Διάβασμα στην ύπαιθρο

Του Νίκου Τσούλια

     Ναι το διάβασμα σχετίζεται πάντα και με ένα σκηνικό, με το περιβάλλον μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται. Και μάλιστα υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ του διαβάσματος και του μικροπεριβάλλοντός του.

Μα αν διαβάζετε πολύ, μπορεί να μην έχετε βιβλιοπαραξενιές;

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Όταν διαβάζουμε, έχουμε και κάποιες σταθερές συνήθειες που φυσικά διαμορφώνουν και μια ειδική σχέση μας με τα βιβλία. Τα βιβλία είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μας: της κουλτούρας μας, του χαρακτήρα μας, των ονείρων μας, των φαντασιώσεών μας.

Διαβάζω… Είμαι ευτυχισμένος!

Rembrandt, Old man reading a book, ca. 1628

Του Νίκου Τσούλια

      Κάθε φορά που αρχίζω να διαβάζω ξέρω ότι θα μου συμβεί κάτι μαγικό. Όχι, το διάβασμά μου δεν με οδηγεί πρωτίστως σε χώρους της μάθησης – και αυτό συμβαίνει αλλά δεν είναι το κύριο – αλλά αισθάνομαι εκ των προτέρων ότι θα νιώσω ευτυχισμένος, ότι θα βιώσω κάποιες πάντα γνωστές ψυχικές και συναισθηματικές καταστάσεις αλλά και άγνωστες κάθε φορά όψεις του εαυτού μου! Τον εαυτό μου συναντάω στο διάβασμα, έναν εαυτό μου πολύ δημιουργικό και πολλαπλά μετασχηματιζόμενο, πολύ ευτυχισμένο και όμορφο. Και αναρωτιέμαι και απορώ: είναι τόσο εύκολο να είσαι ευτυχισμένος; Και δεν το ξέρουν όλοι οι άνθρωποι, παρά μόνο ελάχιστοι;

Η “οικολογία” των βιβλιοθηκών

Bibliothèque nationale de France, site Richelieu

Του Νίκου Τσούλια

      Θεωρώ αυτονόητο το συστηματικό τεχνικό ενδιαφέρον προς τις βιβλιοθήκες από κάθε πνευματικό άνθρωπο. Η διαμόρφωση κάθε σπιτιού εμπεριέχει και την άποψη του ιδιοκτήτη για τα Γράμματα και το βιβλίο. Έτσι, όταν δούμε σ’ ένα διαμέρισμα πολλές βιβλιοθήκες, βγάζουμε αβίαστα το συμπέρασμα περί της πνευματικής καλλιέργειας των ανθρώπων που διαμένουν σ’ αυτό. Αν δε προχωρήσουμε και πιο πέρα και εξετάσουμε το περιεχόμενο των βιβλίων, μπορούμε να διαμορφώσουμε και άποψη περί των αναζητήσεων και των ανησυχιών, των ενδιαφερόντων και των γνώσεων αυτών των ανθρώπων.

Παραξενιές ενός βιβλιοφάγου

 

 

Του Νίκου Τσούλια

 

     Έδενα το σκοινί του αλόγου ή της γίδας από τη μέση μου και το τραβούσα έχοντας τα χέρια μου ελεύθερα για να κρατώ το βιβλίο που διάβαζα περπατώντας και άμα σταματούσαν γιατί έβρισκαν βοσκή στη γράνα δίπλα στο δρόμο, ήταν η καλύτερή μου αφού εξυπηρετούσαμε παράλληλα τις ανάγκες μας και τις επιλογές μας.

Βιβλιομάνια, ιερή νόσος…

Open books to a new world

Του Νίκου Τσούλια

 

      Ποτέ δεν κατάλαβα πώς και πότε ξεκίνησε στης καρδιάς μου τους κόσμους αυτή η ιερή μάνητα. Σχολικά ήταν τα πρώτα μου βιβλία, πέρασε καιρός στα χρόνια της φτώχειας μέχρι να αγοράσω τα δικά μου βιβλία – στο πανεπιστήμιο! Κι όμως η λατρεία μου γι’ αυτά είχε ανθοφορήσει, είχε καρπίσει πριν τα απολαύσω, ιδιοκτήτης ων, ως φυσικά αντικείμενα στην προσωπική μου επικράτεια. Αλλά ποιος μπορεί να εξηγήσει πώς μια ιερότητα εγκαθίσταται στην φύση του ανθρώπου; Πάντα δεν ήταν και δεν θα είναι ένα μεγάλο ερώτημα, ένα ερώτημα αιώνιο και προκλητικό, γοητευτικό και χαοτικό: το πώς το βιβλίο ρίχνει σπόρους στο έδαφος της απορίας και του ερωτήματος στην πρώιμη ηλικία;

Παιχνίδια με τα βιβλία…

Women Reading – simena: Uljanov Nikolai

Του Νίκου Τσούλια

 

      Ό,τι αγαπάς και λατρεύεις δεν γίνεται μόνο υπόθεση ασίγαστου πόθου και αδιάλειπτης επιθυμίας αλλά και έκφραση μιας περίεργης αθωότητας και «αντικείμενο» παιχνιδιού, γιατί μέσα από το παιχνίδι αφαιρείται η κλασική θεώρηση των πραγμάτων και απελευθερώνεται η λειτουργία μας σε εντελώς ελεύθερα και αυθεντικά πεδία, όπου επικρατεί μόνο το συναίσθημά μας.

Η πιο όμορφη, η πιο καθολική Γιορτή, η Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

 

 

Illustration from «Eugene Onegin» (Alexander Pushkin, illus. by Anna & Elena Balbusso). I love how this is both «art in a book» and «a book in art».

Του Νίκου Τσούλια

 

      Γιορτάζουμε σήμερα 23 Απριλίου όλοι οι βιβλιοφάγοι του Κόσμου. Γιορτάζουν όσοι αγαπούν τη ζωή και τον εαυτό τους και αναζητούν τρόπους και ευκαιρίες για να καλλιεργήσουν και να εκφράσουν την ομορφιά του συναισθήματός τους, όσοι είναι αναζητητές του νοήματος της ζωής και πορεύονται στις σελίδες των βιβλίων για να συναντήσουν τα μεγάλα πνεύματα της ανθρωπότητας και να κουβεντιάσουν μαζί τους. Τι πιο γοητευτικό και πιο γενναιόδωρο, τι πιο προκλητικό και πιο όμορφο;

Πάντα όμορφος ο κόσμος των βιβλιοθηκών / Famous libraries

Czech Republic – Strahov Theological Hall, Prague

 

Δείξε μου τις βιβλιοθήκες μιας χώρας, για να σου πω τα χαρακτηριστικά του λαού που την κατοικεί

Του Νίκου Τσούλια

      Είναι ο μοναδικός χώρος στον πολιτισμό του ανθρώπου που η ομορφιά του έχει διφυή υπόσταση – πνευματική και υλική -, που σχεδόν όλη η ακτινοβολία του εκπέμπεται από το βαθύτερο πυρήνα των αντικειμένων του. Εδώ μόνο μπορείς να συναντήσεις όλες τις εποχές και όλα τα πνεύματα που έγραψαν ιστορία και άνοιξαν δρόμους διευρύνοντας διαρκώς τους ορίζοντες στην περιπέτεια του ανθρώπου.

Βιβλιοφάγοι όλων των χωρών ενωθείτε!

Delphin ENJOLRAS Reading at Lamp Light

Του Νίκου Τσούλια

      Είμαστε μια μικρή μειοψηφία. Χρόνια και χρόνια είμαστε μειοψηφία στη χώρα μας. Και ενώ όλο και περισσότεροι άνθρωποι σπουδάζουν και εκπαιδεύονται, ενώ όλα και περισσότερα βιβλία μάς επισκέπτονται, εμείς οι βιβλιοφάγοι παραμένουμε μια μικρή ομάδα. Και θέλουμε να αλλάξουμε αυτή την «εικόνα». Γι’ αυτό θέλουμε να γίνουμε μια ευρεία τάση σ’ όλη τη ανθρωπότητα και φωνάζουμε: «Βιβλιοφάγοι όλων των χωρών ενωθείτε»!

Οι βιβλιοφάγοι στην Ελλάδα δεν ξεπέρασαν ποτέ το 8%

The Novel Reader by Van Gogh

 

Της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ, Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

Σύμφωνα με έρευνα της τελευταίας εικοσαετίας

Τι εικόνα σχημάτισαν για τη χώρα μας όσοι συμμετείχαν στην πρώτη ευρωπαϊκή συνάντηση για το βιβλίο που πραγματοποιήθηκε αρχές του μήνα του Παρίσι, παράλληλα με το διεθνές συνέδριο «Το Μέλλον του Πολιτισμού, Μέλλον της Ευρώπης» στο Μέγαρο Σαγιό; Η απάντηση κρύβεται στην εισήγηση της επικεφαλής των εκδόσεων της «Εστίας», Εύας Καραϊτίδη, μοναδικής προσκεκλημένης του γαλλικού CNL στη συνάντηση από ελληνικής πλευράς, η οποία επιχείρησε να συνοψίσει την κατάσταση στο χώρο του βιβλίου όπως διαμορφώθηκε μεταπολεμικά, μ’ όσα κατακτήθηκαν, μ’ όσα πήγαν στράφι και μ’ όσα ουδέποτε υλοποιήθηκαν.

Επιδράσεις του βιβλίου στον άνθρωπο

Liduin Regeer

 

Του Νίκου Τσούλια

Φυσικά είναι πολύ δύσκολη – αν όχι αδύνατη – η όποια προσέγγιση της επίδρασης του βιβλίου στον άνθρωπο. Το βιβλίο είναι απόλυτα συναρτημένο με τον κόσμο των γραμμάτων, δε συνιστά αυτοτελή θεσμό και σε κάθε περίπτωση είναι ένας εκφραστής του Λόγου. Ωστόσο, υπάρχουν περιθώρια για μια σχετική συζήτηση, υπάρχει έδαφος για μια ανίχνευση του ρόλου του βιβλίου – ως αυτόνομου εργαλείου – επί του ανθρώπου.