χωρίς εσάς…

Αλέξανδρος Serebryakov, διαβάζοντας ένα βιβλίο – Zinaida Serebriakova

Του Νίκου Τσούλια

     Σκεπτόμαστε το μέλλον συνεχώς και σχεδόν αδιόρατα αναπολούμε το παρελθόν ασυνείδητα ή συνειδητά. Δύσκολα όμως κάνουμε απολογισμούς, τι σχέδια και τι όνειρα είχαμε παλιότερα και πόσα από αυτά έχουμε πραγματώσει αξιολογώντας λάθη και ευστοχίες, ταλαντεύσεις και βεβαιότητες που έρχονται και φεύγουν…

Τα άρθρα μου: σημάδια των καιρών μου…

Probably Valentin de Boulogne Saint Paul Writing His Epistles

 

 

Του Νίκου Τσούλια

Αυτοαναφορικό το σημερινό μου άρθρο…

 

      Η σχέση μου με τα άρθρα μου είναι σχέση προσωπική, όχι με την έννοια ότι είναι δικά μου. Όχι, πρόκειται για μια έντονα προσωπική σχέση, σαν εκείνες που δημιουργούν την αίσθηση της ομορφιάς και της πληρότητας του πνεύματός μας. Τα νιώθω σαν δημιουργήματά μου, μέσα από τα οποία γεύομαι σε μεγάλο βαθμό την αυτοπραγμάτωσή μου.

Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ: Είμαι πολύ απασχολημένος για να σκέφτομαι τον θάνατο

Προβατάς Μάκης,

TO BHMA  06/08/2017

Ενας από τους μεγαλύτερους χορευτές κλασικού μπαλέτου όλων των εποχών μιλάει για τον Τραμπ, τον Ομπάμα, τον Ντίκενς, την τρέλα, τα γηρατειά και τον μεγάλο φόβο του μήπως βαρεθεί τον εαυτό του

Αγαπώ τα βιβλία!

Albert Ràfols Cullerés (1892-1986)

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Αγαπώ τα βιβλία όχι ως φυσικά αντικείμενα που βρίσκονται απέναντί μου ή στα χέρια μου ή ακόμα ως κομμάτια του εαυτού μου αλλά ως απόλυτα αδιαίρετο συστατικό του εαυτού μου – ζάχαρη απλωμένη στο ζυμάρι που πλάθω το είδωλό μου -, που έπαιξε και παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ταξιδιού της ζωής μου, στη δημιουργία του πνευματικού μου κόσμου, στην όποια “ολοκλήρωση” της προσωπικότητάς μου.