Βιβλιοφιλίας Ομορφιές…

Του Νίκου Τσούλια

     Από μόνο του το βιβλίο είναι πηγή ομορφιάς. Το βιβλίο είναι λουλούδι. Ανθίζει, μπουμπουκιάζει, καρποφορεί. Οι σπόροι του απλώνονται στον χώρο και στον χώρο με μοναδικό τρόπο, παντού και πάντα. Οι καρποί του εξανθρωπίζουν κοινωνίες, εξευγενίζουν ανθρώπους, δημιουργούν πολιτισμούς. Η γνώση, η παιδεία, η επιστήμη, η μόρφωση, ο ορθολογισμός, ο διαφωτισμός, η πνευματική καλλιέργεια έχουν στο βιβλίο τα κεφαλόβρυσά τους και τις πηγές τους.

Η άνοιξη του πολλαπλού βιβλίου

Vincent Van Gogh – 1888

 

 

 

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΛΙΑΣ

ως Πρόεδρος της ΟΛΜΕ

Δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, 07/02/2001 

      Στο σημερινό διαρκώς διαστελλόμενο μορφωτικό στερέωμα αναδύονται οι αντιλήψεις: α) της διά βίου μάθησης, β) της ισχυρής βιβλιοφιλικής κουλτούρας, γ) της τέχνης να μαθαίνουμε τους νέους να μαθαίνουν μόνοι τους, δ) της ευθύνης του σχολείου να οργανώνει και την εξωσχολική γνώση και ε) της καλλιέργειας της πολλαπλής πρόσβασης στη γνώση. Ιδιαίτερα δε το εκπαιδευτικό μας σύστημα που χαρακτηρίζεται από μια συμπαγή και ομοιόμορφη δομή και λειτουργία, ο αέρας αυτών των καινοτομικών προσεγγίσεων είναι ζωτικής σημασίας.

Η βιβλιοφιλία του Ουμπέρτο Έκο

Γιάννης Ν. Μπασκόζος

Έμπαινα στο κατάμεστο μαρμάρινο παλάτι στο Κεφαλάρι όπου μία από τις μεγάλες συστημικές πια τράπεζες είχε καλέσει τον Ουμπέρτο Έκο να μιλήσει. Είχα εφοδιαστεί με μαγνητόφωνο, μπλοκ και όρεξη να ακούσω τον διάσημο πολιτισμιολόγο και λογοτέχνη .  Κοίταξα γύρω μου, τραπεζικά στελέχη με λαπτοπ, γραβάτες και πανάκριβες mont blanc. Αναρωτιόμουν αν αυτό ήταν κατάλληλο  ακροατήριο για τον Έκο.

Διαβάζω… Είμαι ευτυχισμένος!

Rembrandt, Old man reading a book, ca. 1628

Του Νίκου Τσούλια

      Κάθε φορά που αρχίζω να διαβάζω ξέρω ότι θα μου συμβεί κάτι μαγικό. Όχι, το διάβασμά μου δεν με οδηγεί πρωτίστως σε χώρους της μάθησης – και αυτό συμβαίνει αλλά δεν είναι το κύριο – αλλά αισθάνομαι εκ των προτέρων ότι θα νιώσω ευτυχισμένος, ότι θα βιώσω κάποιες πάντα γνωστές ψυχικές και συναισθηματικές καταστάσεις αλλά και άγνωστες κάθε φορά όψεις του εαυτού μου! Τον εαυτό μου συναντάω στο διάβασμα, έναν εαυτό μου πολύ δημιουργικό και πολλαπλά μετασχηματιζόμενο, πολύ ευτυχισμένο και όμορφο. Και αναρωτιέμαι και απορώ: είναι τόσο εύκολο να είσαι ευτυχισμένος; Και δεν το ξέρουν όλοι οι άνθρωποι, παρά μόνο ελάχιστοι;

Μια πρόταση για την «Αθήνα, Παγκόσμια Πρωτεύουσα του Βιβλίου»

 

Του Νίκου Τσούλια

    Θεωρώ μείζον πολιτιστικό και εκπαιδευτικό ζήτημα και «μορφωτική ευκαιρία» για τη χώρα μας την ανάδειξη της Αθήνας ως «Παγκόσμιας Πρωτεύουσας του Βιβλίου» για το έτος Απρίλιος 2018 – Απρίλιος 2019. Και φυσικά δεν μπορεί να λείψουν από αυτή την πρόκληση οι κύριοι φορείς της μόρφωσης και της παιδείας, οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια.

Ένα φωτεινό αστέρι ξεπροβάλλει στο Φαληρικό Δέλτα!

 

 

 

Η Εθνική Βιβλιοθήκη ακμάζει…

Του Νίκου Τσούλια

    Και ενώ όλα γύρω μας ή σχεδόν όλα παρακμάζουν και ξεθωριάζει η ακτινοβολία τους και η δυναμική τους, ξεπετάγονται νησίδες δημιουργικότητας για να βρούμε τους τόπους του μέλλοντός μας, ανατέλλουν γαλαξίες φωτεινοί που βγήκαν ψηλά στο στερέωμα για να ρίξουν φως στους σκοτεινούς δρόμους και να καθοδηγήσουν, για να σπάσουν τον κύκλο της συλλογικής εσωστρέφειας και της παρατεταμένης κατάθλιψης.

Αν διαβάζαμε πολλοί, θα ήταν άλλη η Ελλάδα

Του Νίκου Τσούλια

Το αφιερώνω σ’ όλους και σ’ όλες τους / τις εραστές του βιβλίου που δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους χωρίς την ερωτική και καθημερινή σχέση με το διάβασμα, που έχουν κάνει το διάβασμα τρόπο ζωής!  Τους και τις αγαπώ ακόμα και αν δεν τους / τις γνωρίζω…

    Ισχυρίζομαι και επιμένω – και θα προσπαθήσω να το τεκμηριώσω – ότι αν η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων διάβαζε, θα ήταν άλλη η Ελλάδα, θα ήταν όμορφη η ζωή μας! Προφανώς εγείρονται αυτονόητα ερωτήματα. Είναι τόσο απλό και εύκολο, να αλλάξεις την κρατούσα εικόνα του πολιτισμού; Μπορεί να ισχυριστεί κάποιος μια τέτοια άποψη και δεν το έχει συνειδητοποιήσει κανένας άλλος;

Όνειρα γεμάτα βιβλία

Dennis Perrin

Του Νίκου Τσούλια

      Η είδηση δεν κέντριζε τόσο με την ουσία της όσο με την τρυφερή αίσθηση και με τη γλυκιά παραξενιά που απέπνεε. Κάθε πνευματικά καλλιεργημένος άνθρωπος ένιωσε το άγγιγμα μιας όμορφης ευαισθησίας, το άγγιγμα της βιβλιοφιλίας και της φιλομάθειας. Αρκετοί γεύθηκαν και μια απόλυτα προσωπική νοσταλγία…

Ένα Project για τη Βιβλιοφιλία

Μια ομάδα του Project, Α΄ Λυκείου, 2016-2017

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

      Θεωρώ ότι η έρευνα δεν μπορεί παρά να είναι συστατικό στοιχείο της μάθησης και της εκπαίδευσης. Οι μαθητές θα πρέπει να ασκούνται από πολύ νωρίς τόσο στη μεθοδολογία μιας έρευνας όσο και στην προαγωγή μιας κουλτούρας αυτενέργειας και καινοτομίας. Η εκπαίδευση δεν μπορεί να οριοθετείται στην παροχή της θεσμοθετημένης γνώσης και μόνο.

Διαβάζουμε για τους ανθρώπους

 

Chen Bolan | Miriam Briks (1957-…) Perdida enuna historia

 

 

Του Νίκου Τσούλια

      Ναι, είναι γνωστό ότι διαβάζουμε για τον εαυτό μας. Για να κάνουμε καλύτερη και πιο όμορφη τη ζωή μας, για να δημιουργήσουμε το μέλλον μας καταπώς εμείς το θέλουμε, για να νιώσουμε την ηδονή και την ευχαρίστηση που μόνο το διάβασμα μπορεί να μας προσφέρει, για να καλλιεργήσουμε το πνεύμα μας και το συναισθηματικό μας κόσμο, για να ερμηνεύσουμε τον κόσμο και την πραγματικότητα, για να ικανοποιήσουμε την ακόρεστη δυναμική της φαντασίας μας, για να πλάσουμε την ονειροπλασία μας με ανάμικτο ζυμάρι…

Βιβλιομάνια, ιερή νόσος…

Open books to a new world

Του Νίκου Τσούλια

 

      Ποτέ δεν κατάλαβα πώς και πότε ξεκίνησε στης καρδιάς μου τους κόσμους αυτή η ιερή μάνητα. Σχολικά ήταν τα πρώτα μου βιβλία, πέρασε καιρός στα χρόνια της φτώχειας μέχρι να αγοράσω τα δικά μου βιβλία – στο πανεπιστήμιο! Κι όμως η λατρεία μου γι’ αυτά είχε ανθοφορήσει, είχε καρπίσει πριν τα απολαύσω, ιδιοκτήτης ων, ως φυσικά αντικείμενα στην προσωπική μου επικράτεια. Αλλά ποιος μπορεί να εξηγήσει πώς μια ιερότητα εγκαθίσταται στην φύση του ανθρώπου; Πάντα δεν ήταν και δεν θα είναι ένα μεγάλο ερώτημα, ένα ερώτημα αιώνιο και προκλητικό, γοητευτικό και χαοτικό: το πώς το βιβλίο ρίχνει σπόρους στο έδαφος της απορίας και του ερωτήματος στην πρώιμη ηλικία;

Οι μετεξελίξεις των διαβασμάτων μας

Sculpture, Reading, Stephen, Bon Marché

Του Νίκου Τσούλια

 

      Η ζωή μας διακρίνεται σε φάσεις και περιόδους κυρίως από τα πολύ «οριακά γεγονότα» (εφηβεία, σπουδές, επαγγελματική εξέλιξη, γάμος, οικογένεια κλπ) αλλά και από άλλα στοιχεία τα οποία διατέμνουν και επηρεάζουν τη διαφορετικότητα των πιο ορατών σταδίων της. Από την άλλη πλευρά, είναι δυνατόν μια συνεχής ενασχόλησή μας που βαστάει χρόνια και χρόνια να μην επιμερίζεται και να μην διαφοροποιείται, αφού και εμείς αλλάζουμε και οι «εποχές» εξελίσσονται;